maviruyamis
Karanlık...
Dost değildir, yeri geldiğinde düşman kesilir. Sevmez, sevilmez, kurbanını seçmek için acele etmez. Kuzu postunda kurt, nefret edilesi ama büyüleyendir. Maskeler, çok şey saklayanlardır. Beyazın içindeki minik nokta hayatı anlatandır. Onun arkasında yatan ise, beyazlarda saklanmış düşmandır.
Nihayetinde, nefrettir yakan, kalplerdir harlayan. Sevgi; seveni ayıran, kalpleri tutuşturan, lanet bir döngünün vücut bulmuş hali, ihaneti sulayandır. Büyüyen tohum, dikenlerini batırandır. Ve en acısı, sevgi bir yanılsamadır.
Yanılsamalarda kendini iyi saklayanlardandır, bulabilmek mümkün değildir. Oyununu iyi oynaman gerekir, ava giderken avlanmamanın tek temenin olmasını bilmen gerekir.
Yanılsamaya güvenme, gerçekleri görme. Güvenmeyeceksen; kimseyi sevme.
---
"Alara, Alara, Alara... Her vakit aynı oyunda. Tiyatronun başrolünü almış bulunmakta. Ah, Alara...Yeniden zifiri karanlıkla."
Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.