Yol boyunca ne hissedeceğimi ne düşüneceğimi bilememiştim. Her defasında belki bu sefer başkadır umuduyla hareket ediyor kendimi kandırmaktan ileriye gidemiyordum. Evimin anahtarını bulup kapıyı açmak istediğimde benden önce kapım hızla açıldı. Bakışlarım onu bulduğunda boğazımdaki yumruyu hissedip yutkunmaya çalıştım. "Efsun..." adımı kısık sesle tepkimi ölçmeye çalışır gibi söylemişti. Omuzlarım sanki umursamadığımı göstermeye çalışır gibi yukarı aşağı hareket ettirip dudaklarımı içeri bükerek ona baktım. Gözlerimiz birbirini bulduğunda bana öyle derinden bakıyordu ki. Sanki içime hapsettiğim, gizlemeye çalıştığım hayal kırıklarım bir film şeridi gibi gözlerime yansıyor gibi bakışlarını pür dikkat beni izlemeye odaklamıştı. Umursamıyormuş gibi davranmaya çalışmam ona işlememiş olmalı ki beni teselli etmek için hazır kollarını iç çekerek bedenime sardı. Saçlarımın arasına bir öpücük kondurup; "Benim güzel kızım..." dediğinde ise bende film tamamen koptu. Kızım... İnsan bir kelime ile sarsılır mıydı? Bir kelime canımı bu kadar çok yakmamalıydı. Bunun bendeki eksiğini bildiğinden kendisi tamamlamak ister gibi sımsıkı sardı beni. Kollarının arasındayken kendimi daha fazla tutamayıp hıçkırarak ağlamaya başladım. Ne kadar çabalarsam çabalıyım onun yanında hiçbir şeyi gizleyemiyordum. Bir bakışı, bir sözü tamamen çözülmeme yeterli oluyordu. Ama o zaman bilmiyordum. Gün gelecek bir gün sırf o üzülmesin diye kendimden geçercesine hissettiklerimi, yaşadıklarımı gizlemek zorunda kalacağımı bilmiyordum. Kapak tasarımı @bataklikyakamozu

Nazeninle birlikte yavaşça sofraya yaklaştık. Tüm aile üyeleri masadaydı. Tanımadığım bir kadınla bir kiz cocugu da vardı masada, yavasca sandalyeme oturdum. Oğlum hemen elimi tuttu. Hareket etmek canımı yaksa da eğilip öptüm. Kafamı kaldırdığımda onun gözleriyle çakıştı gozlerim, canım acıdı. Başımı hemen tabağıma indirdim. Yiyemiyordum. Hasan amcanın sesiyle ona baktım."Yavrum yemeği beğenmediysen değiştirsinler " ben cevap veremeden masaya sertçe bırakılan kaşık sesiyle irkildim ve gözlerim doldu herkes korktuğumu anlamisti. "Yavas ol" dedi yavuz sinirli bir şekilde "Olmazsam " aynı sinirle karşılık verdi. Yavuz sinirden elindeki kaşığı sıkıyordu. "Kalk masadan" ortam iyice gerilmişti ama sebebini anlayamıyordum kimdi bu kadın "Kalkmiyorum,bu masadan kalkacak biri varsa o da senin metresin" buz kestim benmiydim metresi, oğlumun yanında duyduğum sözlerle bilincimi kaybetmek üzereydim. O konusmaya devam etti."Konuştuklarimiza rağmen hala bu kadini masaya oturtuyorsan bundan sonra olacaklardan ben sorumlu değilim." Sertçe kaşığı masaya vurdu "Gülfeda kalk" sanki bu komutu bekliyormuşcasına yavaşca ayağa kalktim. "Eşyalarını topla gidiyorsun" dedi. Gözyaşlarım benden bağımsız akmaya başlamıştı bile, zor bulduğum sesimle oğlum dedim bana hiç bakmadı ama anlamıştı "o da seninle geliyor" dedi. Masadakilere bakamadım cok utanıyordum düştüğüm konumdan, acizliğimden. Olmuyordu işte her defasinda benden vazgeçiyordu yorulmustum. Belki de artık benimde ondan vazgeçmem gerekiyordu.

"Eliz ateşle oynuyorsun." diye mırıldandı ılık nefesi tenimi gıdıklarken. "Ben..." dedim biraz daha cesurca gözlerine bakarak. "Ben ateşle oynamıyorum Demir. Ben ateşin ortasındayım, onu tanıyorum ve..." "Ve buna rağmen yanıyorum." diye bitirdi benim cümlemi. Doğduğundan beri karanlıkla boğuşan bir adam, hayatında değer verdiği herkesi kaybetmiş bir kadın. Hayatın onları kesiştirdiği noktayı okumaya ne dersiniz? *** (Kapak için @uyuyanwampir'e bolca teşekkürler.)

Genç Kız Edebiyatında #1 06.10.2018 Nisa yirmi bir yaşında kendi hâlinde bir genç kızdır. Ailesinin baskısıyla yirmi sekiz yaşındaki Ufuk Ersoy'la evlendirildikten sonra ikisinin de hayatı tamamen değişecektir. Ufuk bir türlü Nisa'yı kabul etmek istemezken Nisa'nın gidebilecek hiçbir yeri yoktur. Günler geçtikçe birbirlerini tanımaya başlayan bu ikili arasındaki çekim hem çok güçlü hem de çok yıkıcı bir hâl alacaktır. Ufuk'un geçmişinin tozlu sayfalarından gelen hatırları Nisa'nın kalbini tuzla buz edecektir. Nisa güçlü olmaya çalıştıkça Ufuk onun kalbini kırmakta hiç tereddüt etmez. Peki Ufuk'ta Nisa'ya alışmaya başlarsa ne olacak? Geçmiş onların peşini bırakacak mı?

Bir kıvılcım yaktım karakterlere. Dumanı Yiğit oldu, alevi Defne. Defne Tanyeli biraz deli, fakat mekanikte efsane! Beyni kodlarla sarılı ve bunun sebebi, dünyanın en iyi Hackeri olması. Kızıl saçlarını ateş sanan bir askeri var, kendisi Yüzbaşı. Yiğit Yekta, Defne Tanyeli ile tanışmadan önce kızıllardan kesinkes nefret ederdi! Yani ne o öyle, palyaço gibi her telden çalmak? Laflarını ona birer birer yediren Kızıl Fırtına, Yiğit'i cehennemden çıkarıp mum alevine çevirdi; yine de Yüzbaşı Yiğit Yekta, sadece kızılına gelince yekten bir mumdu. Birde taburuna sorun bakalım, Yiğit Yektayı? "EMRET KOMUTANIM!" "Tabi emredeceğim mına koyim. Rütbeyi boşuna almadık ki?"

O senin çoçuğun dedi kadın... Adam öfke ile benim tek evladım var o da öldü kadın Bu günü unutma ağa ellerinde kendi çoçuğun kanı var sakın unutma diye bağırdı kadın ve yumdu gözlerini. Acımasız bir adam kendi çoçuğunu bile yok sayan kalbine zincir vurmuş gadar bir adam masum güzel bir kız babasın özlemle bekleyen küçük çoçuk... Bir gün sever diye beklen bir adam Sevgiye muhtaç bir kadın küçük bir çoçuk ++++++++++++++++++++++++++++++++++ Kapak tasarımında bana yardımcı olan ve hikayemin kapağını hazırlayan @prazrakk teşekkür ederim ################################### Hikayemin tüm hakları şahsıma aittir noter tarafından adıma onaylıdır çalma yada kopyalam girişim sonunda yasal işlem uygulanacak...,

Uzun zaman oldu. Kalbimi kendisiyle dolduran adamdan ayrılalı. Hergün sızlayan ve yalvaran kalbim yorgun. Sessizce köşesine oturdu. Onsuz yeni bir sayfa açmıştım kendime ama bu kadar zor olacağını bilmiyordum. Onu gün geçtikçe daha çok özlüyorum. Yüreğimdeki alev sönmesi gerekirken daha çok alevleniyordu. Uyku beni terk edeli çok olmuştu. Haplarla zorla tutuyorum ellerimde. Böyle ne zamana kadar devam eder bilmiyorum ama geri dönüşü olmayan bir yola girmiştim.

"Doğumunu kutladığın bebeğin annesi benim ve bebeğimi istiyorum . " Hazar sinirli bir gülüşle kadına baktı. "Acınızı anlıyorum ama o benim oğlum hanım efendi. DNA testiyle de onaylandı. Şimdi evimden gitmenizi istiyorum "

" Benim bir adım var Serçe! Azad... Ağam değil! " " Serçe? " diyerek şaşkınca bakmıştı genç kız arkasını dönerek. İsmini bile aklında tutmayacak kadar onun için önemsiz olduğunu görmesi biraz da olsa canını yakmıştı. " Serçe kuşu! " diyerek elini ceplerine koymuş; " Güvercinlerin arasında tam da onlara benziyordun! Kırılgan ve narin... " diyerek genç kıza doğru yürümeye başlamıştı Azad. Genç kız, tüm kalbini saran sıcaklıkla bakmıştı Azad'a. Kızaran yanaklarında hissetiği yoğun sıcaklıkla başını eğmişti. " Benim de bir adım var ağam! Zelal... Serçe değil! " ************* HİKÂYE BEŞİKTAŞ NOTERLİĞİ TARAFINDAN ADIMA TASTİKLENMİŞ OLUP, HİÇ BİR ŞEKİLDE KULLANILAMAZ...

WATTPADDE YAZILAN TÖRE KİTAPLARI HAKKINDA YAPILACAK OLAN ELEŞTİRİLER , PAYLAŞIMLAR YAZARLAR HAKKINDA ELEŞTİRİLER. VE DAHASI ...