යකෝ ඒ මගෙ නන්ගි උන් මැරුවෙ මගෙ නන්ගිව... මන් කොහොමද කට පු*ක වහන් බලන් ඉන්නෙ ... ඔව් මන් උන්ව මැරුවා.... මන් උන්ට කැත්තෙන්ම කෙටුවා. අහවල් එකටම කෙරුවා.උන් දැන් කටුගස් නහිනවා ඇති.. කාළකන්නි බල්ලො...

සුදුපාටට පිච්චමල් ගොඩක් අහසින් වැටුණා. දළදාව වහගෙන පිච්චමල් වහිනවා... සාධු සාධු සාධු මන් අත් දෙක දොහොත් මුදුන් දීල දළදා වැන්දා... කාලෙකට පස්සෙ දළදා තේවාව මගෙ කන් වලට ඇහෙනවා... " අයාශ් ඔතන හිටන් ඉන්නෙ ඇයි.. එන්න ඇතුලට යමු" මන් හැරිල බලද්දි සුදු පිච්චමල් වට්ටියක් අතේ තියන් ආරෝන් මගෙ දිහා බලාගෙන හිටගෙන හිටියා. මන් ඌ එක්ක හිනාවෙලා උගෙ ලගට ගියා.. වට්ටියෙන් පිච්චමල් දෝතක් අරන් ඌ මගෙ අත් දෙක උඩින් තිබ්බා. මුලු මාලිගාවටම අපි දෙන්න විතරයි . මහා පින්වන්ත දවසක්. පිච්චමල් වැස්ස අස්සෙන් මට ආරෝන්වත් පෙවුනෙ පිච්චමලක් වගේමයි. ඒකට හරියන්ඩම ඌ සුදෝ සුදු කලිසමකුයි සුදු කමිසෙකුයි ඇදන් හිටියා. මන් ඇදන් හිටියෙ අවුරුදු පහලොවක් තිස්සෙ මන් ඇදන් හිටිය ඇදුමමයි. ආරෝන් දුන්න මල් දෝතත් අරගෙන මන් දළදා මාලිගාව ඇතුලට ගියා. කවුරුත් නැති උනත් මාලිගාව ඇතුලෙ මහ හයියෙන් තේවාව ඇහුනා. " සාධු සාධ

උබට මගේ හිතේ ගින්දර නිවෙනකන් වන්දි ගෙවන්න වෙනවා.... මම උබට ජීවත් වෙන එකත් එපා කරවනවා ඩියාන් මගේ වෛරයේ ගින්නෙන් පිච්චිලා මැරියන්.... උබ මට වෛර කරන් තරමටම මම උබට ආදරෙයි මගේ පණ.... මගේ ආදරේට පුලුවන් උබේ හිතේ ගින්දර නිවන්න...

සම්මතයැයි අකුරු කෙටුව සමාජයක අසම්මත ගඩොලින් ගොඩනැගුව කැදැල්ලක සම්මතය කටුගාමින්!!!!

ඉතින් සොබාදහම බාහිර ආයාස වලින් ස්වායක්ත වෙලා ලියන කතන්දර හරි ලස්සනයි....ඒවා කොන්දේසි සහ හේතු විරහිතයි.... ✨🍄

~වින්දෙමි සොඳුරු ආදරය සිත් අහස යට හන්තාන සුළං මැද ~