İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Hayat herkese adil davranmaz . Bazıları hayatlarını yaşayabilmek için çalışmak zorundayken Bazıları ise ağzında gümüş kaşıkla doğacak kadar şanslıdır . Herkes eşittir bu hayatta ama bazıları daha eşit . Birbirleriyle karşılaşma ihtimalleri bile olmayan iki insanın bir diğeri olmadan eksik kaldığı bir hikaye .

Kimsin? AŞK... Ne istiyorsun? AŞK... Ne için geldin? AŞK'a geldim. ***** Hayal edilemez senden sonra bir hayat, temennim beni sadece aşkla sen anlat... Yanımda Kal Yanında Kalayım. (12.07.2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.) © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan alıntı yapılamaz...

İki imkânsız aşk... Biri artık sahip olamayacağı Yar'a hasret... Diğeri yanında ama gönlü başkasında olan Yar'a hasret... Özlem, aşkını tüm iliklerine kadar yaşarken ansızın sevdiğinin acı haberini alır. Artık onun için hayat bitmiş kendisini her şeyden soyutlamış, bir daha asla böylesine sevmemeye yemin etmiştir. Ta ki tayini İstanbul'a çıkana kadar... Patronun ısrarlarını kıramayıp çıktığı bu yolda, ailesine ve kendisine yeniden bir hayat kuracağına söz vermişti. Yeni taşındığı evine ansızın gelen komşularının sıcaklığı ona çok iyi gelmiştir ve bu sevimli karı kocanın aklındaki planlardan da Özlem'in haberi yoktur... Soner, sevdiği kadının başka birine aşık olduğunu bilmesine rağmen onsuz bir hayat düşünemediği için zoraki de olsa nişanlanmıştı onunla. Yanındayken bile diğer adama hissettiği duyguları açıkça belirtmekten çekinmeyen sevdiğine kızar, kafasını toparlamak için ailesine haber vererek bulunduğu yerden bir an önce uzaklaşır. Ne var ki yolda lastiği patlamış birini görür yardım edip etmemek konusunda kararsızdır. Yardım elini uzattığında ise kendisine bir müddet sonra şu soruyu soracaktı: AŞK SEN MİSİN? **** " Seni bu kadar özel kılan damarlarında ki kana işlemiş olan aşk olmalı, yemin ediyorum bu kadar sevilsem, birisinin ciğerlerine işleyebileceğimi bilsem, ahhhh Özlem ah" ****

MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.

"Sen bir tırtılsın" dedi bana. "...ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum." Ardından bir kez daha gülümsedi. Yemin ederim ki o gülümsemenin yerine bana bir tokat atmasını isterdim. Kelimelerin, acısına bulanıp gülümsemesinin altında sessiz sedasız ezilişini hissettim. Bilmediği bir şey vardı; ben, bilmediğimi sandığı o cümlenin devamını biliyordum, bunu onun satırlarında okumuştum. Sen bir tırtılsın, ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum... ve sonra kendi kanatların parçalayışını. Arsıl Alaz işte buydu, zihnimin dolunayı. Düşüncelerimi, her yanıma nüfuz eden karanlığın ıstırabından arındırıp ışığını avuçlarıma bırakan adam, o bunu hak etmiyor. Bense, kurak bir toprağa düşmüş küçük bir su damlasıyım. O toprağı yeşil vadilere dönüştüremem, dev bir nehrin çağlamasını sağlayamam. Düştüğüm toprak beni içine çekene kadar bir yanımı güneşin sıcağına feda edebilecek kadar güçlüyüm yalnızca. Yine de aldığım nefesin bile bir gün bana yabancı olacağını hatırlamak istemezdim. Helya ALAZ

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

'Bir yanda kül olmuş kalbiyle bir adam, diğer yanda kendi varlığından haberi olmayan bir kadın.' Deniz hayatımın aşkı dediği kadın tarafından düğününe bir hafta kala kendisine ihanet ettiğini öğrenir. Ruhu karanlığa gömülen genç adamın artık hayattan bir beklentisi kalmamıştır. Nihal genç bir doktor adayıdır. Arkadaşlarının zoruyla gittiği kafede yakışıklı bir adamdan hoşlanması hayatın ona garip bir tesadüfü olmuştur. "Neden kabul ettin. Para için mi?" Tabi böyle düşünecekti aklına başka ne gelecekti ki. Deniz yüzüme nefretle bakıyordu. "Sen bu kadar ucuz musun?" "Asla" demişti kalbim. Sadece senin beni sevmeni istiyorum. "Senin sandığın gibi değil ama seni buna inandıracağımı sanmıyorum." "Senin aldığın bu kararla hayatı sana zindan edeceğim. Gözümde parayla tutulmuş bir kadından farkın yok." Deniz hayatının aşkını unutup yeni bir hayata başlayabilecek miydi? Babasının kendi adına aldığı bu karar onu karanlıktan aydınlığa tekrar çıkarabilecek miydi? Nihal ise genç adamın bu tutumuna karşın onu kendisine aşık edebilecek miydi? "Naber sıska! Bugün doğum gününmüş. Yeni yaşının sana şans ve mutluluk getirmesi dileğiyle. O mutluluğun içinde ben de olurum umarım. Seni tanıdıkça içinden farklı farklı insancıklar çıkıyor. Seni ilk gördüğümdeki adam umursamaz havalı ve kendini beğenen bir tipti. O gün dönüp yüzümüze bile bakmamıştın. Nereden bilebilirdim ki bu kadar yaralı olacağını. Dış görünüşünün altına sakladığın onca duyguyu.