"Afrâ, bir daha onlarla temas edecek olursan ikisinide öldürürüm." Kalın sesiyle her cümlesini sert bir şekilde bastıra bastıra söylemişti. "Söyle köpeklerine çekilsinler o zaman." Bora, iki adımda dibimde biterken "sınama beni." Diye dişleri arasından fısıldamıştı. "Çek şunlar!" Diye sesimi yükseltirken, Bora sinirle bağırarak yanımdaki duvara yumruğunu geçirdi. korkuyla sıçrarken, olabildiğince iyice duvara sindim. "Sana beni sınama dedim!" Diye haykırdı. Selin aramıza girerek "Abi yapma lütfen. Bak pişman olacaksın sonradan." Pişman olacakmış, önce sen yaptığından pişman ol demek istesemde yüzüne dair bakmadım bile. "Çekil şurdan Selin!" Diye sinirle kardeşine dönünce, Selin korkuyla yutkunurken tekrar abisine yalvarmıştı. "Abi lütfen..." "Sana git şurdan dedim! Bana lafımı ikiletme!" Selin geri geri giderken. Ben ise karşımdaki sinir küpüne "Şimdi sende kalıbının adamı olup çekil önümden." Dememle, Bora sinirden deliye dönerken, Selin ise "Afra yangına körükle gitme." Demişti ardından evde boranın sesi yankılanmıştı. "Lan! Lan, Lan! senin bu evden bir tek adım daha dışarı atmana izin verirsem banada Karagöz lideri demesinler!" Diye bağırarak, belindeki silahı çıkarıp, kapıdaki korumalara ikişer ateş ederken, korkuyla çığlık atmamız bir oldu. Kapıdaki adamlar anında yere yığılırken korumalarda takılı kaldı bakışlarım. gördüğüm manzara mide bulandırırken gözlerim korkuyla açılımıştı. "N-ne yaptığını sanıyorsun?" Kekeleyerek konuşmuştum. "Sana beni sınama dedim! Şimdi git zorluk çıkarırsan bu evin dışındaki herkesin katili olurum." {28.08.25} #heves 1 {11.12.25} #bağlanmak 1

Üvey ailesi tarafından sahiplenilmiş iki çocuk. eğer bu çocuklardan biri şeytanla yarışmaya çalışırsa elbette onun bir meleği olmalıydı ve bu şeytan meleğini en yakınından seçti. buldu. ve onu almaya kararlı. aslında o normal bir erkek çocuğuydu ama içinde ki takıntılı canavardan kimsenin haberi yok ama yakında öğrenecekler. öğrendiklerinde ise evin tek meleği Aleda bile artık griye bulanmış olacaktır. ne derler bilirsiniz... siyah şeytanı, beyaz meleği işaret eder, peki ya gri? o sahipsiz bir renk değil mi? aslında bir sahibi var ve sahibi ise şeytan. siyahını beyaza bulaştırmaya çalışan bir şeytan...

★ Elçin & Mervan'ın hikayesi ★ İri zebani karşımda durmuş heykel misali hareketsizce dikiliyordu. Belli ki kurbanlarını tanımak istiyordu. Boş bakışları bulunduğumuz kıç kadar yerde birkaç saniye gezindi ve üzerimde kilitlendi. O da başlarına bu musibeti açanın kim olduğunu merak ediyordu sanırsam. Uzun boyu ve yapılı bedeniyle neredeyse benim iki katım kadardı. Geniş cüssesi tamamen siyahlar içerisindeydi. Üzerini tamamen kaplayan kumaş eskimiş görüntüsüne rağmen temizdi. Yüzünü tamamen kapatan siyah Maskeden sadece simsiyah olan gözleri görünüyordu. Birde onları çevreleyen uzun kıvrımlı kirpikleri... Siyah göz rengi var mıydı ki? Tam siyah olmasa da kahverenginin en koyu tonuna sahipti. Ürkütücü müydü? Evet. Hemde fazlasıyla. Neredeyse gözleriyle bile öldürecek kapasiteye sahip gibiydi.... Hiç böyle ürkütücü gözlere sahip biriyle karşılaş mamıştım. İyiki de karşılaş mamıştım. İfadesiz gözlerini üzerimden ayırmadı. Öylesine duygusuz ve boş bakıyordu ki, bedenim kaskatı kesilirken yutkunma ihtiyacı hissettim. Sanırım bu pislik beni bakışlarıyla öldürmeye kararlıydı. ★kötü başlangıçlar, mutlu son getirir mi★ Kitap kapağı için Simge Ökten (birincitanesii) teşekkürler ♥️ ★hikayede +18 unsurlar İşkence Alıkoyma Cinayete teşebbüs Melankoli (fazla değil) Mizah gibi unsurlar olacaktır. Okumaya başlarken dikkate alınmasını tavsiye ediyorum.

"Benden kaçabilirsin sanıyorsun, ama adımların nereye giderse gitsin, gölgen yine bana ait. Adını bile fısıldamadan yaşayamam; sen, kendini unutsan bile bende kalacaksın." Alpay Aras Demirkıran "Onun karanlığında boğulmakla, onsuz yaşayamamak arasında kaldım... ve galiba ikincisi daha korkutucu." Simay Altan Gazeteci olan Simay, kimsenin cesaret edip eline alamadığı dosya üzerinde çalışmaya başlar. Bu dosya, kimsenin dokunmaya cesaret edemediği mafya patronu Alpay Aras Demirkıran'ın dosyasıdır. Bunun hayatındaki en büyük haber olacağını sanıyordu. Oysa bu, hayatını geri dönüşsüz bir şekilde çalacak adamla tanışmasının başlangıcıydı. Sigara dumanı, yağmur kokusu ve tehlikenin çekici yüzü... Simay, her adımda daha çok karanlığa çekiliyordu. Ve bazen, en büyük hata; gerçeği ararken, onu koruyacak olanın aynı zamanda seni mahvedecek kişi olmasıydı. -Kesit- "Sana olan bu his," diye başladı, parmakları kucağındaki tenimi okşarken. "Bu, sadece bir aşk değil. Bu, benim varoluşumun tek nedeni. Sen, benim son sığınağım, ilk ve tek zaafımsın." Aras... Bu adam... O, bir mafyaydı. Kanlı elleri, karanlık sırları ve tüm dünyayı yönetme gücü vardı. Ama bana baktığında, o kehribar gözlerde gördüğüm şey... o, dünyanın en büyük zayıflığıydı. Ve o zayıflık, bendim. ​Bana "zaafım" demesi... Bu, bir milyon dolarlık mücevherden daha değerliydi. Onun laneti bendim... Eğer ben onun ilk ve tek zaafıysam, oda benim son ve tek sığınağımdı Ve biliyordum ki, bir gün o zaafı için dünyayı yakarsa, ben o alevlerin içinde gülümseyerek yanacaktım. Not:Bu kitapta bol bol smut içerik olacak yani +18 sahneler, argo kelime küfür vb. şeyler ön planda. Rahatsız olanlar okumasın lütfen.

Uzun büyük aynada kendime bakıyordum yakut kırmızısı kolyemi takmaya çalışırken büyük sert eller hissettim belimde beni kendine çekti başını boynuma yaklaştırdı sıcak nefesi oraya hapis oldu kalın dövmeli kolu tüm belimi sardı sarı uzun saçlarım onun göğsüne değiyordu. Tek eliyle saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı parmakları sarı saç tellerimin arasında dolaşırken kalın dudakları boyuma dokundu yavaş yavaş öpücükler kondurmaya devam etti gülümsediğini hissettim kalın sesi fısıltı halinde boynumu karıncalandırdı "Demek karım beni boşamaya karar verdi" alaylı sesiyle geri çekilmeye çalıştım gözlerimi aynada onun gözlerine çevirdim dikkatle bana bakıyordu oda. "Ama ne çabuk unuttun benim olan asla benden kendi isteğiyle gidemez ve sen benim soyadımı taşırken asla benden gitmeyi düşünemezsin karıcığım." Hapis olmuştum emindim ona, onun hayatına ve bu eve hapis olmuştum tam on yıldır. Son Duruşma isimiyle yayınlanan ilk ve tek kitaptır.

Bu hikâye dark MFM hikâyesidir. MFM, kadının erkekler arasında tercih yapmadığı, aşk üçgeninin olmadığı, kadının ikisini de tercih ettiği türdür. Lütfen bunu bilerek başlayınız. ⸻⸻⸻⸻⸻⸻ Bir şekilde hayatıma girmişlerdi. Kim olduklarını bilmiyordum, tıpkı neden beni seçtiklerini bilmediğim gibi. Kötüydüler, bunu biliyordum. Onları yakalamam ve adalete teslim etmem gerekiyordu, bunu da biliyordum. Ama onlara teslim olan da ben olmuştum. "Bizi unutmamalıydın Gece. Çünkü sen bizi unuttukça, biz insanlığımızı yitirdik." ⸻⸻⸻⸻⸻⸻ KARANLIK GECENİN YANKISI, şiddet, şaibeli rıza, tehdit unsuru, adam öldürme, işkence, cinsellik, çoklu ilişki, cinayet süsleme, ölüme karşı ilgi, psikopati, sadizm ve birçok tetikleyici unsur içermektedir. Bu yüzden +21 yaş için uygundur. Bu kitap karanlık temalı bir kitaptır ve teşvik etmek amaçlı yazılmamaktadır.

"Hiç mi görmüyorsun ya, hiç mi anlamıyorsun beni Elfida?" diye bağırdı sinirle. Kaşlarım bilinmezlikle çatıldı. Neyi anlamıyordum? Yüz ifadem iyice çıldırmasına sebebiyet verirken yüksek sesi tonunu hiç kaybetmeden devam etti. Elleri gergince dağınık duran saçlarını bulmuş, iyice dağıtmıştı. Çıldırmış gibiydi... "Sana bakarken gözbebeklerimin dahi titrediğini, elimin ayağıma dolaştığını, kalbimin yerini terk etmek istiyormuşçasına çarpmasını,..." Şok olmuş gözlerim yüzünü izlerken iki yanına düşürdüğü elleriyle güçsüzce mırıldandı bu sefer. "Şu boktan hayatımda sadece seninleyken mutlu olabildiğimi hiç mi anlamıyorsun be kızım? " ⏳⏳ Bebek karıştırılma klasiği değil ama gerçek aile klasiği. Beğenmeniz dileğiyle iyi okumalar.♡♡ (KİTABIM REKLAM PANOSU DEĞİL, İNATLA YAZANLARI İNATLA SİLECEĞİM. LÜTFEN BİRAZ SAYGI!!) Kitaplarım şahsıma aittir, çalınması durumunda gerekli yerlere müracaat edilecektir... *170323* 🥇 #gizem 1 #yetimhane 1 #kolej 1 #elfida 1 #voleybol 1 #güzel 1 #aile 1 #gerçekaile 1 #kırık 1 #gerçekler 1 #serçe 1 #evlatlık 1 #mavi 1 #baba 1 #spiritüel 1 #klasikler 1 #genelkurgu 2 #kurguolmayan 2 #abi 3 #gençkızedebiyatı 4

Mahinev, yalnızlıkla arkadaş bir kızdı. Doğduğunda yalnızdı, acı çekerken yalnızdı, büyürken yalnızdı. Böyle öleceğini düşünüyordu ta ki bir ailesi olduğunu öğrenene kadar. Aynı şehrin içinde, kendisinden kilometrelerce uzakta; annesi, babası, abileri ve kardeşi vardı. "Artık yalnız olmayacağım diye düşünmüştüm. Beni sevseydiniz eğer, size bunu misliyle öderdim. Neden canımı acıttınız?" 🌠 "Bana ne istediğini söyle." "Seni." dedim. "Seni istiyorum." Pamir gülümsedi. "Pekâlâ, bu kolay. En başından beri bana sahiptin zaten."

Gökyüzü kadar yalnız, yıldızlar kadar umut dolu bir kızın hikâyesi bu. Alin, küçük yaşlardan beri içine gizlenmiş bir yarayla büyüdü: gerçek ailesinin sıcaklığını hiç tanımamıştı. Hayatın ona sunduğu boş sokaklarda yürürken, yıldızlara bakıp sessiz dualar ederdi. Onu duyan tek şey gökyüzünün kendisiydi.

Gerçek aile kitabı. Hep o okuduğum kitapların içinde olmak isterdim. Lafımı geri alıyorum, hiç bir şey hayal ettiğim gibi olmamıştı. Ailemden ayrılmış ve başka bir ülkeye gelmiştim. Hayat bir kitap değildi ve ben de onun içindeki karakter değildim. Ya da, belki de öyleydim. -Tamamlandı-