"Sesini Kaybedenler", susturulmuş kadınların, bastırılmış kimliklerin ve dayatılmış hayatların hikâyesi. Psikoloji öğrencisi Sâyra karaca, yıllar sonra gittiği ailesinin yanında, istemediği bir evliliğe sürüklenir. Ailesi, onu aşiretin genç lideri Arsem'le evlendirmeye kararlıdır. Ancak Sâyra, kaderini sessizce kabullenecek biri değildir. Bu, sesi elinden alınmaya çalışılan bir kadının, kendi sesini geri alma mücadelesidir. Ve bazen bir çığlık, bin yıllık suskunluğu bozmaya yeter.

Hayatımız, tozpembe ilerlerken birden kararabilir. Hiç beklemediğiniz bir anda kayıplar verebiliriz. Bir anda ölebiliriz. Akasya; mutlu, başarılı bir gelecek istiyordu. Bir aile kurmak, anne olmak istiyordu. Akasya, o gece abisine sarılmak istemişti ama sarılamamıştı. Hayalleriyle birlikte bu hayata veda etmişti. Sare, küllerinden doğup bir yangın başlattı. O yangın, intikam uğruna başlatılmıştı. Sare, o yangının tam ortasındaydı. Ya yanacaktı ya da yakacaktı.

🔥 Hayatının en çılgın teklifiyle karşı karşıya! 🔥 Lina, patronundan gelen inanılmaz bir istekle sarsılıyor: Patronunun ailesi için, sadece geçici bir süreliğine, rol icabı "sevgili" olması gerekiyor! Ama bu teklif basit bir oyun mu? Yoksa kalbinde beklenmedik fırtınalar koparacak bir sır mı saklıyor? Aşk mı, çıkar mı? Kime güvenmeli? Her sayfa kalbini hızla çarptıracak, soluksuz okuyacaksın! ⚡ "Bu rol, hayatını sonsuza dek değiştirebilir." Cesaretin var mı bu oyunu oynamaya?

Aile sevgisi görmemiş, insanlara verdiği değeri alamamış bir kız düşünün. O acılarını kimseye anlatamamış güçlü kalmaya çalışmıştı hep... Güçlü olmayı hayatının bir tercihi değil zorunluluğu yapmıştı... Küçüklüğünde yanlız kalmaktan korkup büyüdüğünde yalnızlığı hayatının gerçeği yapmış bir kız... Yalnızlık tek başına olma durumu değildi onun için asıl mesele etrafındaki kalabalığa rağmen yalnız kalmasıydı. Onun yalnızlığı kimsenin sevgisini hissetmemesiyle başlamıştı... Şimdi de etrafındaki "aydınlık" onun içindeki karanlığını bastıramıyordu. Oysa o küçükken gerçek bir karanlıktan korkarken büyüdüğünde en çok bu karanlıktan da korkarmaya başladı. Ailesinden uzaklaşıp yeni düzende yaralarını sarmaya çalışırken Ailesinin onun için kurduğu hayat bambaşkaydı. Ve ona kurulan bu oyunda vicdanı ile baş başa kalmıştı. Ya abisi ölecekti ya da bu bedeli ödeyecekti. Peki Göksu bu bedeli öderken ondan daha karanlık bir hayata sahip olan bir adamın karanlığında çiçek açması mümkün müydü? Karanlıkta sevgi yeniden doğabilir miydi? Ya da "Yalnız bir kuş" karanlıkta uçabilir miydi?.. Gelin bunu beraber görelim... ~"Kimse'nin" önceliği olmayan biri için "kim ses" olur?

[Yetişkin okurlar için uygundur.] •------------•°•✿•°•------------• Tutku dolu bir gece, karşı konulmaz bir çekim... Unutulup gidecek bir dokunuş, geçmişte kalacak bir nefes... Adı bile anılmaması gereken sessiz bir anlaşma ya da kaderin ilk hamlesi. Adam tuzaktı. Ona, kalbini teslim etmemesi gerekirdi. Teslim etti. Kadın tehlikeliydi. Ona, yaşadığını hissettirmemesi gerekirdi. Hissettirdi. Ateşle oynayan herkesin bilmesi gerekirdi: Alevler, bittiğinde bile küllerin arasındaki kalp, atmaya devam ederdi. -Farklı bir platformda yayınladığım kitabımla, aranızdayım... Eminim ki kısa süre içinde kocaman olacağız. Keyifli okumalar :)

KAR SERÇESİ SERİSİ II • EFŞAN - MÜPTELA YAYINLARI aracılığı ile raflarda yerini aldı. . İlk üç bölümü tanıtım amaçlı yüklenmiştir. 🖤

Bir grup içerik üreticisi, prestijli ama gizemli bir okulun davetiyle bir araya gelir. Başta her şey sıradan bir sosyal deney gibi görünür - ama okulun duvarları geçmişin yankılarını, zihnin karanlık kıvrımlarını ve gerçeğin bozulmuş yansımalarını saklamaktadır. Çektikleri içerikler birer işaret, söyledikleri sözlerse çözülmesi gereken bir şifre haline gelir. Zamanla fark ederler ki bu bir oyun değil... ve her senaryonun bir yazarı varsa, bazen yazarlar da oyunun içindedir. Kurguyla gerçek arasındaki çizgi silinirken tek bir soru kalır: Bu hikâyeden gerçekten çıkabilecekler mi?

İlk defa bir berdel zor olmayacaktı. Kabul etmiştik. Ben onu o beni kabul etmiştik. "Bile isteye attım kendimi bu ateşe. Yanmak boynuma borçtu" Karakterlerin. Mardin'de kesişen yolları.Tutkulu bir aşkın kapılarını onlara açacaktı. Güzel olan herşey bir gün bitmeye mahkum edildiği gibi. Sevmek acı çekmeye mahkum edilmişti.

"Adalet herkesin hakkını tam ve zamanında alabilmesidir. Güçlünün değil haklının yanında durabilmektir. Bana göre adalet bir terazide duygulardan arınmış şekilde yalnızca gerçeği tartmak ; suçluyu korumadan , masumu yargılamadan karar verebilmektir ."

Zelal, öylece salonun ortasında durmuş oğlunun, kolunu tuttuğu kıza bakıyordu daha doğrusu bir çocuğa," bu kim oğlum?" Dedi, meraklı bakışları oğlu ve kolunu tuttuğu çocukta kalmıştı. " Tanıştırayım, gelinin yezda." Dedi, Ciwan ağa, daha on altısında olan kıza bakarak," benden gelin istedin getirdim. Muradına erdin mi?" Bunu dile getirirken annesine karşı oldukça sakindi. Ama kimse Ciwan Ağa'nın içinde kopan fırtınadan haberi yoktu. Bunu yaptığı için kendinden yeterince nefret etmişti. Yanında getirdiği karısı olsada, o lise çağında ergen bir çocuktu. Koynuna almayı bir tarafa bırak, ona hangi sıfatla sesleneceğini dâhi bilmiyordu.