දෑසින් පෑ මා ඉගිමැරු දෙව්ලියේ..

එකම තැන. හැමවෙලේම ඇවිල්ලා අපි නැවතෙන්නේ එකම තැන. එකම හෝඩුවාව උඩ. දැන් පැය ගාණක් තිස්සේ කල්පනා කළත් එතනමයි. ඇවිදගන්නවත් බැරි බබෙක් කොහොමද තනියම ගිහින් අතුරුදහන් වෙන්නේ? බේබි 11:11... කොහෙද එයා??

හීන් සැරේ... නුඹ ඇවිදින්... ❕

මියැදුණු සෙනෙහසක නැවත පුනරාගමනය.....🌼

"ඒයි ඇටිකිච්ච ඔහොම ඉන්නවා" "නේත්‍ර.....නේත්‍ර...මගේ නම නේත්‍ර" "ඒත් මට ඇටි කිච්චෙක්නෙ, මං ආසයි ඒ නම කියන්න" "හේතුව" "හේතුවද.... හේතුව තමයි තමුසෙව පොඩ්ඩක් අවුස්ස ගත්තම හරි ෂෝක්, නහයත් පුම්බන් තරහෙන් කියවද්දි බලන් ඉන්න ආස හිතෙනවා, වේගෙන් ඇස් පිල්ලම් ගහ ගහ........ මේ ඇස්...... තමුසෙගේ ඇස් නම් මාරයි, වැල්ලේ ඉදල එද්දි මහ මුහුද ඇස් වල හංගන් ආවද"

යකෝ ,ඒ උබේ ප්රින්සිපල් ම්ම්.... දන්නවා ( මනංකල්පිතයකි )

අප හමුවූ නැවතුම්පොළ , අප වෙන් වීම තිතකින් අවසන් නොකර කොමාවකින් අවසන් කර එම නගරයටයි.......! ( My twin sis)

බෑ කියන්න බැරිකමට තමන්ගේ යාළුවගේ පෙම්වතා විදිහට රඟපාන්නම් කියලා ධිනාදී කිව්වනම් තමයි... හැබැයි, ඒ රඟපෑම කෝණාරගේ පවුලේ අය ඉස්සරහත් කරන්නවෙනවා කියලා එයා දැනගත්තේ පස්සේ! හැඩකාර... සල්ලිකාර... කෝණාරට කිට්ටුවෙන්න බලාගෙන දාහක්දෙනා ඉන්නකොට "මටම එහෙම යෝජනාවක්කළේ ඇයි?" කියලා කෝණාරගෙන් අහන්න ධිනාදීට කොහෙත්ම හිතුනෙනැති හැටි... අකමැත්තෙන් යෝජිත විවාහකයක පැටලෙන්න කොහෙත්ම හිතහදාගන්නබැරි කෝණාර එයාගේ ලෝකෙට ධිනාදීව ගේන්නේ තරමක් ආත්මාර්ථකාමීවිදිහට කියලා පසුතැවිල්ලක් ඇතිවුනත්, කෝණාරට බසුබසින්න කොහෙත්ම විදිහක් නැහැ. කෝණාර කියන්නේ, යක්ශ ලේ මුහුවෙච්ච "වේතාලයෙක්" කියලා දැනගත්තොතින් ධිනාදී කොහොමද හැසිරේවිද? මේ හැමදෙයක්ම අතරේ ධිනාදී පැහැරගැනීමකට ලක්වෙන්නේ කවුරුත් නොහිතපු විදිහකට....

හැමදේම නැතිවෙලා වගේ දැනුනම කියවන්න - කළු විස්කෝතු මුච් -

රංසිළුටනම් රඛිත මහත්තයාව පෙනුනේම ගමේ පන්සලේ විහාර ගෙයි උන්නු අඹාපු දේවරූපයක් වාගේමයි.කිරිගරුඬ වාගේ අතපය..ඝන කලු ඇස්....හීන් හුලං රැල්ලටත් එහෙ මෙහෙ යන කෙහෙරැලි රංසිළුට මතක් කොරන්නේ හුලඟට පැද්දෙන වැවේ දිය පාර..... "ඕයි තමුසෙට කන් ඇහෙන්නැද්ද....බලපන් උබ එක වැඩක් හරියට කරනවද මං කියන..වටපිට බල බල..ඒ මදිවට තනියෙන් කියෝ කියෝ...මොනාද උබ කන්න වගේ බලන් ඉන්නේ...." "ඕයි රංසිළු !!" හප්පටසිරි....දෙයියෝ උදහස් වෙලා නේද!!