Ne Kaan bu evliliği istemişti, ne de Seren hayal ettiği hayatı bulmuştu. İki yabancı, iki inatçı ve iki farklı hayat aynı yolda birleşince neler olur? Ama bazen hayat en yanlış notayı bile doğru bir şarkıya dönüştürür. Ve iki kalp, sonunda aynı akorda buluşur...

İstanbul'da yeni atanmış üniversite hocasının, planlı, düzenli ve sakin hayatı, bir akşam kapısının önünde beliren bavullu bir kızla altüst olur. Hayatına hiç hesapta yokken biri girerse ne olur? Bazen aşk, gerçekten de çat kapı gelir... (Yazım hataları düzenlenecektir)

Anonim: Acıyor anlamıyor musun? Anonim: Bu kadar yakın olduğun biriyle bir anda bütün bağlarını koparmak acıtıyor. Anonim: Hem de çok yakıyor canımı Anonim: Artık yüzüme bakmıyorsun Anonim: Yanlışlıkla göz göze gelince içindeki nefreti gösteriyorsun Demir 0553**: Ben Demir değilim 0553**: Galiba yanlış oldu 🤍🤍🤍

Birbirine tamamen zıt, ama bir o kadar da birbirine muhtaç iki insan aynı evde yaşarsa ne olur? Ne mi olur? Bitmeyen inatlaşmalar, bol kahkaha, tatlı sert çatışmalar ve heyecan verici sahneler... Bir oyunla başlayan bu hikaye, ya Kalbe sızan Aşk'la biterse peki?

lifewithdaisy: Kimseler duymadan sevdim ben seni lifewithdaisy: Geçer dedim geçmedi lifewithdaisy: Geçiremedim Onur lifewithdaisy: Kimseler duymadı sevgimi

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

Elis: her gün yeni doğan 12 bebek yanlış aileye veriliyormuş Elis: doğduğum günün kosinüsünü alıp tanjatıyla çarptıktan sonra 10 tabanında logaritmasını alarak türevini hesaplarsam ailemin ailem olma olasılığının kombinasyonlarını hesaplar mısın? ~İtalyan Espresso ismiyle yazılmış ilk kitaptır. 11.12.2022 - 01.01.2023 aksiyon#1 mizah#1 romantizm#1 dram#1 sevgi#1 gençkızedebiyatı#1 gençkurgu#1 gizem#1 genelkurgu#1 kısahikaye#1 texting#1 bilinmeyen#1 anonim#1 yanlışnumara#1 leo#1 telefon#1 Tüm hakları Leo'nun kalbinde saklıdır.

Tamamlandı. Dövmeli Kız: Boynundaki dövmenin aynısının, benim göğsümde nasıl gözüktüğünü görmek ister misin? Üzerimde t-shirt yokken bi' anlık atabilirim. |01.33| (Görüldü.) Dövmeli Kız: Hadi ama, cidden mi? Dövmeli Kız: Gördüğüm tek göğüs, tavuk göğsü dediğinde inanmamıştım. şkxöqwçşdk 050920 - 230121💫

••Tamamlandı. Henüz kitap olmadı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve 2026 yılında düzenlenmiş versiyonuyla raflarda olması planlanıyor. Wattpad'de bulunan bölümler düzenlenmemiş haline aittir. ❝Bir düş, bin ağıt.❞ Marin Alakan çok küçük yaşlardayken doğduğu topraklardan ayrılmak zorunda kalmıştır. Babası, kaderin sancılı ağlarının önüne geçmek için yıllarca kızının doğup büyüdüğü Mardin'e gelmesini yasaklar ve İstanbul'da herkesten gizli bir hayat sürmesini sağlar. Marin, abisinin yaptığı bir hata yüzünden kendini tekrardan doğduğu topraklarda bulduğunda ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Eski adıyla Karan Ağa olan kitaptır.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.