Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Lumora ikiye bölünmüş bir şehir. Bir taraf sıcacık yataklarda uyurken, diğer taraf soğukta hayatta kalmaya çalışıyor. Elara bir Akir. Yoksulluğun, adaletsizliğin ve suskunluğun içinden geliyor. Merhameti ona öğretilmiş tek lüks. Fısıltı Sokağı'nda yaralı bir kadın bulduğunda, bunun bir Ravenor olduğunu bilmiyor... ya da bilmek istemiyor. Çünkü Lumora'da merhametin bir bedeli var. Ve bazı karşılaşmalar, bir şehrin kaderini değiştirir. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, sınıfların, sırların ve hayatta kalmanın hikâyesi. Lumora'da adalet yok. Ama bazen biri, sessizliği bozar.

Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...