*Eski adı: Oyunbozan 2* Ardıç: Bana birini ayarlamaya çalışma artık Ardıç: Beni kimseyle yakıştırma Ardıç: Ben sana âşığım, aptal kız Ardıç: Görmüyor musun bunu?

Kabuk bağlamamış kalpler, yaralarını nefretle iyileştirmeye çalışır. Hüma'nın hayatındaki her şey mükemmel ilerliyordu. Başarılı, genç bir kızdı ve âşık olduğu adamla evlenmek üzereydi. Birbirlerine duydukları sevgi gözlerini öyle kör etmişti ki hiçbir şeyin bu mutluluklarını bozamayacaklarını düşünüyorlardı. Yaşadıkları felakete kadar. O felaket, Hüma ve Cihangir'in dönüm noktasıydı. O felaket, kalplerine aldıkları en ağır yaraydı. Ve o felaket, Hüma ile Cihangir'i ayırmakla kalmamış, onları birbirine düşman etmişti.

(+18) Bu hikâyede yetişkin unsurlar bulunmaktadır, ona göre okunması önemle duyurulur. ☸️☸️☸️ Karadeniz, adının ağırlığını taşıyordu; siyah ve kudretli. Dalgaları, öfkesini kayalara hesap sorar gibi hırçındı. İçinde tutamadıklarıyla birlikte dışında da savurarak geri topluyor ve içe doğru çekiyordu. Geride bıraktığı göçük, kırılmış ve yıpranmış sessiz bir iz gibi yere tutunuyordu. Ben o göçükte, hayatta kalmaya çalışan son kum tanesiydim. Yaşamla ölüm arasındaki o dar geçitte sıkışıp kalmıştım. Unuttuğum ne varsa hatırladıklarımdan daha ağır bir şekilde üzerime koca bir dalga gibi gelecekti. Bunu ne şimdi savaşırken ne de yaşarken anlayabildim; ben bunu kudretli dalgaların arasında boğulurken anladım. Boğulduğum kara sularda hiç ummadığım bir anda bir el kıyıya doğru çekti beni. Ve ben, o ele tutunarak kalmayı değil, o ele bağlanarak var olmayı seçtim. Karadeniz'in göğsünde sakladığı sırlarla örülü, acı, hayatta kalma ve yeniden doğma üzerine olan bir hikâye. ☸️☸️☸️ ❝Senin gücün Göçmen Kızı, sesinle değil sessizliğinle titretir dünyayı; zira bazı kadınlar bağırmadan da devrim yapar. Ve sen susarak bastığın toprağa, boğulduğun denizlere, yandığın ateşlere ve tüm bu dünyaya adını öfkeyle kazıdın.❞ ☸️☸️☸️

"Bütün çatılar tepemize yıkılabilir, hiç sorun değil. Sen; kendi başına benim dayalı döşeli evimsin."

Eski adı DEĞİŞEN HAYATIM olan, 2014'te yazılmış kitap. *** "Altın Vuruş ne anlama geliyor?" diye sordum. "Yüksek doz ile hayatına son vermek demek," diye açıkladı. Sesine yansıyan kasvet içimde kederli bir esinti gibi dolaştı ve dokunduğu yerlerdeki mutluluğu çaldı. Altın Vuruş'un bu kadar ürkütücü, karanlık ve kederli bir anlamı olabileceğini düşünmemiştim. "Neden böyle anlamı olan bir isim verdin oraya?" diye sordum azarlar gibi. Altın Vuruş'u ve Ayaz'ı aynı anda düşünmek beni artık dehşete düşürecekti. "Kendi sonumun sahibi olmak istedim," dedi. "İstesem de istemesem de benim sonum bir altın vuruş olacak." İlk yayımlama: 18 Ocak 2014

Hukuk - Polisiye - Romantizm - Mizah - Dram

Berdel sonucu yatalak bir Ağanın eşi olacaktım... Ama nedenlerde boğulacağım bir sır dünyasına gireceğimi nerden bilebilirdim ki? Hadi hayat serüvenime sende katıl :)

sᴇʀɪ̇ᴅᴇɴ ʙᴀɢ̆ɪᴍsɪᴢ ᴏᴋᴜɴᴀʙɪ̇ʟɪ̇ʀ "Bana bakıcılık yapmaktan vazgeç. Ben senin bakıcılık yaptığın çocuk değilim, karınım," dediğimde sinirle bakışları tekrar beni bulmuştu. Yüzünde memnun bir gülümseme belirirken bana doğru birkaç adım attı. Aramızdaki mesafe, attığı her adımla kapanırken siyah hareli gözleriyle gözlerim kesişti. Nefeslerimiz birbirine çarparken bu yakınlık yutkunmama sebep olmuştu. Elleri kahverengi saç tutamlarıma değdiğinde kokusu içime işliyordu. Bu hiç iyi değildi; fazla yakındı. "Tekrar et," diye kısık sesle kulağıma doğru fısıldayarak konuştu. Derin bir nefes çektiğimde, içime neyden bahsettiğini anlayamadım. Bedenim oldukça gerilmişti. Şu an duştan yeni çıktığı için sigara değil, ferah bir mentol kokusu vardı ve bu aklımı bulandırıyordu. Ona sigara kokusu da çok yakışıyordu, hatta sigara kokusunu yakıştırdığım tek adam karşımdaydı. Benden bir şeyler duymak istiyordu. "Neyi?" diye sorduğumda, nefesini boynumda hissedebiliyordum sıcak nefesi beni heyecanlandırıyordu. "Karım olduğunu, Devin. Tekrar et," dediğinde dumura uğradım. Benden bunu tekrar duymayı neden bu kadar çok istiyordu? "Küçük detaylara fazla takılıyorsun," dediğimde, sık sık verdiği nefesleri duyabiliyordum. "𝐵𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑚𝑠𝑒𝑠𝑖𝑧 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑎𝑑𝚤𝑛𝑑𝚤𝑚 𝑜 𝑖𝑠𝑒 𝑦𝑎𝑟𝑎𝑙𝚤 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑑𝑎𝑚" BAŞKA KİTAPLARDAN BAHSETMEYİN! YOK O KARAKTERE BENZİYOR YOK ŞUNUN VİBE VAR YAZMAYIN! #AGİT KARVİRAS #DEVİN KARVİRAS #KARVİRAS'IN SONBAHARI ᴛᴀᴍᴀᴍʟᴀɴᴅɪ... KİTAP TANITIMI YAPMAYIN... BAŞKA KİTAPLARDAN DA BAHSETMEYİN EMEĞİME SAYGISIZLIK OLUYOR ÇÜNKÜ VE YAPANI ENGELLİYORUM! ( Kitap da +18 sahneler vardır okurken ona göre okuyup yorum yapın ) ...

✦ 𓂀 H e r i z , b i r g ö z y a ş ı 𓂀 ✦ Arin'in abisi, onun için bir velinimetti; sevgi görmeyen küçük kız için umut dolu kapıların açılmasıydı. Babası tarafından sevilmemek ise onun için her gün kahroluş, yok oluştu; çünkü her kız babasının prensesiyken, Arin babası için yalnız kan bağı olan silik bir karakterdi. Babasının sevmediği kızı başka bir adam sever mi? Arin Demirhan, bir gün ansızın gördüğü yeşillerde kaybolur. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilemez; çünkü bütün yollar ona çıkıyordu: hiç olmaması gereken adama, Çağan Adar Karadağ'a Bütün her şeyini elinden alan adama. Arin, işlemediği günahın kurbanı... Adar, işlenilen günahın masum kalan tarafı... Her ikisi de suçsuz, tertemiz kalpleriyle; geçmişin bütün izleriyle aralarında kandan, acıdan bir duvar ördüler... Adar, ne kadar intikam almak istese de geçmişte yaşanmış acının bedelini ödememesi gereken kişiye ödetmek istemez. Fakat işler göründüğü gibi değildir; bu intikam yalnız Adar'ın intikamı değildir. "Kimsenin prensesi olmayıp, Kraliçe olanlara..." (Herhangi bir çalıntı veya alıntı hususunda gerekli hukuki işlemlere başvurulacaktır.‼️) NOT: Karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Kitabın bütün kurgusu bize aittir.

Abisini bulamayan Liva, bir anda yalnışlıkla Atlas'a sarıldı. Atlas, şaşkınlıkla, kendisine sarılan kıza bakıyordu. Liva, başını kaldırıp, "Abi..." diye fısıldadı. Atlas, derin bir nefes aldı, ve konuştu "Söyle abisi" --- Başlama tarihi: 26.01.2025. Tüm hakları saklıdır. Senaryo çalınması durumun da gerekli işlemler başlatılacaktır.