Görünen ve görünmeyenin, ayrı dünyalar da, ama yine de tek bir beden de bir araya geleceklerini pek ihtimal vermezdim. Eminim çoğunuz da vermiyorsunuzdur. İki dünya, iki ayrı varlık ve tek bir beden. Savaş halinde olan iki diyar, kazanmak istedikleri şey ne peki? Hükmetmek mi? Her şeye sahip olmak mı? Ya da sadece güç gösterisi dediğimiz bir olay mı? Sanırım hepsi ya da hiç biri? Birbirimizi ötekileştirip durduğumuz süre boyunca sizce asıl sebebi ne olabilir? Öğrenmeye ne dersiniz? Bu bir savaştı. Peki savaşın asıl sebebi neydi? Cevap sandığınız kadar basit olmayacak ve bu savaşın gerçeği göründüğünden daha karanlık olacak...

Bir ses duyuldu. "Eyvah! Ne yer ne yâr kaldı" Bir ses daha duyuldu. "Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..." Ve daha birçok ses duyuldu. Sonra başka bir ses , diğer tüm sesleri bastırdı. "Feray", dedi kalın ama yumuşacık bir tonla. Fakat ses gitti. Sanki bir gemiyle batmış, denizin ta dibine düşmüştü. Ki bakmışlardır; orada bir mezar, üstünde bembeyaz nergisler. Geriye kalan ise gözü yaşlı bir kadın.

Hayalle gerçek arasında bir rüya... Bu benim yaşamım değil; bana emanet edilen trajik bir sonla hapishanede ölen eski bir hocanın, bir mahkumun sigara kağıdına yazıp biriktirdiği notlardan....

YARI TEXTİNG (DÜZYAZI + TEXTİNG) [TAMAMLANDI] Behzat, askerliği bırakmak zorunda kaldıktan sonra başka bir şehre taşınır ve bir senedir yaşadığı apartmanda hayalet gibi hayatını devam ettirirken bir gün alt komşusu olan kadının dizi izlerken ki gürültüsüne dayanamaz ve mesaj atar. Alt komşusu Nilüfer, sert görüntüsünün aksine cıvıl cıvıl birisidir ve kafasına taktığı üst komşusuyla uğraşmadan duramaz. Hayata karşı heyecanını kaybetmiş adama, hayatı sevdirebilecek miydi?

Çocuk yaşta ailesi öldürülüp kendide parayla bi başkasına satılarak ajan gibi büyütülen Alya Ela Dalkılıç. Mafya olan ve Elasını tanıyan Ares Soykanla karşılaşır...)

"Senin akrabalar olmasın?" "Kim benim akrabalar?" "Bal sever armut sever. Bil bakalım kim?" "Başka neyi sever?" diye bağırdı arkamdan. GÜL KOZASI İSMİ İLE YAYINLANAN İLK KİTAPTIR. 13.08.2020 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. HİKAYE ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR...

ÖZGÜRLÜĞE GİDEN YOL Bethany Children's Home... Amerika'nın en eski ve en köklü yetimhanelerinden biri. Yüz yılı aşkın süredir binlerce çocuğa "yuva" oldu. Ama bu duvarların arasında sadece masumiyet değil, karanlık sırlar da saklı. Geceleri koridorlarda ayak sesleri yankılanır, odalarda fısıltılar dolaşır. Bazı çocuklar sabaha çıkamaz, bazılarıysa iz bırakmadan kaybolur. Eski kayıtlarda silinmiş isimler, yetimhanenin gölgeleri arasında hâlâ varlığını sürdürür.Son zamanlarda işlenen cinayetler, Bethany'nin üzerindeki uğursuz perdenin kalkmasına sebep olur. Her kan lekesi, yıllardır gizlenen hakikate biraz daha yaklaşır. Bethany Children's Home yalnızca bir yetimhane değil - ruhlara hapsolmuş, günahların bedelini tahsil eden yaşayan bir labirenttir. Baş rolümüz Loren Sienna ve takım arkadaşlarının reşit olmasına az bir süre kalmışdır. Bu yüzden gelicek yönümlü endişeleri vardır. Yetimhanede olan olaylardan kaçmaya çalışırlar.Amma Siennanın kendisine dair bilmediği bir şey vardır... Hikayemiz sadece bununla bitmiyor. Victor Vinsent Brown'un yani Siennanın takım arkadaşlarından birinin ailevi sorunlarının yetimhaneyle olan alakasıda işleri daha çok karıştırıyor...

Siz: gerçekten bana bunu mu uygun gördün Siz: en yakın arkadaşım ile aldatmak ne lan pic kurusu 0567***: kimsin? ---------------------------------------------------------------------- Eliz yılmaz onu aldattıgı sevgilisi yerine bir askere yazar üstelik yüzbaşı Elizin babası 8 yıl önce o 14 yaşındayken öldü ve annesi kocasının ölümünden elizi sorumlu tuttu ve ona cehennemi yaşattı bu yüzden karanlık ve yüksek ses korkusu var Başlama tarihi: (22/06/2025)

MAFYA KURGUSU Karanlık mirasın tek varisi :Gece Alpkan Doğduğum günden beri yazgım belliydi; kardeşim yoktu ve bu yalnızlık, bana doğrudan bir taç bıraktı. Rakipsiz bir varis olmak, kulağa cazip gelebilir belki, ama her seçimde yalnız kalmak, her adımda yalnız sorumlu olmak ağır bir mirastı. Taht bana altınla değil, yalnızlıkla geldi. Paylaşacak bir omuz, sırtımı dayayacak bir kardeş yoktu. Herkes saygı duydu, ama kimse gerçekten anlamadı. Kraliçe olacağım günün gölgesi bile, çocukluğumu örttü. Çünkü bu saltanat, bir lütuf değil; kaderin kaçınılmaz yüküydü. Yıllar geçtikçe, omuzlarıma binen yük ağırlaştı. Babamın gölgesinde büyürken gözler hep üzerimdeydi; tek varis bendim ve tek hata hakkım bile yoktu. Krallığın geleceği benim ellerimde şekillenecekti, bunu daha on yaşımdayken öğrenmiştim. Neşeli kahkahalarla geçen bir çocukluk yerine, dikkatle seçilmiş kelimelerle örülü konuşmalarla büyüdüm. Benim oyunlarım satrançla sınırlıydı, düşmanları önceden tanıma ve hamleleri hesaplama sanatıyla. Çünkü bu sarayda herkes gülümser, ama herkes seni sevmezdi.