Bir oyun, bir oyuncu, bir oyuncak ve bir kurucu. Avlanması gereken bir adam ve avcı bir kadının oyunu. "Avımsın adam..." dedi kadın. "Avınım kadın..." dedi adam. İki insan, iki aşık, iki yabancı. İkimizde oyunun içinde tıkılıp kalmıştık. Çıkış yoktu. Kaçmak yoktu. Sadece kurallara göre oynamak vardı. O Av, ben Avcı. İki karanlık ve iki tehlikeli insandık. Ya bu oyunu bitirecektik ya da yeni bir oyun oynayacaktık. Sözlerim sözleriydi... Gözlerim gözleriydi... Hislerim hisleriydi... Ellerim elleriydi... İzlerim ise izleriydi... İkimizde birbirimize aittik. İkimizde birbirimiz için yaratılmış gibiydik. İkimizde derin yerlerden, derin yaralar almıştık. Ve onları birbirine dikmiştik. Biz birdik. Bütündük. Bir bedendik. KİTABIN TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR, (Ç)ALINTI DURUMU OLURSA HUKİKİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR. 31/03/2024

İnsanın en masum olduğu dönemi çocuk olduğu zamanlardır, öyle değil mi? Doğru. Fakat eksik. İnsanın en acımasız olduğu dönem de çocuk olduğu zamanlardır. Kimi çocuk sevgiyle arkadaş edinir, oyunlar kurardı. Kimisi ise tek bir korku salmasıyla etrafına toplardı kendi tebaasını. Ben ve benim gibi çocukların sevgi cumhuriyetine karşı, zorbaların korku imparatorluğuydu aslında durum kısaca. Diyelim ki bir zamanlar çocuktuk. Biz de, onlar da. Lisede de mi çocuktuk? Türlü türlü oyunlar kurarken de mi çocuktuk? İnsanların hayatlarında unutamayacağı anılar bırakırken, hafızalarından kazıyarak silmek istemelerine rağmen bunu başaramıyor oluşlarının sorumlusu olurken de mi çocuktuk? Tuvalete kilitlerken, okulun önünde alay konusu ederken, yapmadıkları şeylerle suçlarken ve hatta manipüle ederek kendilerinden bile şüphe etmelerini sağlarken de mi çocuktuk? Değildik. Ne biz ne de onlar. Bunu inkar edecek insanın vicdanı sorgulanmazdı zaten.

"Alphan... Çok sıcak." Sesimin normal bir sıcaklıktan bahsetmediği bariz açıkken hızlıca arkasını döndü. Komodinin üzerinde bir şeylerle ilgilendiği sırada eliyle odasındaki balkonu gösterdi. "Balkona çıkabilirsin istersen." Sesimi çıkarmayıp ona doğru yaklaştığımda gerilen bedeni beni daha da çekiyordu sanki. Tam arkasına geldiğimde elimi kaldırıp sırtına koydum. "Balkona çıkmak istemiyorum." Bana doğru döndüğünde gözleri kısa bir an dudaklarıma düştü. "Ne yapmak istiyorsun? Klima bozuldu, açamam." Başımı iki yana salladım. "Klima da istemiyorum." Kenarda yumruk olmuş ellerinden birini tutup belime doğru koydum. Başı biraz bana doğru eğilirken parmak ucuma çıktım. Dudaklarımızın mesafesi azaldığında parmaklarını tenime bastırdı. Derin bir nefes aldım. "İçim yanıyor gibi hissediyorum Alphan. Bana sen yardımcı olmalısın." Yaren Pınar & Alphan Emir Bir Kere Gelir - Yedinci Ev Yazıma Başlandığı Tarih : 20 Temmuz 2023 İlk Bölüm Yayın Tarihi : 22 Haziran 2024

Yaşadığı travmalar yüzünden ailesi tarafından şımartılarak büyütülen Ahsen'in, yolu diktatör bir yüzbaşı ile kesişir. (Hikayede adı geçen bütün kişiler, kurumlar ve olaylar hayalimin ürünüdür. Gerçeklikle bir alakası yoktur.) 18.03.2023 #GençKurgu 1.

Hiç kapanmamak üzere açılan yaralar, kanamaz. İz bırakır. Ve o iz sonsuza dek geçmez, Yanı başında kalır.

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."

"Dudaklarınla her bir kelime melodiye dönüşüyor"dedi. Saçımın bir tutamını kulağımın arkasına koydu. "Seninle evrenin her yerinde sevişmeden senden ayrılmayacağım"dedi. Poyraz ve Anka, rüzgarla dans eden ve gökyüzünde özgürce süzülen iki güçtür. Poyraz, sert rüzgarıyla dünyayı sarar. Anka ise her yangında yeniden doğar. Birinin gücü, diğerinin direncine güç verir; birlikte cehennemi cennete çevirirler.

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi. (Kitapta smut içerik yoktur. Yetişkin içerikli olması küfürlü sahneler ve küçük yakınlaşmalar içerdiği içindir.)

Babamla akşam gizlice mutfakta buluştuğum zamanları hatırlıyordum. Annem'in kendi kızını kıskandığı o günlerin bana bugünün mesajını verdiğini anlamam geç olsa da bugün buradaydım. Savaş alanında, annemin kurduğu çemberin içindeydim. Zeynep'miş benim adım. Ama ben Anna'ydım. İkili isimleri sevmezdim çünkü benim karakterim birdi. Yaparım olur, denerim biter. İstisna mı? Hıhh. İstisna yok. ... Hayatını satranç savaşına benzeten Anna, çevresindekilerin birer piyon olduğunu annesi Anastasya'nın darbeleriyle anlar. Hayatı farkında olmadan sırlarla çevrilen ve akıl hastanesine hasta olmadığı halde senelerce yatırılan Anna 'nın gözü intikama bulanır. İki yol vardır. Ya doğduğu anda aldığı ilk nefeste öldürülmesi için anlaşma yapan kişileri bulacak ve bunun hesabını soracak ya da kendisini on üç yaşında akıl hastanesine atan annesini bulup öldürecekti. Bu savaşı annesi başlatsa da oyuna dahil olan ve taraflara ayrılan kişilerinde sırları çorap söküğü gibi ortaya çıkınca, işler istenilenin dışında gelişip rayından çıkacaktı. Peki, sen hangi takımdasın? "Karıncayı bile incitmekten korkan kızın içinden, azılı bir canavar çıkarttılar." Wattpad de 'Gökyüzü Kadar Yakın' isimli ilk kurgudur.