Kuzey ve Güney Kore ufak bir sınır ihlali suçundan ötürü savaş hazırlıklarına başlarlar. 2026 yılında iki ülke arasında yaşanan gerilimi savaş olmadan çözmek isteyen diğer ülke başkanları özel bir karargahta toplanır. Fakat bilmedikleri tek şey Sovyet Rusya'nın geri döndüğüdür. Bir roket. Üstünde tek bir cümle. "Sovyetler iyi günler diler." Tüm ülkelerde duyulan bu anons ve katliam. Ülkeler arası anlaşmazlığı gidermeye çalışan insanlarım ölümü... Gerisi ise sadece kaos... Yıkım... Üçüncü Dünya Savaşı.... 2035 yılına kadar eden savaş iki dünya devinin ateşkes emriyle sonlandı. Fakat verilen zararın haddi hesabı yoktu. Tam bu anda ise tüm dünyada siyasal bir çöküklük yaşandı ,tam on yıllık yeni bir savaş... Yeni devletler ve yeni monarşiler. Tüm sınırlar değişmiş, adına muhafız denilen insanlar kafalarına göre sokakta insan deşer olmuşlardı. Artık monarşi vardı, payitaht vardı, korku vardı... Ya biri gelirse ve on yıllık savaşı tekrar başlatırsa? Herşey daha mı kötü olur yoksa direniş dünyayı canlandırır mı? Distopik ama bir o kadar romantik Gölge Dansı'na hoşgeldiniz.

İri elleri bedenimi ağır ağır okşayarak gezindikten bir süre sonra kalçalarıma yerleşmişti. Öpüşmemiz derinleşirken beni hafifçe kaldırdı ve bacaklarımı beline dolamamı sağladı. Dudaklarıyla yavaşça dilimi ağzına alıp emmeye başladı. Vücudum çaresizce kendisini kavrayan ve gitgide büyüyen heyecandan artık kurtulmayı arzu ediyordu. Onu çok özlemiştim, kendi kendimi tatmin etmekte pek başarılı olamadığımdan bedenine her zerremle muhtaçtım. Merkezimi ereksiyonuna bastırdım, doğru noktayı bulmaya çalıştım ve ritmik bir şekilde hareket ettim. Boynumu dişleriyle tahriş ediyordu artık. "Ah Metehan!" Ritmik hareketime devam ederken ismini inliyorum; ben böyle yapınca kalçalarımdaki elleri sıkılaşıyor, aleti daha da sertleşiyor. O da en az benim kadar arzulu, en az benim kadar ihtiyaç duyuyor. Eli eteğimin altından bacaklarımın arasına gitti, ıslak külodumun üstünden dairesel hareketlerle okşuyordu kadınlığımı. Kafayı yememe az kalmıştı, çok ihtiyacım vardı ona. "Ne olursun aşkım, ne olursun." İçimde yükselmekte olan bir şey vardı, kadınlığım onun parmakları altında nabız gibi atıyordu. "Ne istiyorsun?" "Seni sevgilim." diyorum kendimden geçmiş hâlde. Çok yaklaştım artık. Parmaklarının baskısıyla birlikte dairesel hareketleri hızlandı. Bir anda durup iç çamaşırımın artık sırılsıklam olmuş ince kumaşını çekip iki parmağını birden içime itti. Neye uğradığıma şaşırmıştım. Kalın ve uzun parmakları içimde ileri geri hareket ederken artık adımı bile unuttum. "Daha hızlı." diye inledim zevkle başımı arkaya atıp. "Lütfen.." Orgazm olduğumda dudaklarıma bir öpücük kondurup beni yatağa yatırdı, kendi de soyunmaya başlamıştı. Gece daha sona ermiş değildi bizim için. Az bir kısım texting de içerir ▪︎Yaş farkı vardır. Cinsellik ve küfür barındırmaktadır. (Cinsel içerik miktarı +21 olmas

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Yıllarını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi? (...) Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte beni. Çıkmaz bir sokağa girmiştim. Kaskatı kesilen bedenimi umursamadan, arkama baktığımda onu gördüm. Gözleri oldukça ürkünçtü. Aramızda tek nefeslik bir mesafe vardı. Çaresiz fısıltıyla, "Ne istiyorsun benden?" dediğimde konuşmak için araladı dudaklarını. "Seni istiyorum Elvin. Yalnızca seni..." ❗ BÖLÜM SAYISININ FAZLA OLMASINA TAKILMAYIN. İLK 30 BÖLÜM AŞIRI KISA.❗ •Tüm hakları bana aittir. Kopyalanıp çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

Kendisini tamamen dansa adamış bir kız Sima Kaya... Okulun popüler çocuğu kızların dilinden düşmeyen Uzay Keskin... Sırlarla dolu kimsenin asla çözemediği Karan... Sima senelerini verdiği erkek arkadaşı Uzay'ın onu yıllardır aptal yerine koyduğunu öğrendiği gün üç senesini çöpe atar ve ilişkisine bir noktayı koyar. İçindeki acıyı öfkesinden hissedemeyecek kadar hırslanan Sima hayatının dönüm noktasında olduğunun farkında değildir. Küçük bir kaza... Hayatının tamamen değiştiren kaza... 'Arkadan gelen gür sesle önümdeki oğlan omzuma sertçe çarparak koşmaya başlamıştı. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken dört kişiden oluşan genç çete peşinden koşarak gözden kayboldular.' O zamanın ertesi günü seçmeler vardı ve okula girdiğinden beri içindeki tuhaf hisse engel olamıyordu. Dokuz yaşından beri hayali olan dans için okulda düzenlenen bir yarışmaya katılmıştı. Her şey o gün başlamıştı. Arkasından geçen rüzgara yavaşça dönüp korkuyla etrafına baktı. Kimseler yoktu. Herkes kendi halinde okulun koridorunda sohbet ediyordu. "Sima ne oldu?" "H-Hiç... Sadece biraz ürperdim." Ürpermek değildi bu. Arkasından geçen her neyse kalbinin ritmini deli gibi yükseltmesine sebep olmuştu. O an... Seçmelerden çıkan genç kız sonuçların açıklanmasına son on dakika kala koridorda gördüğü gölgeyle gösteri odasından okulun koridoruna çıktı. İçindeki ürperti her saniye artarken dörtlü duvarın arkasından bir inleme duydu. İliklerine kadar hissettiği o korkuyla titrek adımlarını oraya yönlendirdi. Duvarı dönmeden önce derin bir nefes alıp gözlerini bir kaç saniyeliğine kapattı. Bir cesaretle duvarı döndüğünde gördüğü şey karşısında adeta dilini yutmuştu. İşte o an Sima'nın savaşı başlamıştı. Aslında o an her şey başlamıştı... Fantastik #1 Vampir #1 ~05.01.2021~ BÖLÜMLER YENİDEN YÜK

Tutku? Arzu? Aşk? Sevda? Veda... Bir gün herkes bana yaşattıklarının bedelini ödeyecekti. Parmak uçlarını masada boylu boyunca gezdirirken yüzünde küstah bir sırıtmayla konuştu. "İnsanlar ailesini seçemez Yudum, tıpkı senin gibi." Konuşması tıpkı yüzü kadar küstahtı. "Peki ya ebeveynler çocuklarını seçebilir mi?" "Neyden bahsettiğini bilmiyorum ama bu saçmalığa daha fazla katlanmayacağım." Masadan bir tereddütle kalkmıştım fakat iri eliyle omzumdan tutup beni kalktığım koltuğa sertçe oturtmuştu. Ardından elini pantolonunun cebinden çıkartıp tam önümdeki masaya sertçe vurarak çekmişti. Masanın üzerine bıraktığı alyansla omurgamdan aşağıya kaynar suları serilmişti. "Beşyüz üçüncü sokak ve beşyüz üçüncü mezar!" .......... "Saklandın." dedi gözlerimin içine hayal kırıklığı ve öfkeyle bakarak. "Hayır, aksine burnunun dibindeydim." dedim güçlü durmaya çalışarak ve gözlerinin içine kendimden emin bakarak. (Yoğun şiddet ve cinsellik içermektedir!) Başlangıç tarihi : 03.05.2024

"O kızıl saçlarından ateşler dalgalanıyordu İnci. Dokunan yanardı ama kızıl saçların dokunanları değil sadece beni yakmayı tercih etti." ...... Kızıl saçlardan mıydı dökülen ateş? Yoksa... Yandığını sandığı ateş miydi Demir Arslan? NOT: KİTAPTA ÇOK FAZLA TOXİC OLAYLAR BULUNMAKTADIR. BUNA GÖRE OKUMANIZI VE YORUM YAPMANIZI RİCA EDERİM.