Yüzyıllar önce Vadedilmiş bir kehanet, gelmesi beklenen Dengenin Elçisi... Doğru olanı seçmesi bekledikleri Vadedilmiş, ya yanlış tarafı seçerse? "İyi biri olsam, sevdiğim adamı herkes için feda etmem gerekirdi. Ben herkesi onun için feda etmeyi seçtim! Öldür!" DİRİLİŞ SERİSİ 1 | VADEDİLMİŞ - DENGENİN ELÇİSİ DİRİLİŞ SERİSİ 2 | VADEDİLMİŞ - KAOSUN KIZI ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Hafızan olmadan, çıplak ve yaralı hâlde bir göl kıyısında uyansan ne yapardın? O, bu sorunun cevabını ararken bir sürünün, bir alfayla mühürlenmiş kaderin ve karanlık sırların içine düşer. Kaçmak ister. Unutmak ister. Ama kan, her zaman hatırlar. ----- Çırılçıplak, bilinmezliğin ortasında, sessiz bir gölün karla örtülü kıyısında yatıyordum. Bedenim titriyor, dişlerim istemsizce birbirine vuruyordu. Bakışlarım daha aşağılara indi,karnımdaki derin yaraya. Karnımın alt kısmında, kasıklarımın hemen üzerinde, derin aynı zamanda sızlayan bir yara vardı. Acı... her nefeste şiddetleniyordu. Sanki içimde bir şey kopuyordu fakat ne olduğunu anlayamıyordum. 1#Luna/05/08/2025

Genç kız duyduğu inleme sesi ile kapıya baktı. Sanki bir canlı, can çekişiyor gibiydi. Umursamadı. Tüm insanlardan nefret ediyordu. Kum torbasını yumruklamaya devam edecekti ki bir ses daha duydu. Uluma sesi. Kaşlarını çattı. Orman yolunda yaşadığı doğruydu ama burada daha önce hiç kurt görmemişti. Veya da uluma sesi duymamıştı. Adımlarını kapıya çevirdi. Yavaş ve ağır adımlar ile kapıya yürüdü. Eskimiş tahta parçasını kapının kolundan yukarı kaldırdı. Kapının kolunu aşağı indirdi. Gıcırdayarak açılan kapının arasından baktı. Görünürde birşey yoktu. Tam kapıyı kapatıp geri dönecekti ki kesik bir nefes sesi duydu. Kahverengi gözlerini aşağı indirdi. Gördüğü şey ile dudakları aralandı. Kapıyı sonuna kadar açtı ve yere eğildi. Kapısının önünde uzanan kahverengi tüylü kurdun, boynundan sırtına kadar uzanan geniş yaraya hafifçe dokundu. Hayvan, masmavi gözlerini kıza çevirdi. Kıza muhtaçmış gibi bakıyordu. Yardıma ihtiyacı vardı. Daha fazla dayanamadı. Gözlerini açık tutmak için ettiği mücadele de kaybetti kurt. Mavi gözleri ağırca kapandı.

Bütün evrenin zaman akışını değiştiren saati almak için büyücüler ve mistiklerden oluşan beş kişilik bir takım yaratılır. Takımdaki kilit nokta, Tess ve Travis, birbirlerinden ne kadar farklı olduklarını keşfederken güvenmeyi de öğrenirler. "Seni daha önce öpmediğime eminim. Saat bile bunu unutturamaz."

Sisin kenarındaki kalede büyüyen Mira, herkesin aksine karanlıkta onu yutmayı bekleyen canavarlardan korkmuyordu çünkü asıl canavarlar kalenin içinde yaşıyordu. Ruh emici insanları öldürüyordu, çocukların korunmaya ihtiyacı vardı. Fakat Mira'nın asıl felaketi evinde başlıyordu. Sisin içinde yem olmayı kaleye tercih edeceği sırada gardiyanıyla tanıştı. "Ne istediğine dikkat et, Mara Camira. Sis her şeyi duyar." Bu kitapta şiddet ve cinsellik içeren sahneler vardır.

Tanrıların ruhu Çakal, Tilki ve Kurt'tur; biri olmazsa diğeri kaybolur. Savaşçının bedeni üç ruhu kabul eder. Bir bedende dört ruh taşır. Yükselen savaşçı Damon, Çakal, Tilki ve Kurt, tek olmayı öğrenmiştir ama hepsinin sesi farklıdır, ayrıdır. Bundan sonra hepsinin aklında tek bir isim olacaktır: Marissa. **Bu kitapta cinsel içerik, şiddet ve olumsuz davranışlar vardır. Yetişkin okuyucular içindir.

Bir doğum lekesi. Dört Zamancı. Ben sıradan biriydim. Hayatım boyunca büyük beklentilerim olmadı. Kalabalıkları sevmeyen, sessiz, kendi içine kapanık biriydim. En iyi arkadaşım Essie dışında neredeyse kimseyle konuşmazdım. Kitaplar dünyam, müzik ise sığınağımdı. Ama bir gecede hayatım altüst oldu. Artık zaman doğrusal değil. Günün 25. saatinde, çürümekte olan Kara Delik adlı paralel bir boyutta, başka kimsenin göremediği yaratıklarla savaşıyoruz. Gölgeden, kâbuslardan ve açlıktan doğmuş canavarlarla. Ve tüm bu karanlığın kalbinde açılmak için fısıldayan bir kapı. Ama o kapı açılırsa? Her şeyin sonu gelecek. Biz, Zamancılarız. Dört seçilmiş. Dört zincirle birbirine bağlanmış kader. Ve içimizden biri; dünyanın son umudu, ışığın kendisi. ********** HİKAYEM REKLAM PANOSU DEĞİLDİR. BOŞUNA YAZMAYIN SİLİYORUM. ☆ ZAMANCILAR ADINDAKİ İLK VE TEK HİKAYEDİR.

"Bu dünyada kanın da, acının da, savaşın da sonu yoktu." Gece, dedesinin ölümü üzerine annesinin doğup büyüdüğü Vera şehrine gider ve orada annesi ile bir hayat kurmak için çabalarken şehrin sırları karanlıklardan çıkmaya başlar. Bu sırlar onun gerçeklerine dönüştüğünde Gece artık başka bir dünyanın içine çekilmektedir. Ait olduğu yere... Yılanlar ve Savaşçıları, kraliçelerin kanından gelen düşman soyları, melezleri ve savaşın kendisini tanır. Kanı görür, acıyı tadar, aşkın şehvetine bulanır. Bu dünyada ait olduğu boşluğu bulur, ait olduğu doğru yapbozun en değerli parçası haline geldiğinde artık elinde bir taç tutuyordur. Vera'ya hoş geldiniz. 15 Haziran 2023 tarihinde yeniden yayımlanmak üzere Yılanlar ve Savaşçılar kitabı saat 00.00'da yayımdan kaldırılacaktır. Çok geçmeden 20 Haziran tarihinden yeniden yayımlanmaya başlayacak ve bölümler gün aşırı gelecektir.

AYKIRI SERİSİ'NİN SON KİTABIDIR! *** Bir, İki, Üç... Sıfır. Beria bir zamanlar terk etmek zorunda kaldığı küçük dünyasına geri döndü. Fakat artık hiçbir şey tozpembe değildi. Aklı ve kalbi geride kalmışken, şimdi bir parça eksik ama duygularına hakim başka bir kız vardı. O artık gerçek bir savaşçı! Ayaklarını bastığı yer: Şimdi, burası... Sıfır noktası. Burası her şeyin bittiği yer. En uç, en tepe, doruk noktası... Acının üst sınırı, onu hissedenin son anıdır. Tabii acının da... Burası eksinin ve artının ortası. Acının büyüdükçe büyüdüğü, sonunda kendi kendini tükettiği, bittiği nokta. İki zıt kutbun nötrleştiği, eşitlendiği nokta. Ne soğuk ne de sıcak... Ne gece ne de gündüz... Karanlık değil, tıpkı aydınlık da olmadığı gibi. Burası her şeyin bittiği yer, başladığı gibi... Her son bir başlangıçsa şayet ve efsaneler mutlu sonla bitemez diyenler çoğunluktaysa... HERKESİN SON DEDİĞİ YERDEN, BİZ YENİDEN BAŞLARIZ!

AYKIRI SERİSİ'NİN 3. KİTABIDIR! *** Zıtlıklar düğüm oldukları noktada da itebilirler mi birbirlerini? Yoksa verdikleri her tepki, bundan sonra onları itmek yerine birbirlerine mi çekecekti? Daha yakın! Şimdi herkes daha yakın! Hayaller ve gerçekler... Geçmiş ve gelecek! Ateş ve su... Elementa' da yeni ayak izleri var, uzaktan gelenler! Kimisi için beraberinde aşkı getirecek, kimisinin kaderini değiştirecek... Geçmişin geleceğe uzandığı anda, her şey tersine dönecek! Kimse neler olabileceğini kestiremezken, tereddüt etmeden bir sonraki adımını atacak! Güçler el değiştiriyor! Bilinmeze yürümek hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı! Beria, artık yalnız değil! Aldığı nefes sadece kendisine ait değil. Ömrüne düğüm olan başka bir ömür onu ne kadar değiştirecek? Kendisine verdiği sözde durabilecek mi? Kimleri karşısına alıp, kiminle yürüyecek? Birbirlerinden kaçmaları imkansızlaşan bu ikilinin, düğümden kurtulmaları mümkün olabilecek mi? Ağızdan çıkan her sözün yemin sayıldığı bir ülkede geri dönüşü olmayan iki kelime beraberinde yaşamı mı getirecek... Ölümü mü? "YA YAŞAMIM OLACAKSIN YA DA ÖLÜMÜM! ÇÜNKÜ SEN ASLA DÖNEMEYECEĞİM, YEMİNİMSİN!"