*η ιστορία περιέχει σκηνές σεξ* Έιντζελ Ο'Κόνελ: 17 χρονών, πονηρή, εκρηκτική και εντελώς ανεξέλεγκτη. Μετά από μια σειρά... παρεξηγήσεων (πήγε να κάψει το σχολείο μια φορά), η Έιντζελ βρίσκεται αποκλεισμένη στο σπίτι, με μόνη παρέα τον μεγαλύτερο αδερφό της και ένα βουνό από εκπαιδευτικά βιβλία που αρνείται να διαβάσει. Όταν όμως ο αδερφός της αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψει στον "κανονικό" κόσμο, η Έιντζελ στέλνεται σε σχολείο-έναν θεσμό που θεωρεί χειρότερο κι από τιμωρία. Εκεί θα γνωρίσει το είδος ανθρώπων που απεχθάνεται: καλοσυνάτους, πειθαρχημένους, υποψηφίους για βαρετή ενήλικη ζωή. Ανάμεσά τους, ο Άλεξ Χέντερσον. Το καλό αγόρι. Ο αγαπημένος όλων. Το απόλυτο αντίθετό της. Όταν μαθαίνει ότι η μεταφορά της στο σχολείο δεν ήταν τυχαία, αλλά κομμάτι ενός μεγαλύτερου σχεδίου, η Έιντζελ βάζει έναν νέο στόχο: να τυλίξει τον Άλεξ στο δάχτυλό της και να αποδείξει στον αδερφό της πως είναι ικανή για κάτι περισσότερο από μπελάδες. Μια κοπέλα ξεροκέφαλη. Ένα αγόρι με μυστικά. Ένα παιχνίδι που δεν φτιάχτηκε για κανόνες, ούτε για χαμένους.

Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.