Ona nasıl bir cevap vereceğimi düşünürken gözlerim cama çarpan yağmur damlalarına takıldı. "Yağmur yağıyor," diye mırıldandım. Başını kaldırıp kara bulutların kapladığı gökyüzüne baktı. "Ya aşkın ya da ayrılığın habercisi derler. Birileri ya aşık oluyordur ya da aşkından ayrılıyordur." dedi bakışları tekrar beni bulduğunda. "Sence hangisi?" dedim düşüncelerini merak ederek. "Bilmem... Ben çoktan aşık oldum. Yağmur bana geç kaldı." Şu an, şimdi; acaba kime aşık oldu, diye saçma bir soru sorarsan seni boğarım, Nisa! Kime aşık olduğu belli değil mi? Bana aşıktı. Ama doğru insana mı aşıktı? Bu soruya sen değil, seni seçen kalbi cevap verebilir. "Belki de sen aşık olduğunda da yağmıştır," "Yağmadı. Çünkü ben güneşli bir günde karanlık bir geceye tutuldum. O günü ölsem de unutmam." O karanlık gece biz mi oluyoruz? Kesinlikle biziz. Başka birinin olma düşüncesini kabul edebileceğimi zannetmiyorum. Benim için yağmurun altında durması yetmiyormuş gibi kalbimi hoplatacak sözler söylemesi deli gibi sırıtma isteğimi körüklüyor. Gülümsemek istiyordum. Hemde yanaklarım acıyana kadar. Ama o bana bu kadar güzel bakarken beynim bunu gerçekleştiremeyecek kadar aciz kalıyordu. Başlama Tarihi: 13.01.2024 Bitiş Tarihi:

Kanlı bir yara, barut kokusu içinde kaybolan bedenler. Kan kırmızısına boyanmış hayatlar... Ay yıldızlı bayrağımız göklerde olduğu sürece kanının son damlasına kadar savaşmaya ant içmiş bir asker . "Ölüyüm, çünkü ruhum savaşlar'ın ortasında kayboldu. " Çocukluğunu yaşamayan bütün çocuklara...

" Duygularınla değil, hisslerinle hareket et." Baş parmağı kalbimi işaret etti. " Gör beni fısıltı. " Diye belli belirsiz mırıldanışını duydum. Fısıltı; sesiz kelimelerle susardı. Yalnızlık Nehir değildi. Yanlızlığa mahkum edilen kişi en başından beri Fısıltı'ydı...