"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

-Bul Ya Da Öl Tamamlandı- "Umarım odadan çıkan sen olursun, küçük mercan," diye fısıldadı. "Bizi sen kurtarırsın diye söylemiyorum bunları. Yaşamı bir tek sen hakkettiğin için söylüyorum," dedi sıcak, samimi bir fısıltıyla. Küçük mercan. "Bana neden mercan diyorsun, Victor?" Ölmeden merakımı gidersem bir şey değiştirir miydi? "Çünkü sen onu temsil ediyorsun. Bilgelik, ölümsüzlük ve ateş. Gerçek mercan taşını alevlendirmek için bir çakmak gerekli, Rose. Sen mercansın. Sinirlendiğinde veya gerildiğinde gözlerin ateşin silueti gibi harlanıyor," dedi ve ayağa kalktı. "Sen ateşsin, Rose. Sen bilgesin, savaşçısın. Sen, bizim karanlık dünyamıza tek ışık verensin." Ben ışığın olduğu yeri karanlığa çeviren tek kişiydim. Bu böyleydi ve hep böyle devam edecekti. "İlk günden beri böyleydin ve hâlâ böylesin." Tam karşımda durdu, tek elini yanağıma dayayıp bana doğru eğildi. "Sen umutsun, Rose. Benim kaybolan umudum seni gördükten sonra alevlendi. Bana o duyguyu sen yaşattın ve yaşatmaya devam edeceksin. Ben yaşamı değil, bu duyguyu istiyorum. Ben bu duyguya açım..." Dolgun dudakları dudaklarımın üzerinde ufak dokunuşla durdu, küçük bir öpücük kondurup kendini geri çekti. "Son günümüze kadar, mercan," diye fısıldadı gözlerimin derinliklerine bakarak. ... Vicdanım merhametimin önüne geçtiğinde o benim için bir idam ipi oluyordu. Kalbimin acı sızıntısı, gerdanımı oraya bağlamamam için yalvarıyordu. Kana bulanan ellerim toprağa gömülmek istiyordu. Gördüklerine inanmayan gözlerim karanlığa davetiye veriyordu ve duyduklarına inanamayan kulaklarım kendi sesimi bile duymak istemiyordu. Ancak şeytana olan kinim her geçen gün artıyordu.

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Her insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hayatlarımıza yalan o gün bulaştı. Ya da biz öyle sanıyorduk. Biz kim miyiz? Bizler yabancıyız. Belki biraz da yalancı...

Sert ve bir o kadar çapkın Giray Reha Başaran, ücreti oldukça yüksek bir yakın korumadır. İşinde o kadar iyidir ki zamanla lakabı Beyaz Gölge olmuştur. Bir gece kulübünde tesadüfen karşılaştığı ve tek gecelik bir ilişki yaşadığı güzeller güzeli Arven Dalya Günseli'nin koruması olduktan sonra ikilinin arasındaki tansiyon her geçen gün artar. Birbirlerine hayır diyemeyen fakat aynı zamanda çok inatçı olan bu ikili, birlikte vakit geçirdikçe hem geçmişlerinin, hem şimdilerinin hem de bedenlerinin en ücra köşelerine konuk olacak ve gittikçe sahiplenecektir. •yetişkin içerik bulundurmaktadır•

"Savaşın ortasında doğan kaç çocuğun seçim şansı vardır ki?" İki düşman aile, iki düşman ülke: Zirakov ve Senteria. Ve şimdi, savaşın kazananı belli olmak üzere. Zirakov ülkesinin kraliçesi İrina bu savaşın kazananı olmak için büyük bir risk alarak kızı Kitana'yı düşman topraklarına, Senteria'ya gönderir. Kitana, Senteria'ya giderken krallığın kökünü kazıyacağına dair kendisine söz vermiştir. Fakat Senteria Kralı Estes, Kitana'yı veliaht olarak görülen oğlu Vincent'le evlendirmeye karar verince Zirakov Prensesinin planları altüst olur. Ve böylece Kitana bir anda kendini kanlı bir taht oyununun ortasında bulur.

Ait olduğum yeri bulmama yardımcı olan bütün ait olmadığım yerlere çok teşekkürler. •Wattpad'de Kırmızı Örümcek Zambakları adındaki ilk ve tek kitaptır. 01.01.2024 •Wattpad'de kırmızı örümcek zambakları adlı çiçeği konu edilen ilk ve tek kitaptır. 01.01.2024

Aldatıldığını öğrenen Lavinya Dinçer'in tek hedefi kocası Koray'dan intikam almaktır. Hayatını okulu ve Koray'dan alacağı intikama bağladığı anda gittiği spor tesisi olan Krizantem'de kaçırılır. Artık hayatı daha da karmaşıktır çünkü eşinin gerçek yüzüyle tanışmıştır. İntikam planı için anlaştığı Ufuk, Melis ve Berk ile önce yakınlaşır, ardından da aile olma yolunda ilerler. Her geçen gün öğrendiği gerçekler sırtına binecek ve onda yoğun etkiler bırakacaktır. Bu sırada hissetmemesi gereken duygulardan kaçmaya çalışırken tüm doğruları tepetaklak olur. Şimdi, maceralarına eşlik etmeye hazır mısınız? "Hayat nedir ki sınırsızca yaşamayı bilmiyorsak?" *** Bu hikayede masum karakterler arıyorsanız bulamayacaksınız. Burada yalnızca ihanetin lekesine bulananlar nefes alır. *Bu kitapta, olumsuz örnek oluşturabilecek bazı davranışlar ve etik değerleri göz ardı edebilecek karakterler yer almaktadır. Aldatma, şiddet gibi konulardan rahatsız oluyorsanız rahatsız edici sahnelerle karşılaşabileceğiniz hakkında bilgilendirmek istedim. Sevgilerimle, Bade. ❤️