"-Bu kutu fikrini uçakla seyahat ederken bir hostesten duymuştum. Kara kutu denilen bu şey uçağın başına bir şey gelmedikçe açılmaz, kimsenin ulaşamayacağı bir yerde dururmuş. Ne zaman uçağın başına bir şey geldi kara kutuyu o zaman açarlarmış..."

Kürt bi genç vandan istanbulun en ülkücü mahallesine taşınır. Annesi,kardeşi ve kendine yeni bi hayat kurmaya çalışırken bu mahallenin ona ne getireceğinden habersizdir..

"Ya biz şimdi gidiyoruz da ben senin evinin nerde olduğunu bilmediğimi farkettim." Barış'ın bu dediğiyle başta bi sessizlik olsa da kısa süre sonra ikisi de gülmeye başlamıştı. Barış ne yapmış etmiş yine o boğucu ortamdan kurtarmıştı ikisini.

Barış Alper ve İsmail Yüksek milli takım'da karşılaşırlar.

şimdi biri beşiktaş formasıyla parlarken diğeri geçmişin gölgesinden çıkmak için çabalıyor

Semih: Ne olursun bırak artık peşimi be kızım sevmiyorum işte anla Gökçe: Naz yapma oç sevmeseydin benimle aynı havayı solumazdın