Przed siedmioma wiekami potężny czarodziej Thalor podjął decyzję, która na zawsze odmieniła oblicze świata - zapieczętował magię w tajemniczym klejnocie znanym jako Serce Talmhain. Jego czyn sprawił, że cała magia zniknęła z powierzchni ziemi, pozostawiając po sobie jedynie legendy i opowieści przekazywane z pokolenia na pokolenie. Siedemset lat później, w świecie gdzie magia jest już tylko odległym wspomnieniem, osiemnastoletnia Eira, córka szanowanego kowala z prowincjonalnej Selirii, wciąż wierzy w te pradawne historie. Czując, że nie pasuje do otaczającej ją rzeczywistości, marzy o czasach, gdy Talmhain tętniło magiczną mocą. Gdy niespodziewane wydarzenia zmuszają ją do opuszczenia rodzinnego miasta, los prowadzi ją do Arden - miejsca, gdzie wbrew powszechnym przekonaniom magia wciąż pulsuje w sercach ludzi. Tam poznaje Willema, członka tajemniczego bractwa Szperaczy, którzy od pokoleń poszukują zaginionego Serca Talmhain. W świecie pełnym spisków, starożytnych przepowiedni i budzącej się magii, Eira odkrywa, że jej przeznaczenie może być większe, niż ktokolwiek przypuszczał. Stając przed wyborami, które zaważą nie tylko na jej przyszłości, lecz także na losach całego królestwa, musi zdecydować, ile jest gotowa poświęcić dla sprawy, w którą zawsze wierzyła.

Część pierwsza (w trakcie poprawek): Rok 1707, Florencja. Wielka moc powinna chodzić w parze z wielką odpowiedzialnością. Zdolności, które przejawia Luca, pojawiły się w najgorszym z możliwych momentów. Niedojrzały chłopak balansuje na cienkiej linii pomiędzy dobrem a złem, na pograniczu światła i cienia. Tylko obecność jego ojca Giuseppe dzieli go od zatracenia się w mroku. Chłodny i zdystansowany Luca oraz ciepły i życzliwy Giuseppe nie mogą bardziej się od siebie różnić, ale jednak się uzupełniają. Walka z własnym dziedzictwem usłana jest wyzwaniami dla syna oraz zmartwieniami i troską ojca, który próbuje go uratować. Kiedy wydaje się, że nie ma już dla niego nadziei, wtedy ich role się odwracają. Część druga (poprawiana i dodawana na bierząco): Rok 1713, Drezno. Luca i Giuseppe na piewszy rzut oka wiodą typowe dworskie życie jako doradcy Augusta Mocnego. Na dworze króla nie jest jednak tak spokojnie, jak mogłoby się wydawać. Wciąż echem odbija się tu zaginięcie Konstantego Bielicza - jednego z członków rady królewskiej. Na karnawał do Drezna przyjeżdzają Zofia i Antoni. Rodzeństwo próbuje dowiedzieć się czegoś o zaginięciu ojca. Chłodna postawa Luki nie ułatwia im tego zadania. Szybko przekonują się, że zostali wciągnięci w intrygi i kłamstwa. Nie zniechęca ich to do szukania prawdy nawet kosztem utracenia dobrego imienia.

~~ Nasz ród jest filarem, który nie może upaść. Dzięki nam pozostałe królestwa istnieją. Gdyby nasze przodkinie nie zostały ocalone przez ocean, oni nigdy by nie nosili koron, a wielu z nich nawet by się nie narodziło. ~~ Inness - najmłodsza córka władcy podwodnego świata za niecałe dwa dni osiągnie wiek pełnoletni. Tego samego dnia ma zostać żoną szanowanego księcia południowych mórz Casiopelios - Oriosa. Księżniczka nie ma jednak pojęcia, że jej ciotka odzyskała wolność i pragnie zemścić się na swoim bracie. Syrena będzie musiała się nauczyć, że czasem to, czego pragniemy, nie zawsze się spełnia. ******* Inspiracja: baśń o Małej Syrence oraz innym znanymi, jak i mniej znanymi baśniami. Dla osób, które mają dość cukierkowatej wersji Disney'a. Tę cudowną okładkę stworzyła @drzwiamiwtwarz :* ^_^

Carmen znalazła się na polanie w niewłaściwym czasie - a przynajmniej tak myślała. Młoda wampirzyca nie zdawała sobie jednak sprawy, że ten niewłaściwy czas popcha ją wprost w ramiona przeznaczenia, a konkretnie Alfy Richarda - jej przeznaczonego. Wampiry i wilkołaki od lat są największymi wrogami, ale oni nie mają zamiaru rezygnować ze swojej miłości. W końcu to przeznaczenie ich połączyło, więc obydwoje nie mają tu za dużo do gadania. Fragment: "- Nie będę powtarzał, do cholery. Jeżeli tego nie zrobisz, bez wahania cię zabiję - warknął w moją stronę. Jak prawdziwy wilk. A na mojej skórze pojawiły się dreszcze. Czy mi się to właśnie spodobało? Zawsze uważałam się za osobę silną, o silnym charakterze i trudną do zmanipulowania. Teraz jednak moje wcześniejsze przemyślenia zostały solidnie zachwiane, a to dlatego, że jego władczy głos działał także na mnie. Kolejny raz poczułam się jak w tym głupim śnie - moje ciało mnie zdradzało, dlatego nieśmiało podniosłam głowę i zaczęłam sunąć wzrokiem po jego sylwetce aż nie dotarłam do brązowych, błyszczących oczu, w których widziałam swoje odbicie, a to było zdecydowanie ładniejsze niż odbicie w lustrze! Były przepiękne. Takich oczu nie da się zapomnieć, będą mi się śniły po nocach! Zawiał silny wiatr, zagwizdało mi w uszach. Ten cholerny zdrajca najpierw odgarnął moje włosy z twarzy, a następnie ściągnął całą perukę. Cholera jasna! Teraz wszyscy mieli widok na moje fioletowe włosy. Nie wiem, dlaczego, ale jeszcze raz spojrzałam na Alfę. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Nagle ogarnął mnie dziwny spokój. Jego tęczówki z brązowych, zmieniły kolor na krwiście czerwony. Dwa wilkołaki puściły mnie, a z ust Richarda wydobyło się tylko jedno słowo: - Moja! Cholera, a co z moimi soczewkami!?"