Powder znała tylko świat bólu - najpierw ten w domu, potem ten pod czerwonym światłem klubu, który stał się jej rzeczywistością. Ekko nie miał łatwiej - dom z alkoholem, pięściami i krzykiem, potem placówka, z której nikt nie wychodził taki sam. Spotkali się za młodzi i zbyt połamani, żeby wiedzieć, czym jest miłość. Ale wystarczyło, że wiedzieli, jak wygląda samotność. W mieście, które nic im nie dawało, chcieli być wszystkim, co sobie zostało. Nie mieli przyszłości, ale mieli siebie. I może właśnie dlatego spróbowali uciec. Nawet jeśli nigdy nie mieli szans.