Aşk aslında o adam için sadece basit bir şeydi daha doğrusu artık aşk diye bir şey olduğuna inanmıyordu. Neden mi? Çünkü o aşk denilen şey onun canını çok yakmıştı. İlk aşkı onu bırakıp gitmişti. Peki sonra ne oldu da tekrar aşka inanmaya başladı?

Nasıl gözüktüğünün farkındamısın. Tıpkı o ucuz kızlar gibi gözüküyorsun." "O zaman becer beni." Kelimeler ağzımdan benim kontrolüm dışında çıkıyordu. Ama sabah umurım ki bunları hatırlamazdım. Bedeninin kasıldığını hissettim. "Kapa o siktiğimin çeneni ! Bu son uyarım" "Yoksa ne yaparsın ? Aman ne korktum ukala." Asansörden indikten sonra ayağıyla kapıyı tekmelediğini hissettim. " ne oldu ?" Baranın sesini duyar gibiydim. Harika ! Beni kendi odasına getirmişti. "Kendini bir bok zannederek bir sürtüğe meydan okudu sadece. Olan bişey yok baran." Diye tısladı. "Aaaa ayıp ediyorsun mert" diyerek kahkaha atmaya başladım. Daha sonra midemde hissettiğim ekşilikle yüzümü buruşturdum. "Sanırım kusacağım." "Ne garip" Daha sonra kendimi soğuk birşeyin üzerinde buldum. Sanırım duşakabinin içindeydim. "Ne yapıyorsun sen ?" Diye sızlandım. Tişörtünü çıkartıp benimle birlikte duşakabine girdikten sonra cevap verdi. "Sana yardım etmeye çalışıyorum." "Benimle aynı duşakabine girerekmi? "

"-Mış..." gibi yaptım ben hep; Güçlüy-müş gibi Canı hiç yanmaz-mış gibi, Ve hep Yaşıyor-muş gibi!"

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)