Annesini ve babasını küçücük yaşta şehit veren bir kızdı o. Yanında bir tek biricik ağabeysi vardı. Şimdi o küçücük kız büyüdü kocaman bir bordo bereli bir yüzbaşı oldu. o kim mi? o Asena Türkoğlu tüm zorluklara göğüs geren kahraman türk askeri.

10.03.2021 TAMAMLANDI ✔️ " Buyur gülüm " " Yanındaki Bir Bordo Bereli . Şu an Arkadaşları ağır silahlarla geliyor . Çatışmada , arkadaşları için esir düşmüş . Konumuz bu değil , büyük ihtimal yanındadır . Sen Arı kovanına , çomağını soktun mu ? " " Soktum da ..." "O ' da ' ekini nedense oldum olalı sevmem . Ne bok yedin gene " " Geldiğimde desem " " Üsse Rapor vericem , delirtme beni " " Rapor vereceksen hayatta demem " " Geldiğinde Panzerle uğraşırsın o zaman " İçimdeki korku ve endişeyi bir yana ittim , panzer abi bu . Kafamdanda geçerdi , başka bir yerimden de . " Kraliçe , sizlere ömür " "Allah rahmet eylesin " "Amin " ▶▷▶▷▶▷▶▷▶▷▶▷▶▷▶▷ Aşk gökte Mavi , karada Bordodur . Vatan Kanatlarınızın Altında . KANATLILAR İÇİNDE #1 2021 #1 Askeri #1 Çatışma #1

O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi. İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır. ** Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu. Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı. ☯ "Susma. Çünkü dudağının üstündeki o çukur derinleştiğinde istesen de konuşamayacaksın."

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

"Şuan itibariyle şehirden bile çıkışınız yasak. Her hareketiniz kontrol altında tutulacak." "Peki sen, binbaşı?" Diye sordu. "Biyolojik olarak benim kızımsın. Kayıtlarda DNA testi raporu var. Neye güvenerek böyle konuşuyorsun?" "Merak etmeyin, Alkan bey. Benim konumum asla sarsılmayacak bir yerde." Lakayıt devletin en önemli projesiydi. Devlet beni görevden uzaklaştıramazdı. Akay atılsa bile Lakayıt olarak görev vermeye devam ederdi. Ne de olsa Lakayıt olmak bunu gerektirirdi. Devletine sonsuz güven vermek. (İşkence, yoğun küfür/argo kelimeler ve +18 sahneler olacaktır, bölümler belirsiz aralıklarla atılacaktır!) (Enişte 18. bölümde gelecektir! Ehehe) !!"LAKAYIT" ismiyle yayımlanan ilk ve tek kitaptır!! Bitiş Tarihi: 26 Mart 2025 🥇Albay // 12 mart 2024 🥇Askerkız // 12 mart 2024 🥇Gerçekaile // 12 mart 2024 🥇Kadınasker // 14 mart 2024 🥈Abilerim // 14 mart 2024 🥈Acı // 24 mart 2024 🥇Ötüken // 30 mart 2024 🥈Terör // 30 mart 2024 🥇 Askeriye // 28 mart 2025

İki aydır görevde olan ve son iki gündür haber alınamayan bir asker... Onu bulmak için görevlendirilen iki tim... Ve kesişen yolları ile başlayan hikâye...

Acar, gözü pek demekti. Daha öğrenciyken bu lakabı uygun gören komutanı bu zamanlara geleceğini bilerek ona böyle seslenmişti. Bade Demir. Askeriyenin acar kurdu, asenası. Bu zamana kadar tek başına çalışmış ve yalnızlığa alışmış olan Bade, ilk başarısız görevi sonrasında yaşananlarla değişen hayatının yönetimini elinde tutabilecek miydi? (Bu hikayedeki olaylar, kurumlar, kuruluşlar ve şahıslar gerçeği yansıtmamakla birlikte hayal ürünüdür.)

Biz adımız gibi özgür bir timdik. Hür Timi. Kendi kurallarımızı koyardık. Bu askeriye işleyişine ters olduğu için de sürekli azar işitirdik. "Hangi tim geliyor komutanım?" "Sancak timi." kaşlarım havalandı. O sancak timinin komutanıydı. Kapı çaldı ve albay 'gir' dedikten sonra açıldı. İçeriye giren 6 adam arasından dikkatimi sadece o çekmişti. Belli ki o da beni tanımıştı ve çok şaşkındı. Dünya gerçekten çok küçüktü. Ya da belkide bu kaderin ufak bir oyunuydu...

"Komik misin?" "Eksiğim." "Masal!" "Kerem?" "Oyun mu oynuyorsun sözlerimle?" "Tutamadıklarınla mı?" "Şunu keser misin?" "Neyi?" "Cümlelerimi ayrıştırıp laf sokmayı." "Üniforman üzerinde değil." "Yani?" "Yani emir komuta bende." ÖNEMLİ: Başlamadan önce; bu hikâyeyi 2009 yılında, 14 yaşında bir kız çocuğuyken kaleme aldığımı bilmenizi isterim. Gecenin En Doğusu'na başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Tamamen bağımsız değiller ama ayrı ayrı okunduğunda da anlaşılabilecek iki farklı hikâye. İki kitabın arasında 12 yıllık bir fark olduğunu unutmayın lütfen. Sevgiler.

"Bilseydin de bir şey değişmeyecekti!" dediğimde ikimiz de sustuk. Yüzüme yaklaştığında nefesimi tuttum. Kokusunu içime çekersem çok daha fazlasını isteyecekti arsız kalbim, biliyordum. "Senden.." dedim ve sustum yeniden. Amacım ondan nefret ettiğimi söylemekti. Bana yaşattıkları için ondan nefret etmem gerekmez miydi? "Senden!" dedim bu kez daha yüksek bir sesle ama dahası çıkmıyordu işte. Yalan söyleyebilecek olsam bile bu kadar büyüğünü asla söyleyemezdim. "Seni, diyerek başlamalısın Asrın Yıldızı. Başka türlüsü yalan olur.." Asla yalan söyleyemeyen bir kadın, düşmemesi gereken bir aşka düşerse ne mi olur? Önyargılarınızdan arınarak aşkı anlamanız dileğiyle.. Keyifli okumalar (: