"Seninle bir gece birlikte oldumuz için buraya antreman yaptığım yere nasıl gelebilirsin? Ne hakla?" "Senin için gelemedim buraya iş için geldim." Şaşırarak baktı yüzüme. "Bu arada o gece o adamın sen olduğunu bilseydim asla ama asla seninle birlikte olmazdım. Maalesef ki sarhoştum. Ama sen benim kim olduğumu biliyordun. Bile bile benimle birlikte oldun." "Pişmanım bir an için oldu ne olduysa. Evet biliyordum küçük kuzenimin biricik arkadaşı. Ezeli rakipimiz kurbağa prens Altay'ın biricik yere göğe sığdıramadı sevgilisisin sen." "Eski sevgilisi." Dedim onu düzelterek. "Ben senin ağabeyin sayılırım." "Aramızda bir yaş var sadece." Takım toplaniyordu. Kimsenin duyamayacağı bir şekilde kulağına fısıldadım. "Bir hafta önce tenlerimiz bir birine karışırken ağabeyim değildin. Şimdi mi ağabeyim oldun?" Kaskatı kesildi. "Sen nasıl istersen..ne sen beni tanıyorsun ne ben seni tanıyorum unutma.. Barış Alper ağabey." Dedim omuzuna sertçe çarpıp takımın yanına gittim.

Bu adam mı benden hoşlanıyordu? Gerçekten böylesine bir adam mı beni istiyordu? Belki istiyordu ancak bunun duygusal olmadığına bu saatten sonra o kadar emindim ki. Beni sadece arzuluyordu. Daha fazlası bu adamdan beklenmezdi.

No drama. %99 aşk x %1 toksik ilişki. Comfort zone'unuz olabilir, nothing more. İyi okumalar, sidereusnoctis.

"Kızım senin benim aklımla zorun mu var?" "Var ulan var! Senin aklınla zorum var! İşim gücüm yok ya benim zaten senin aklınla zorum var!"