"İzliyoruz " derken sesinde garip bir dalgınlık oluşmuştu. Dudaklarıma bir gülümseme yerleştirirken kemerimi çıkardım ve son kez ona baktım. "Gidiyorum" derken direksiyonda ki elini kaldırıp yüzüme koydu ve sabah evden çıkmadan önce yenilediğim bandajın üzerinde gezdirdi parmaklarını, gözleri yaramdan ayrılıp da tekrar gözlerimi bulduğun da şok olmuş gibi ona bakıyordum. "Yaralanma olur mu? " dediğinde ne diyeceğimi bilemedim. Sadece ona bakıyordum. Güzel yüzü tam karşımdayken ve bana böyle bir cümle kurarken ne diyebilirdim ki? Ne demeliydim? Kendimi toparlamaya çalışırken onun benden uzaklaşan eline kısa bir bakış atıp gülümsemeye çalıştım ve derin bir nefes alırken yüzümü ondan biraz geriye çektim. Elimi kaldırıp bir asker selamı yaparken, "Emredersiniz Yüzbaşım "dedim gülümseyerek ve hemen ardından bir şey söylemesini beklemeden arabadan indim. Son gördüğüm şey ise dudaklarına yayılan gülümsemesiydi. .....

"Çıkart üstünü!" "Ne..ne saçmalıyorsun Cihangir" diye şaşırdı genç kız kafayı mı yemişti bu adam da gelip böyle densiz gibi konuşuyordu. "Ayperi, sana üstünü çıkart dedim" Cihangir gözü dönmüş bir şekilde sadece dediğinin yapılmasını bekliyordu. Öğrenecekti, aylardır içini bir fare gibi kemiren ve onu günden güne bitiren bu düşüncenin gerçek olup olmadığını öğrenecekti. "Cihangir, bak iyi görünmüyorsun git evimden." "Peri eğer üstünü çıkartmazsın ben çıkartırım, sana son kez söylüyorum üstünü çıkart..." "Hayırdır ırz düşmanlığına mi merak saldın halbu..." Ayperi ne olduğunu anlamadan kazağının üstünden çıkarıldığını gördü. Herşey o kadar kısa sürede meydana gelmişti ki Ayperi ne olduğunu fark edemeden Cihangir'in göğsünün tam ortasında olan dövmede elini gezdirdiğini gördü. "Siktir... Sendin o kadın sendin, Peri kızı o, siktir...." Ne yapacağını bilemedi Ayperi eli ayağı buz kesti hatırlamaz dediği adam hatırlamıştı. Göz yaşları birer birer akmaya başladı, ne yapacağını bilemedi. Korkuyordu Ayperi adamın gözünün daha altlara kaymasında ölesiye korkuyordu. Eğer görürse başına gelecekleri biliyordu. Cihangir, Ayperi nin göğsünden kayan ellerinin temas ettiği şişliğe gözlerini yavaş yavaş indirdi, yeni fark ettiği gerçek karşısında bu sefer daha sert yutkundu. Yaşadığı bu geç ikinci farkındalık onu yıkacak etkideydi, 'yapmazdı Ayperi böyle bir şey' diye geçirdi içinden. Bu yaşına kadar yaptığı hiçbir şeyden korkmayan adam ilk defa korkuyordu. "O, o bizim mi? Peri kızı o benim mi ço..cu..ğum"

Kiraz Mahallesinin yaralı abisi Halit ve masum kızımız Nazenin'in hikayesi... Başlama Tarihi : 2017

Küçüklüğümden beri her köşesi zambaklarla dolu acı tatlı bir yerdi burası. İki çam ağacı ile başlayıp geniş bir tepe ile son buluyordu. Tepenin üzerinde mahallenin aksine manolya çiçekleri vardı, her zaman zambaklardan daha çok onları sevmiştim. Ya da onları seven birini. Kabul etmek en zoru demişlerdi. Bir daha asla dönmek istemediğim bu mahalleye yıllar sonra adım atma nedenim gitme nedenim ile aynı kişiydi. Bunu, yıllar sonra kabul etmek zormuş gerçekten. • Eflin Öztekin'in mahallesine konuk oluyorsunuz, yanınıza çekirdek almayı unutmayın. ・⁠∀⁠・

Bu bir kaçış hikayesiydi. Babasının zoruyla istemediği bir evlilikten kaçan Deniz başka bir evliliğe adım atacağını henüz bilmiyordu. Aklında kusursuz bir plan yapmıştı ama beklenmedik bir misafir, yardım teklifinde bulunarak elini uzattı. Karadeniz'in sert, hırçın ikliminde doğup büyüyen Fırtına'nın yardım eline sarmaşık gibi dolanan Deniz belki çok acı çekecekti ama kim bilir belkide mutluluk kollarını açmış onu bekliyor olacaktı. Masum, zarif ve kibar bir genç kız.. Asi, hırçın ve öfkeli genç bir adam.. Bu; iki zıt karakterin ortak kararla girdikleri, trajikomik ve alev alev bir aşk hikayesi. Okurken hem öfkeyi doruklarda yaşayacak hemde aşkın gücüne şahit olacaksınız. NOT:Herkes sorup duruyor. Sen anlat Karadeniz'den mi esinlendin diye. Ben bu kitabı yazmaya başladığım da öyle bir dizi dahi yoktu. Sadece sağlık problemlerinden dolayı bir ara 6. bölümden sonra yazmayı bırakmıştım. Yani; ne kitabımın konusunu o diziden esinlendim nede adını! Kapak tasarımı: @illotson

Wattpad'de 'Güzel Zaafsın!' adıyla yayınlanan ilk kitaptır! Bir asker ve yârinin hikayesi... "Asker sevmek..." dedi, "Öyle her kadının harcı değildir. Çünkü her kadın ölüme nefesi kadar yakın bir adamı sevmeye cesaret edemez." tüm gücümü toplayıp yüzüne baktım, "Seni seviyorum..." Biliyordum asker sevmek parfüm kokusunu değil barut kokusunu sevmekti, parasını değil verdiği güveni sevmekti. Havasını değil bir şey olacak korkusuyla sahiplenmek demekti. Her şehit haberinde kalbinin çarpması, nefesinin kesilmesi demekti. Güçlü olmayı öğrenip gözyaşlarını gururla silmek demekti. Asker şeref kokar, gurur kokar, barut kokar, kan kokardı... Asker sevmek bir nevi asker olmak demekti... "Bak," dedi, "Bazen benden şimdiki gibi hatta daha uzun süre haber alamayacaksın hatta bir gün şayet Allah izin verirde nasip olursa benden son bir haber alacaksın..." anlayışlıydı sesi ve gözleri öyle anlamlı bakıyordu ki gözlerimin dolmasına engel olamadım. "Kimin önce öleceğini nereden biliyorsun Yüzbaşım? Belki senden önce sıra bendedir... Hem aldığımız nefesler ecele attığımız adımlar değil mi?" "Emin misin?" başımı evet der gibi salladım, "Sürekli korkuyla yaşayacaksın, sırf beni sevdiğin için bir sürü düşmanın olacak. Benim düşmanım senin düşmanın demek. Hala aynı fikirde misin?" tekrar onu onayladığımda yüzümü avuçları arasına aldı. "Bundan sonra gitmek istesen bile ben seni bırakmam güzelim..." Vatan için can alıp, can verenlerin şerefine! 🇹🇷 18.04.2021 🏆1. Asker 26.04.2021 🏆1. Doktor 12.08.2022 🏆1. Genç Kurgu 12.04.2021 🏆1. Genç Kız Edebiyatı 14.05.2021 🏆1. Özel Kuvvetler 17.05.2021 🏆1. Asker Yareni 15.05.2021 🏆1. Hüzün 05.04.2021 🏆1. Erzurum 27.04.2021 🏆1. Tim 10.05.2021 🏆1. Görev 12.04.2021 🏆1. Tugay 05.10.2021 🏆2. Bordo Bereli 16.09.2022 🏆1. Komutan

NOT: BÖLÜM SAYISI FAZLA DEĞİLDİR, BAZI BÖLÜMLER PART OLARAK BÖLÜNDÜĞÜ İÇİN BÖLÜM SAYISI ÇOK GÖRÜNMEKTEDİR! Yıllardır sevdiği kadınının sevdasıyla yanan Asaf ve onun sevdasından habersiz kendi halinde yaşayan Deva. Asaf'ın sevgisi karşısında kalbi yenik düşen Deva'nın hikayesi.

Her belayı kendine çekebilecek potansiyelde olan muhabirimiz ile belalardan hiç hoşlanmayan yakışıklı başkomiserimizin tatlı aşk haberine hoş geldiniz... Işık Yıldız & Atilla

Biri babası için, birisi arkadaşı için bu teklifi kabul etti. Onlar birbirlerinin en yakın arkadaşları hatta kankalarıydı. Birbirleriylr ilgili herşeyi biliyorlar. Çok iyi arkadaşlar. Ama hepsi o kadar . Onlar Kankalar. Şimdi ise sadece kendilerinin bildiği bi anlaşmayla evleniyorlar. Onlar yalnızken kankalar ama başkaları varkwn birbirlerini seven evli çift. Peki bunu yapmak o kadar kolay mı. Hem kanka hem karı koca olmak o kadar kolay mı? Peki birbirlerinin bunca yıl fark emedikleri şeyleri fark etmek. Ya da aşık olmak. İtiraf etmek. Mert ve Aslı'nın hikayesi başlıyor. Romantik ve fazlasıyla komik...

Siz hiç bir milyon olan kibrit kutusundaki kibritlerle birlikte yandınız mı? Söneceğinizi ve küle dönüşeceğinizi bile bile yandınız mı? Ben yandım.. kaç kere yaktılar beni o kibritlerin arasında farketmediler yandığımı. Küle döndüğümü farketmediler.. Söndüğümü gördükleri halde tekrar yakmadılar beni.. Kader ismi gibi ne bir alın yazısıydı ne de yazgıydı. Küçükken her kişiden tecavüz görüp babasından sevgi görmeyen fakat babasından şiddet gören bir kızdı. Öldürülmeye çalışılan bir kızdı. Her gece birilerine yenilen bir kızdı. Kabuslarından dolayı uyuyamayan küçük Kader'di. Ta ki Aras Kolejindeki yeni matematik öğretmeni gelene kadar. Ve Kader'in geçmişini öğrenmek isteyene kadar. Birilerin hayatına dokunmak isteyen bir öğretmendi Kadir Ahlas.. Matematiği iyi bilen X ve Y'yi iyi bilen bir öğretmendi. Herkes Kadir hocaya âşık olurken Kader onun sadece bir öğretmen olduğunu bilir. Kader ve Kadir arasındaki bu çekim nerelere sürükleyecekti? Kadir, Kader'in bu acı dolu hayatına dokunabilecek miydi? Peki ya Kader? Kader, kendi yazılmış olan kaderine âşık olabilecek miydi? "Bir milyonun olduğu bir kibrit kutusunda bütün kibritlerle birlikte yanıyorduk. Sönebilir miydik bilmiyorduk?" ---