Aşık olmak suç mu? Suçmuş... Hemde suçların en büyüğü. Bir aşk uğruna adaletin aydınlık tarafından karanlık tarafına geçtiğim gün anladım bunu. Sevdiği kadının attığı cehennemde masumiyetini kaybeden Selim Egeli... Sevdiği adamı öldü diye bildiği için deliren Sena Eroğlu... Seneler sonra masum Selim Egeli, acımasızlığı ile nam salmış ünlü mafya babası Aras Yiğitsoy'a dönüşürken Sena ise korkusuz bir avukat oldu... Ve hayat bu sefer farklı şartlarda yollarını kesiştirdi...

Bir kadın adam kaçırır mıydı? Peki ya kaçırdığı adam delicesine sevdiğiyse? "Bana kendi isteğinle geliceksin" dedi boğuk bir ses tonuyla. Dilini damağına vurduğunda kulaklarıma doğru sıcak nefesini üfledi. "Ve sana söz veriyorum , o gün geldiğinde sana istediğini vereceğim." derin bir nefes çekti içine. Elleri karınımı okşamaya başladı bu kez. Karnımın üzerinde gezinen kemikli parmakları ile yutkundum. "Burda" dedi karınımı hâlâ okşarken. "Benden ve senden bir parça olacak güzel karım , sen istediğinde ve ben sana bunu seve seve vereceğim" dediğinde daha iyiydim. "Ben mecburiyetimi çok sevdim" ...

"O seksi ellerindeki bagetleri davullara vururken benim kalbim ne kadar hızlı atıyor, biliyor musun?" Dünyaca ünlü bir müzik grubunun bateristi olan Alper, özel telefon numarasına gelen bu mesajı okuduğunda hayatının ne denli değişeceğinden habersizdir. *Kısa hikâyedir ve mesajlaşmalar içerir.

❝Işığa ulaşmak için önce karanlıktan korkmamayı öğrenmen gerek. Çünkü şafak karanlığın içinde. Karanlıktan uyan, gözlerini aç, geceyi terk et, şafaktan kaç.❞ ☼ Çeyrek Vurgun Serisi'nin birinci kitabıdır.

Kanlı bir yara, barut kokusu içinde kaybolan bedenler. Kan kırmızısına boyanmış hayatlar... Ay yıldızlı bayrağımız göklerde olduğu sürece kanının son damlasına kadar savaşmaya ant içmiş bir asker . "Ölüyüm, çünkü ruhum savaşlar'ın ortasında kayboldu. " Çocukluğunu yaşamayan bütün çocuklara...

O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

MİRAS🕯ℳᥫ᭡ Geçmişinin karanlığında yaşayan bir mafya torunu... Ve onun için her şeyi göze alıp kabul eden cesur bir kızın hikayesi. Geçmişin gölgesi üzerlerindeydi ama iki yaralı beden tek bir yürek olmayı kabul etmişti. Bu belayı başlarından savurmak için çabalayacak, aynı zamanda aşklarını tüm zihinlere kazıyacaklardı... "Mafya bir babanın kendi ailesine ve öz oğluna düşman olduğu bir hikayedir. Oğlunun sevdiği kadını elinden almak, oğlunu sonsuz karanlığa mahkum etmek istemesini konu alır. Dark Roman ve gençlik konularının birbiriyle harmanlandığı, detaylar ve sürprizlerin olduğu bir hikayedir." Gençlik, aşk, mafya ve aile temalı bir kitap... #MİRAS #KaanDemirel #GökçeMiralp #GK #BuseDağıdır ~Buse Dağıdır~ Son olarak; Bunca zamandır bu platformda okuduğunuz çok beğendiğiniz hikayeler var. Bunları biliyorum aynı zamanda da takip ediyorum, araştırıyorum. O sevdiğiniz hikayeler gibi olacağını düşünmeyip yeni hikayelere şans vermek istemediginizi de tahmin edebiliyorum. Ki bu çok normal. Bunu birçok yeni keşfedeceğim bir filmde, müzikte, dizide bende çok yapıyorum. Ama her defasında iyi ki yeni bir şey daha katmışım hayatıma diyorum. Alıştığımız şeyler hoşumuza gider. Ama alışmadığınız bir şeyin alıştığınız şeyden daha hoşunuza gidip gitmeyeceğini denemeden bilemezsiniz. Yani sevgili okurlar, yeni hikayelere de bir şans verebilirsiniz. Miras çok yeni bir hikaye. Her şey çok yeni. O yüzden zamanla olması gereken olacaktır zaten. Tek isteğim umarım bu hikayeye de diğer tüm yeni güzel hikayelere de bir şans verirsiniz.

Bazı yaralar görünmez... Bazı insanlar da sessizce iyileştirir. Akça, dünyaya güvenini kaybetmiş bir kız. Kartal ise geçmişin gölgesinde sertleşmiş bir adam. İkisinin yolu bir yol ortasında kesişti; o yol onların başlangıcı oldu.. ••• "Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....