EJDERHALAR SERİSİ 1.KİTABIDIR ... Onlar Tanrıların yeryüzüne gönderdiği en güçlü, en kudretli, en korkunç katillerdi. Diz çökmek, yalvarmak bile canınızı kurtarmaya yetmezdi. Ben diz çökmeyi değil, aşık olmayı seçtim. Kendi sonumu, kendi ellerimle yazdım. Aşk bu kadar yakıcı olabilir miydi?

Ay Tanrıçasının varisi , Son ejder soyunun süvarisi Luna Santana... Cadıların laneti ve çözmesi gereken büyük bir kehanetin kor alevleri içine , anlamadığı bir anda düşen Luna , bilmediği bir çok kapıyı da beraberinde açacak ve tüm sırları açığa çıkaracak... Gelin hep birlikte Luna'nın zaten aksiyonlu ve değişik hayatının birden daha da aksiyonlu ve fantastik bir hayata dönüşmesini görelim. Kapak Tasarımı : @azureebblue

Çağan hemen yanıma eğilip eliyle sesimi bastırmaya çalışarak ağzımı kapattı. "Şhh. Tamam,tamam. Geçti bana bak. Hadi kızım geçti, bak bana ."diye susturmaya çalışıyordu. Kırılan parmaklarımdan gözümü çevirip onun keskin yeşil gözlerine baktım. Sakince bana bakıyordu. İlk defa bana böyle bakıyordu. "Gözlerini benden ayırma tamam mı?" diye uyardı sakin ses tonuyla. Evet anlamında gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Dudaklarımın üzerinden elini çekmiş artık yeşil gözleri kırık olan parmaklarımın üzerindeydi. Yavaşça elleriyle parmaklarıma uzandığında nefesimi tuttum. Göz yaşlarım artık görüşümü tamamen engelliyordu. Onun yeşil gözlerinden gözlerimi ayırmadan önce parmaklarımda çok daha kötü bir acı hissettim. Çağan dudaklarımdan kaçan yeni haykırışı bastırmak için tekrar eliyle ağzımı bastırmaya başladı. Acı beni bayıltıyordu. Kayan gözlerimi zorla açmaya çalışarak parmaklarıma baktım. Yamuk olan parmaklarım eski haline geri dönmüşlerdi. Beynim ve vücudum bu acıya katlanamazken kafamın geriye doğru düşmesine izin verdim. Acı beni soğuk ve karanlık içinde kucaklayarak bilincimi yitirmemi sağlamıştı. Son hissettiğim şey, Çağan'ın kollarında ilk defa duyduğum kokusuyla kucaklanmamdı. Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabımım. Umarım okuyan herkes beğenir. Destek olan herkese de çok teşekkür ederim. Keyifli okumalar.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Dikkatinizi çekecekse evet! Kitapta yarı tanrı okulu var. Selam, ben Melissa. Dünya'da yaşayan okuldan eve evden okula hayatı olan bir kızdım. Babamın doğum günü hediyesi hayatımı değiştirene kadar. Selam, ben Elysion. Antor'un yarı tanrı okulunda kim olduğumu bulmaya çalışıyorum. Bir masalın içindeydim. Aidos tüm hayallerimi yıkana kadar. Selam, ben Elysion. Fairyland'ta annemi bulmaya çalışıyorum. Ve bir yandan duygularım ile mücadele ediyordum. Babam Hades duygularımı alana kadar. Selam, peki ya sen kimsin? Tanışalım mı? Gir içeri,

O gün sadece dikkatimi çeken o oyuncağı almak istemiştim. Başıma bunların gelebileceğini kim bilebilirdi ki? [KİTABIMIN BENZERİNİN YAPILMASINI ASLA İSTEMİYORUM. GÖRÜRSENİZ EĞER LÜTFEN ŞİKAYET EDİN. ÇÜNKÜ BEN KİMSEYE BU KONUDA İZİN VERMEDİM] Başlangıç: 11/05/2022 Bitiş: 09/01/2023 {Kitap final yaptığında okunma sayısı: 76k} 28/12/2022 ♕︎vampir #1 30/12/2022 ♕︎gizem #1 01/01/2023 ♕︎korku #1 01/01/2023 ♕︎şiir #1 14/01/2023 ♕︎bilim kurgu #1 14/01/2023 ♕︎kurt adam #1 14/01/2023 ♕︎paranormal #1 19/01/2023 ♕︎gerilim #1

Freni boşalmış bir kamyon üzerime doğru geliyordu. Kaçmak için koştum ama ezilmiştim. Ölümümün böyle olacağını tahmin bile edemezdim. Cehennem sürecim başlıyor olmalı... Gözlerim kapandığında sonsuz bir boşluktaymış gibi beyaz bır ışık görmüştüm. Sonra huzursuzca kıpırdandım. Gözlerim açıldığında iki kişi kollarımı tutuyordu. Ne oluyor lan galiba zebaniler beni cehenneme götürüyor!!! +18 şiddet, küfür, kan ve cinsellik içerir!

"Seni öpsem bana kızar mısın?" "Hayır," "O zaman?" "Detayları kaçırıyorsun." "En azından seni kaçırmıyorum." "Beni de kaçırdın." "O anlamda değil!" ๛✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰ Yayınlanma tarihi:18.07.2025 Lorenzo&Lidya୨ৎ

Evde tektim,annem ve babam iş için tatildeydi. Saat gece yarısını çoktan geçmişti... O Sırada izlediğim program acil bir haber ile bölündü. "Evet sayın seyirciler,az önce aldığımız bilgiye göre,seri cinayet zanlısı SARP KUTLAY saat 22.00 sularında hapishaneden kaçmıştır ve aldığımız duyumlara göre kendisi İstanbul yakınlarındadır...Polis ekiplerimiz canla başla bu caniyi aramak için harekete geçmiştir. Vatandaşlarımızın dikkatine bu gece önemlem olarak lütfen kapılarınızı, camlarınızı hatta odalarınızın kapısını bile kilitleyin. Çünkü uzun bir gece olacak" Korkmaya başlamıştım. Ben İstanbul'da oturuyordum ve ailem şuan yanımda yoktu. Tüm Kapıları ve camları kilitledim. Bir tek benim odamın camı kalmıştı. Odamdan içeri girdiğim anda biri kolumdan tuttu ve nefesini boynuma üfledi. "Haberlerde uzun bir gece olacağını söylemişlerdi"

Abisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği evin ona yaşatacaklarını bilseydi ne olurdu? artık onun için yapacak birşey yoktu zamanı geriye alamazdı.Zaman onun için ne gösterecekti bilemezdi ama artık geri dönüşü yoktu. .. Kötü kalpli bir kadın yüzünden lanetlenmişti o bedeni oyuncak bir bebekti ruhu ise yıllardır o evdeydi tek kurtuluşu lanetli bir aşktı ama kim onu sevebilirdi ki sevse onun için zorluklara katlanır mıydı? kimse katlanamazdı ona göre ya öyle değilse ya onun için bütün zorluklara katlanan biri varsa olabilir miydi? bütün mutluluğumla evimi temizledikten sonra temizlik malzemelerini koymak için koridorun sağ taraftaki küçük odaya gidiyordum ki bir anda boynumdan tutulup duvara hızla yapıştırılmamla kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştım karşımda bir ruh vardı elleri boğazıma sarılı gözleri öyle korkutucu bakıyordu ki boğazım sıkılmasa çoktan cığlığımı basmıştım ben ona korkuyla bakarken o bakışlarımı umursamadan konuşmaya başladı. "o bebekten uzak dur" demişti ne bebeğinden bahsediyordu ben cevap vermek istesem bile elleri boğazımı öyle bir sıkıyordu ki sesim çıkmıyordu o ise bu durumu önemsemeden cümlesini tekrarlayıp ortadan kayboldu "o bebekten uzak dur"