"Daha dünün yorgunluğunu atamadan bugün oluyor, ve emin olun endişemiz yarın... Oysaki zamanı yaratanı, imtihanlar verip, nasipler göndereni hiç zikretmiyor kalbimiz.. Bizi yokdan var edeni, duâ'larımıza icabet edeni, imtihanlarla sınayıp, mükafatlarla taçlandıranı... Hiç kimsesizlerin kimsesi olanı, en merhametliyi, ve Alemlerin Rabbini unutuyoruz... Bizi huzuruna günde beş kere davet edip, icabete kutlu bir mükafat saklayanı, bizlere değer veren en değerliyi unutuyoruz... Ömrümüzü bereketli kılıp, bir ezan ile geldiğimiz şu dünyada, bize en değerliye ulaşma şansı vereni, sonunda bitmek bilmeyen huzurlu bir ebediyeti bizlere lutuf kılanı unutuyoruz... Konuşacak kimsem yok derken, bizlere en kutsal kelamı gönderen, doğanın her bir ayrıntısına mücizeler, görülmesi için ince manalar saklayıp gönlümüzü okşayanı unutuyoruz... En affedici olanı, bizi kainatta en çok seveni, hiç bitmeyen merhamet pınarını unutuyor, şükrü hiç hatırlamıyoruz... Oysa farketmesek'de ruhumuz acı içinde, çünkü ruhlar yalnız Allahı anmak ile huzur bulur. bize her türlü imkan sağlayıp,hep yanımızda, hatta bize bizden daha yakın olanı, bizi bizden iyi bileni unutuyoruz... " ........................ İnstagram :Semanur7076 🌿

Suikasti yapacağı yer üst kıdemde bir askeri karargahtı ve orası en iyi eğitilmiş askerleri barındırıyordu. Ve araştırdıklarına göre General'in kızı Âmine'yi parmak izi almadan içeri alıyorlardı. Çarşaf ve maskeyle kendini kamufle edebilirdi genç kadın. Askeriyede Âmine'yi daha önce görmüşlerdi. İki santimlik bir boy farkı dahi olsa bunu fark ederlerdi. Âmine ondan 5 cm daha uzundu ve bu yüzden boyu ona yakın olsun diye altı dolgu topuklu spor ayakkabı giymişti. Üzerinde ki çarşaf bol olduğu için ondan daha zayıf olduğu belli olmuyordu. Mavi gözlerine Âmine'nin bal rengi gözlerini lensle taklid edince herşey tamamdı. Bilerek onu seçmişlerdi. Bir karargâha girip oranın en yetkili General'ini öldürmek ancak onun altından kalkabileceği bir görevdi. Ve bunu başaracaktı! Bugün örgütlerinin kabusu General Hamid Aladağ ölecekti! Üstelik bunu öz kızı Âmine Aladağ yapacaktı. En azından herkes böyle bilecekti... 🗝️ Burası Hemsâye Adası'ydı. Dört tarafı denizle kaplı, içi huzur dolu bir kara parçası. Sanki burası dünya da temiz kalmış tek yerdi. Hâlâ insanlar düşenin üzerine basıp geçmek yerine birbirleriyle yardımlaşırdı, hoşgörü vardı mesela hangi dine, ırka, yahut giyimde olduğuna karışmıyorlardı burda insanlar. Birlikte huzur içinde yaşayıp gidiyorlardı. Aylardan Temmuz'du. Hemsâye'nin çiçek açtığı en göz kamaştırıcı zamanlarındanlardı. Çiçekler takmış bir gelini andırıyordu Huzurun Adası. Rengarenk eski usül boyanmış evlerin balkonlarına tırmanıyordu Begonvil çiçekleri. Yanından yürüdüğü ahşap konağın duvarlarını saran asmanın yapraklarını toplayıp hasır sepetine biriktiriyordu bir genç kız. Şimdi bu nadir kalmış temiz beldeye kendi karalarını çalmaya planlıyordu kara ruhlar. Elbette ki onlara set vuracak kahramanlar mevcuttu. İşte serüven böyle başlayacaktı.