සේද්‍ය සෙංකොට්ටං ගෙඩියක සුවද වරා මලකින් හැමුවොත්.......ඒ සුවද මං මේ ලෝකෙ ආසම සුවද වේවි........" ~ පුංචි හාමු 🌿🌿🌿🌿 සේසතක පැටලුනු වරා මලක්..............💮🍂 සේසත් 💞 සේද්‍ය #yizhan #yizhan ff #sri lanka #sl bl

🍁 ඊයෙ හවස් වරුවෙම මාව කන්න හදල මට වද දීලා එයා කොළ කෑල්ලක ලියාගත්ත පදපේලි ටිකක් පේරාදෙණිය කැම්පස් එකේ ළමයි ඉස්සරහ දිගහැරගනිද්දි ජිම්නිසියම් එකෙ ඉස්සරහම පුටුවක ඉදගෙන මන් එයාගෙ දිහා බලාගෙන ඉදියා...... මගේ පුංචි රෝස මලේ.... මමයි නුඹේ වියපත් බඹරා.... නුඹ සිහිනෙන් වත් නොදකින කුමරා.... එයාගේ මුවෙන් පිටවෙද්දි මගේ ජිවිතේ මගේ ආදරේ ළග මගේ මතකය නතර උනා..... ' රෝස මල ' . . . 🍁 start - 2023/ 05/ 05 🍁 End - 2024/ 05 / 09

"මල්ලි, මට අරූව දීපම්!" "හහ්?" "අර කොන්ඩකාරිව මට දීපම්..." "උබ ඔය ඉල්ලන් කන්න යන්නෙ මයෙ අයියන්ඩි..." ඇස් දෙක ඉස්සරහටම ආව ඒ රූපේ මගේ විතරමයි. නරේන්ද්‍රසිංහ වලව්වෙ පොඩි හාමුගෙ මැණිකෙ වෙන්නෙ උබ විතරයි මගේ රිශී... . . . "උබට කොහෙන් ආපු හයියක්ද වලව්වෙ පුංචි හාමුගෙ බඩු වලට අත තියන්න ම්ම්ම්" හරි බඩුව ඒක. ලොකු මැණිකේ ගල් කැටවත් ගිලලාද මන්දා මේකා හම්බෙන්න ඉද්දි... පුදුම නපුරුකමක් මේක...සැර කරන්න එපානේ පුංචි හාමූ...සියොත් බයයිනෙ...

"ඕයි ඕයි වහිනවා තෙමෙනවා නැගිටපල්ලා වෙන කොහෙට හරි ගිහින් ගහගමු... වරෙන් යකෝ යන්න මට තෙමෙන්න බෑ පීනසෙත් තියෙනවා..!! ඒර්ර්ර්ර්ර්ර්‍ අනේ රඛිතයා උඹවත් මුන්ට කියපන්කො මට පෙසරුත් නගිනවාහ්හ්!!" *** ~තාරුණ්‍යයේ ජවය හිස මත තබාගත් සෙල්ලක්කාර, විසේකාර,ආඩම්බර, අහංකාර යෞවනයන් සිව් දෙනෙක්.. මේ ඔවුන්ගේ කතාව~ ||යොවුන් ආදර වසන්තේ|| written by, _Dolie_

"අභිලාශ්......." "........" "අභී....." "ඇයි....?" මේ හු#තාගෙ ගෑස් බලපන්කො.....යකෝ නිකම් මම මුගේ කකුල කැඩුවා වගේ..... "මම උවව මගට එක්කන් යන්නම්...ඔහොම උබට තනියම යන්න බෑනෙ...." තරහ මරහ පැත්තකින් තියලා මම සීරියස් ඒක කිව්වෙ.....මූ ඔලුව උස්සලා මගේ දිහා බැලුවා... "මං ගැන මට බලාගන්න පුළුවන්....." "උබ ගැන උබට බලාගන්න පුළුවන් උනාට මේ වෙලාවෙ උබ ගැන බලාගන්න බෑනෙ....ඕනෙනම් දැන් කන්නාඩියක් ලග වාඩිවෙලා බල බල ඉන්න ඇහැකි.....පන්ඩිතයා නොවී යමන්......"

ප්‍රේමයේ මග වෙනස් කෙරූ යක් මිනිස් ප්‍රේමාගමනයේ කඪෝරමය ඇවිලුම !! Start : 10 / 11 /2024 End : 11 / 01 / 2025

මේක ආත්මෙකටත් එහා අරන් යන බැදීමක්.. මන් එනව.. මන් මගෙ පුංචි හාමුගෙ වෙන්න ආයෙම එනව... ! _පිනිදු අහස් වීරසිංහ_ ඉතින් මම බලන් ඉන්නවා. අලුත් ජීවිතයක් අරන් උබ මාව බලන්න එනකල්... මම ආදරෙන් බලන් ඉන්නව මයෙ පිනි කැටේ..! _රධීශ් හේමක සදගලතැන්න_ පළ කල දිනය : 2024/10/19 අවසන් කල දිනය : ......................

ජීවත් වෙලා ඉන්න හිතෙන තරමටම ආදරේයී~🤍

ලදු කැලෑව මැදින් වැටුනු අඩි පාර කෙළවර වුනේ මදක් ඉඩ කඩ සහිත භූමි භාගයකින්. තවමත් වල් පැලෑටි නොවැවුනු පොළවයි කෙලවරකට වෙන්න එක මත එක ගොඩ ගසා තිබූ මානා පදුරු වලිනුයි පෙනුනේ කවුරු හරි ළගදි එතන සුද්ධ පවිත්‍ර කර ඇති බවයි. පුදුමයෙන් අවට බැලූ මුතූගේ ඇස් දෙක කුඩා පස් කණ්ඩියක් උඩ මලානිකව දැල්වෙන පහන ලග නතර වුනා. බැලූ බැල්මට ඇදිනීමට අපහසු වුනත් විමසිල්ලෙන් බැලු විට එය සොහොන් කොතක් බව අදුන ගන්න එක අපහසු දෙයක් වුනේ නැහැ. පහන් ආලෝකය වැටී ආලෝකමත් වූ පරණ අබලන් කොන්ක්‍රීට් පුවරුව වෙත මුතූ ලංවුනේ කුතුහලයෙන්. කඩතොලු වුනු අකුරු වලින් පුවරුව මත ලියවී ඇති නම හරියට කියවගන්න බැරුව එයා දෙතුන් පාරක්ම ඇසිපිය සැලුවා. ටික ටික මද ආලෝකයට ඇස් හුරු වෙද්දී පලකය මත ලියලා තිබුනු නම දැක්ක මුතූ පොළව උඩට ඇදගෙන වැටුනේ ඇග අඩපන වුනු හැගීමකින් වෙව්ලුම් කද්දී...

"යක්කු කියන්නෙ උඹ ඔය හිතන් ඉන්න ජාතියෙ උන් නෙවෙයි බොල. හේතුකාරක එක්ක බිහිවෙච්ච කෙළවරක් නැති දුකක ගිලිච්ච පොඩි බලාපොරොත්තුවක් වෙනුවෙන් සතවර්ශ ගානක් පෙරුම්පුරන උන්." -යක්ෂයා 'මාන' "ආදරේ කරන එක වැරැද්දක්ද? ආදරේ කරා කියල මේ තරන් දඬුවමක් විඳින්න ඕනද? හැමදේම අමතක මාව පැත්‍තකින් තිබ්බත් ඒ ආත්ම දෙකම මෙහෙම විඳවන්න ඕනද?" - සතිව් නුවනිඳු "ආදරේ ඉස්සරහා ප්‍රතිපත්ති කියන එව්වත් පාතට වැටෙනවා කියල මට තේරුණේ ඔය ඇස් එක්ක මම බැඳෙන්න පටන් ගත්ත තප්පරේමයි." -කෝජිත සවිඳ සඳබරණ