Hasan Ağa eliyle susturdu herkesi. - Ya oğlum Karan'la evlenirsin... ya da bu gece burada iki tabut çıkar. O an kalbim öyle hızlı çarpıyordu ki sanki kulaklarımda patlıyordu. Karan... Yanındaki adamın adı buymuş demek. Beni baştan beri soğuk, donuk bir ifadeyle izliyordu. Hiçbir duygu belli etmiyordu yüzünde, ama gözleri... gözleri sanki kararımı merak ediyordu. İçeriden annemin ağlama sesi geldi. Küçük kardeşimin boğuk hıçkırıkları... Adımlarım geri gitmek istedi ama bu mümkün değildi. Karan sessizliğini bozdu. Sesi derin ve keskin, sanki tüm havayı kesip atıyordu. - Karar ver doktor hanım. Ya benim karım olursun... ya da bu gece herkesin kaderi değişir. Yutkundum. Gözlerim babamdaydı. Yüzü öfke ve çaresizlikle doluydu. Annemin sesi hâlâ kulaklarımda. Herkesin kaderi... O an anladım ki bu benim hayatımın en ağır gecesiydi. Gözlerimi kapattım. İçimden "Allah'ım yardım et" dedim. Dudaklarımdan o kelime güçlükle döküldü. - Kabul ediyorum... O an, her şey sustu. Sanki gece bile nefesini tuttu.

''Gitmene izin verirsem,'' deyip yanıma kadar yaklaştı. ''benden geriye ne kalırdı Efsun.'' Kafamı kaldırıp onunla göz temasını kesmeden konuştum. ''Senden gitmek, sadece nefes almak istiyorum.'' dediğimde gözlerimden akan yaşları silemeyecek kadar tükendiğimi hissediyordum. Gözümden akan her bir göz yaşını tek tek elleriyle sildikten sonra önüme düşen saçları kulağımın arkasına sıkıştırdı ve kafasını boyun girintime doğru eğdi. ''Benimle nefes al, benimle yaşa, benim öl. Benim ol Efsun.'' Bazı sözler dua gibi fısıldanır, lanet gibi yaşanır. Ben kimsenin değerlisi olmadığımı bilerek yaşamıştım; ama şimdi, bu adam her defasında kulağıma değerli olduğumu fısıldarken, hiç bu kadar değersiz hissetmemiştim. Kitapta kadın hakları ihlalinin güzellemesi yapılmamış aksine bir kadının psikolojik sorunlarını anlatılmıştır. Kitapta; ölüm, öldürülme, intihar, cinsellik, kan, işkence, psikolojiyi etkileyebilecek konular, psikolojik ögeler ve birtakım psikolojik hastalıklar geçmektedir. Bu kitabın on sekiz yaşının altında ki bireylerin okunmaması tavsiye edilmektedir. Herhangi hayatınızı, psikolojinizi, inancınızı etkiyebilecek düşüncelere kapılmanızı sorumluğunu almıyorum. Ona göre okuyun!! Kitap acemiliği atmak amacıyla yazılmıştır. Kitap yeniden yazılmakla beraber önceki yazılan kurguyla yakından uzaktan alakası yoktur!!!

kaçtım nereye kaçtığımı bilmeden kalsam ne olacaktı bir narsisttin kelepçelerinde duran bir oyuncak sahi kimdi bu adam neden bulmuştu beni.. ben Ezgi Orhon 17 yaşındayım annemle babam çok üstüme geldiklerinde ayrı eve çıkıcam diye tutturmuş İzmir'den İstanbul'a 478,1 km uzağa gelmiştim.

"Canını yakmak istemiyorum ama beni zorluyorsun." Yanaklarımdan bir yaş süzüldü. "Senden nefret ediyorum." Kolumdan tutmayı bırakıp bedenimi hızla bedenine hapsetti. Kollarının arasında küçücük kalmıştım. "Biliyorum ve senin de bilmen gerek." Gözleri yüzümü yavaşça inceledi, irislerinde duygudan eser yoktu. Hep böyleydi. "Seni asla bırakmayacağım." • TAMAMLANDI✔

Alex yer altının en tehlikeli mafyalarından biriydi, ölüm denilince herkesin aklına direkt "Alex" gelirdi.Acımasız, vurdumduymaz, vicdansız olan Alex, konuşamayan bir kıza takıntılı olmuştu.Bu takıntılık sadece takıntılık değildi, 10 yılı aşkın bir hastalıktı. Fakat Alex sadece takıntılı değildi, Nefes'in ailesine her şeyine de el koymuştu. Nefes, kendini mi feda edecekti yoksa ailesini mi?

+18 Hikayedir. - Aramızda en ufak bir mesafe dahi bırakmamıştı, o kadar yakın duruyorduk ki her nefesini yüzümde hissediyordum. Hayatımda hiç bu kadar kirli hissetmemiştim. Sahi daha önce bir insanın nefesinden bile tiksineceğim aklıma asla gelmezdi.. ama asla, asla dememek gerekiyormuş.. Parmakları çenemi kavradığında tenimdeki soğukluk içimi ürpertmeye yetmişti. "Sei così bella."

"Sana kötü davranmak istemiyorum ama sen beni zorluyorsun!" Dedi bir kez daha. Baştan aşağıya titredim. Ondan çok korkuyordum. "Benim yüzümden birilerinin ölmesini istemiyorum" dedim titrek bir sesle. Burnumu çekip, ona baktım. "Yalvarırım...bana istediğin zararı ver ama başkalarına verme. Özellikle benim yüzümden ise..." Dedim. "Bunun sorumlusu ben değilim, konuştuğun... baktığın...herkesin eceli olurum!" Dedi.

klasik lise hayatına sahip olan bir genç kız, bir gün ansızın telefonuna bilinmeyen bir numaradan mesaj gelir ama o umursamaz ve dalga geçmeye başlar, ama mesajlar gittikçe korkunçlaşmaya başlayınca numarayı engellemek ister ama engelleyemez sonra olanlar olur

05**:Seni bırkamak benim için intiharla eş değer. Bu ihtimali kafandan sil. 05**:Sen benim yaşam kaynağımsın ve seni kazanmak için nelerden vazgeçebileceğimi neleri feda edebileceğimi tahmin dahi edemezsin. 22.12.25 Takıntı #1 22 .12.25 Cesur #1 25.12.25 Texting #1 28.12.25 Mafya #1 29.12.25 Kadın #1

Oda karanlıktı. Her nefes verişi Poyraz'ın varlığını daha da yakın hissettiriyordu. "Saklanabileceğini mi sandın, Beril?" dedi Poyraz, sesi soğuk ama belirgindi. "Her adımını biliyorum, her nefesini sayıyorum. Kaçışın yok." Titreyerek geriye çekildim, gözlerimden yaşlar bir bir damlıyordu. Artık ondan hayatım boyunca kurtulamayacağımı biliyordum ama çaresizce yine konuştum. "Bırak artık beni... görmüyormusun senden nefret ediyorum!" Hıçkırıklarım boğazımı yakıyordu. O bir adım daha yaklaştı, gölgesi üzerime düşerken dudaklarındaki kıvrım saplantısını saklamıyordu. "Nefretin beni dize getiremez. Benim için önemli olan... senin varlığın. Ruhun bile benim için yeter. Beril... sen istemesende seveceğim. Bana senden başkası haram bu dünyada" Ellerim titriyordu, kalbim sanki parçalanacak gibiydi; içimde hem korku hem nefret vardı. Ama biliyordum: artık onun saplantısı, nefesimden gözyaşlarıma, her titrememden haykırışıma kadar hayatımın her köşesini sarmıştı ve bundan kaçış yoktu.