İçimden gelen cihal kurguları yer almaktadır.✨

Cihan, genç yaşta babasından kalan aşiretin başına geçmiş, ama ağır sorumluluklar ve geleneklerin boğuculuğundan kaçıp İstanbul'a gelmiş. Küçük bir stüdyoda müzik yapıyor. Alya ise başarılı bir kadın doğum uzmanı; yoğun nöbetler, rutin hastane telaşının arasında analog fotoğrafçılığı bir kaçış olarak görüyor.

Boran'ın yaşadığı ama Alya ve Cihan'ın Boran'dan önce tanıştığı o evren...

Bir süre gözgöze kaldıklarında ikisi de bu bakışta bir şey olduğunun farkındaydı. İkisi de adı ne bilmiyordu, ama başka bir şeydi. Heyecandı, belki umut, belki de şefkatti. Cihan gözlerini Alya'dan alamıyorken kafasından bu hissi anlamlandırmaya çalışıyordu. Sonrasında ne yaptığını fark edip bakışlarını kaçırdı, oturduğu yerden ayaklandı. "Ben daha fazla tutmayayım sizi, iyi geceler." Alya da karşısındaki kişi kalkınca gözlerinin daldığını fark etmiş, ama şu an yüzündeki ifadeye müdahale edememişti. "Ben de geçiyordum zaten. İyi geceler." Cihan arkasını dönmüş kapıya yürürken arkadan gelen "Alya ben bu arada." sesiyle gülerek vücudunu arkaya çevirdi. "Cihan, memnun oldum." Alya'ysa o sırada sarhoş haliyle kafa selamı vererek gülmesine karşılık verdi. Birkaç saniye daha birbirlerine baktıktan sonra kapılarını kapattılar.

Cihan'ın sevkiyat için gittiği bir gece, Alya'nın gördüğü kabus konakta durmayı dayanılmaz bulmasına sebep olur. Mardin kışında, karlar arasında kaybolur.

Cihan ve Alya'nın aşkı, nihayet bu toprakların onları sürükleyeceği sınavları verecek kadar güçlenmiştir. Ancak savaşın başladığının ilk gerçek işareti, Alya'nın rüyasında gözükür.

The angry girls are always the loneliest.

*Bu hikaye Alya ve Cihan'ın hikayesidir*

Cihan kısa bir süre sessiz kaldı. tüm dikkati Alya'daydı. Vücudunu Alya'ya doğru çevirdi. "Artık olmayacak." dedi alçak bir sesle. "Senin istemediğin hiçbir şey... olmayacak,ben seni o konaktan almaya bir Albora gelini olduğun için değil,sadece yanında olmak istediğim için geldim ve korktum Alya..çok korktum." Alya gözlerini kaçırmadı bu kez. Cihan'ın sesindeki o "korktum" kelimesi, onu durduğu yerden alıp içine çekmiş gibiydi. Yüzünde ilk defa bir şeyler çözülüyordu, incinmişlik değildi, teslim olmuştu. Cihan biraz daha yaklaştı. Varlığıyla bile Alya'nın etrafında bir çember çiziyordu sanki. "Ben sadece iyi olmanı istiyorum. Kimin kızı olduğun, nereye ait olduğun umurumda değil Çünkü..."

Küçük hikayeler