Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
Nefret ; aşırı ilginin bir çeşidi, aşka en yakın duygu... Bazen yanında olmasını istemeyeceğiniz tek insan ,onsuz yapamayacağınız tek kişidir.
Hayal kurmanın da bir sınırı var mıdır? nereye kadar hayallerle mutlu olabiliriz? hayaller gerçek olabilir mi? peki ya bir gün gerçeklerimiz bizim için birer hayale dönüşür ise hiç ummadığımiz anda hiç ummadigimiz şekilde mutluluk elimizden kayıp giderse.
Bir ask ne kadar zor ve tuhaf olabilir ki.. Farkli hayatlar ,secimler ve kesisen dusler ... Surukleyici guzel bir ask hikayesine var misiniz? Ozaman buyrun .. Bir bolly seruveni de benden gelsin... Ilk kitabim yorumlarinizi bekliyorum... :)
Aşk güzel şey. Insanı mutlu eden,sevindiren... Sonra da o küçük dünyanı karartan. Başı güzel, sonu olmayan... Aşk işte... Ve her aşk ölümsüzleşmeyi. haketmeli. Her aşk ardında ölümsüz bir eserini bırakmalı. Tac Mahal gibi... Ölümsüz bir aşkın eseri. Bir Hindistan Hikayesi. Dinlemek isteyen?
