Bir köylü kızı ve askerin yanlış anlaşılmalarla başlayan çelişkili aşk hayatı.

Bütün yollarımın sonu sana çıkacaksa, hangi yolu yürüdüğümün bir önemi var mı?

Liva, hayatının tam ortasında sıkışıp kalmış, umutsuz ve hayata karşı küstah bir genç kadındır. Öyle ki, en büyük dileği bir mafya tarafından kaçırılmak ve bu boktan hayattan kurtulmaktır. Ta ki, o dilek gerçekleşene kadar... Bir gece, Mafya grubu DARBE'nin üyesi Diren'in yaptığı basit bir hata yüzünden, Liva kendini tehlikeli bir suç örgütünün mesajlaşma grubunda bulur. Orada, soğukkanlı lider Barlas'ın planlarını, grubun abisi Evren'in zekâsını, sessiz tetikçi Aras'ın tehditkârlığını ve komik Rüzgar'ın gevezeliğini öğrenir. Liva'nın varlığı, grubun operasyonunu tehlikeye atınca, Barlas'ın emri kesindir: Küçük hanım ortadan kaldırılacak. Fakat Liva, bu tehlikeli oyuna boyun eğmek yerine, onları tehdit etmeyi ve kurallarını hiçe saymayı tercih eder. Kapısına dayanıp onu almaya gelenlere dudaklarına gloss sürerek meydan okurken, o sert adamlara tek bir gerçeği fısıldar: "Bir kadına ne yaparsanız yapın, o her zaman parlamaya devam eder." Şimdi, hayatının en büyük dileği gerçekleşti. Ama Liva, bir kurban değil, bu karanlık dünyanın kraliçesi olmaya ne kadar hazır?

❝ Kanla açılan bir hikâyenin sayfaları, daha çok kanla yazılmaya mahkûmdur. Çünkü kan başladıysa, sonuna kadar akar. ❞ Bir gece belirsiz kişiler tarafından ülke adamlarına yönelik yapılan vahşi katliam sonucu ülke geri dönülmez büyük bir uçuruma sürüklenip kendi içinde parçalara ayrılır. Ve bu bütün dengeleri altüst eder. Çünkü ülkenin her bir bölünmüş bölgesi farklı federallerin hâkimiyeti altına girmeye başlamıştır. Her federal kendi düzenini, kendi kurallarını oluşturur. Kimi federal halkına özgürlüğü, eşitliği ve rahatlığı sunarken, kimisi acımasız diktatörlüğü ile halkını anarşi içinde kaybeder. Bölgelerinde yaşayan insanlar ise; bu korkunç düzene uymak zorundadır. Oluşan iç savaşlar ve sınıfsal çatışmalar şehirler arasında kanla çizilen sınırlar... Bu korkunç düzeni dünyaya ifşa etmek için yola çıkan Ülke Başkanın tanınan kızı Doktor Pera Dorokva ve bu yolda ona eşlik edecek olan ülkeni en üstün askeri ordusu Matov'da Yüzbaşı olan Harpkan Davis. KANLI HARBİYE ( PANTEHUS EVERENİ-1-)

Dmitry Tvardovsky, geçmişi karanlık anılarla dolu, gizemli ve acımasızlığı ile tanınmış, bir diğer namı Ölüm olan o adam. Her kesin korkması gereken, biri. Tüm dünyayı yöneten ve kurduğu imparatorluk altında olan beş aileyi kontrol ediyordu. Yaptığı küçük bir değişiklik ve onun ağızından çıkacak iki cümle, dünyanın sonunu getirirdi. İmparatorluğu onun gücüydü. Peki ya bu kadar gücü elinde tutan, her kesi bir kukla gibi yöneten iplere sahip olan adam, bir kız çocuğunu yönete bilecek mi? "Deliriyorum, beni o küçük parmağına sardın, kendi etrafında döndürüyorsun."

Hayata nasıl geleceğimizi, neyin ortasına düşüceğimizi bilemiyorduk. Adımlarımız karanlığa değdiğinde, umut mu yoksa kâbus mu gelecekti? İrâ, Korvurallar'ın ilk ve tek kızıydı. Gözlerini karanlığa açmış ve devamında da hep karanlık görmüştü. Ailesi karanlığın en dibinden geliyordu. İrâ doğdu doğalı hep kısıtlanmış, hep eğitim görmüştü. Zaman geçtikçe duygularını kaybetmiş ve kalpsizleşmişti. Ama İrâ'nın içinde hâlâ bir kıvılcım vardı; öyle gizli, öyle derin ki, ne ailesi ne de eğitimleri onu tamamen söndürebilmişti. O kıvılcım, yalnızca gecenin en sessiz anlarında, yıldızların bile kaybolduğu yerde parlıyordu. Bir gün, o karanlık duvarlar arasında, İrâ beklenmedik bir fısıltı duydu; ne düşmanından ne de dostundan geliyordu bu ses-kendi ruhundan yükselen bir çağrıydı. Ve o çağrı, onu sadece kendi içinde değil, dünyada da yeni bir yolculuğa sürükleyecekti. Ama bu yolculuk, sadece İrâ'nın değil; karanlıkla aydınlığın, sevgiyle nefretin, geçmişle geleceğin de çatışması olacaktı.

Ölmek insanı mutlu eder miydi? Ben hiç ölmenin mutluluk getirdiğini görmemiştim, ölüm hep acı getirmez miydi? Ölüm acı getirirdi, acıların son bulmasına neden olmazdı. Ama bu herkes için aynı mıydı? Milan Yağızer için aynı değildi, o ölmek için uçurumun kenarına gitmişti. Onu o uçurumun kenarından indiren, hayatını kurtaran kişi ise okuluna yeni nakil olan Denef Sancak'tan başkası değildi. Kalp hastası olduğunu öğrendiği gün iyi hissetmek için gittiği uçurumun kenarında intihar etmeye çalışan çocuğun, nakil olduğu okulun çete liderlerinden biri olduğunu bilmiyordu. Denef Sancak'ın hikayesi her şeyin bittiğini sandığı anda başlamıştı, Milan Yağızer içinse hayatının bittiğini sandığı yerde hayat bulacaktı. Uçurumlar her zaman son olmazdı değil mi? Uçurumun kenarı Milan ile Denef'in başlangıcı olmuştu. Hikayeler nasıl başlarsa öyle devam ederdi, onların hikayesi uçurum gibi olacaktı. "Atmayı bırakmak isteyen kalp, ölmek isteyen bedene can verebilir mi? Yoksa ölmek isteyen beden, kalbe yük mü olur?"

Kanlı bir yara, barut kokusu içinde kaybolan bedenler. Kan kırmızısına boyanmış hayatlar... Ay yıldızlı bayrağımız göklerde olduğu sürece kanının son damlasına kadar savaşmaya ant içmiş bir asker . "Ölüyüm, çünkü ruhum savaşlar'ın ortasında kayboldu. " Çocukluğunu yaşamayan bütün çocuklara...

Bir yanda geçmişin karanlık izleri, diğer yanda şimdiki zamanın soğuk ve hesaplı yüzü... Selis, geçmişini ardında bırakıp, acı dolu hatıralardan kaçarken, kendini gizemli bir ekip ve tehlikeli bir görevle sarılmış bulur. Yeni ekibiyle birlikte, bilmediği bir dünyaya adım atan Selis'in karşısına çıkan zorluklar, yalnızca fiziksel değil, ruhsal sınırlarını da test edecektir. Fakat, arkasındaki gölgelerden kaçarken, bir kez daha bir dönüm noktasına gelir: Geçmişindeki insanlar ve unutamadığı anılar, hayatını sonsuza dek değiştirecek bir yolculuğun başlangıcına dönüşür. Timin içindeki her birey, geçmişin ve güvenin kırılgan sınırlarında şekillenen karmaşık duygularla Selis'in karanlık dünyasında yerlerini alır. Her biri farklı bir sır, her biri kendi yalnızlığına hapsolmuşken, Selis'e gerçek kimliğini ve içsel gücünü keşfetme fırsatını sunar. Zamanla her şey daha karmaşık hale gelir. Güven mi, ihanet mi? Sevgi mi, nefret mi? 🌒♟️