Açıklaması yapılamayan olayların içinde olan bir genç kızın hayır erkeğin yani kızın ama erkek halinin yada erkek gibi görünen halinin HERNEYSE İŞTE öyle birinin hikayesine HOŞGELDİNİZ... Bu açıklama yeterli olmadıysa belkide açıklamalara zaman harcamayı bırakıp sadece okumalısın.

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Cüneyt Demirkan şair bir adamdı Bade Özgün kitap gibi bir kadındı Ders Edebiyattı,konu ise onların aşkı

Tüm ailesiz insanlarin cağırıldığı yeni bir dunya... Ne zaman cağırılacakları belli olmayan bu ailesiz insanlarin, geride bırakacaklari masum arkadasliklari, dostluklari, sevgileri ve hatta yarim kalmis hayatları... Belki bir bebekken belki bir gençken belki de ölümlerine ramak kala cağırılacaklar. Burası herkes tarafindan mechul. Yeni dunyada hiçbir şeyden haberleri olmadan yasayacakları bir ortam ve doğruluğu bilinmeden kurulan dostluklar ve aşklar... İşte nefesinizi yarıda keseceğiniz hatta bazen dünyanin oksijenini kullanmadan, aşkın nefesiyle ayakta kalaca ğınız yeni bir dünya... Yeni dünya yeni dünya... Sadece onların kullandıklari bir tabir olan bu kelimelerin bile doğruluğunu kesin bilmeden yaşadıkları bir yer... Gerçekten burası onların tabiri kadar masum ve her şeyin herkesin hoşnut olabileceği bir yer mi ? İşte bunu yaşayarak ve görerek öğrenecekler ...

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

Liseye giden bir kıza okul çıkışı " Benimle evlen. Bir ev tutalım. Henüz bir işim yok ama bulacağım. Söz veriyorum. Vee, okuluna elveda de." diyebilir misin? Ben dedim. Hadi hayırlısı. ... •Bu yazının başka bir site ve uygulamada paylaşılması yasaktır.○

Bu dünyada nasıl anne ve babamızı,aşık olacağımız kişiyi seçemediğimiz gibi dış görünüşümüzü de seçemeyiz. Bazıları kilolu olur,bazıları zayıf,bazıları çirkin olur,bazıları güzel/yakışıklı.Hepsi birbirinden farklıdır,Tek bir ortak noktaları vardır; Hiçbirinin başkasının kusurlarıyla dalga geçmeye hakkı yoktur.Herksin bir kusuru vardır ama kimse kendisiyle dalga geçilmesini hak etmez.Tıpkı Melis gibi. Melis de istemezdi kilolu olmayı,sivilceli olmayı,gözlük kullanmayı.Diğer insanlardan ne farkı vardı ki onun.Evet kiloluydu,evet çirkindi,evet sivilceliydi ,evet gözlüklüydü ama o da tıpkı diğerleri gibi bir insandı .Her insan gibi onunda sevdiği, aşık olduğu birisi olamaz mıydı? Olabilirdi, oldu da zaten ama aşık olduğu kişi kendisiyle dalga geçen, gurunu kıran, aşağılayan insanlardan sadece biriydi. Yine kendisiyle dalga geçilen bir okul gününde arkadaşının sayesinde hayatı bir anda değişiverdi. Değişti değişmesiyle ama sevdiği erkekten intikam almak uğruna adadığı hayatında başına gelmeyen kalmadı. ***Başkalarının kusurlarıyla dalga geçenler,kendi kusurlarını gizlemek isteyenlerdir.***