Seneler... Seneler sonra, dünya, nefes almanın bile zarar verdiği geri dönülemez bir felaketle sarsıldı. Ve hiçbir şey aynı kalmadı. Milyonlarca insan öldü, geriye kalanlar ise hayatta kalmak için dünyalarını yeniden kurmak zorunda kaldı. Burada doğmak ve ölmek yasaktı! Kuzeyin en uç noktası, gecenin aylarca hüküm sürdüğü o yer kuruldu. THALRON! Ve insanlar dört sınıfa ayrıldı... Din İnsanları, Asiller, Tüccarlar ve Köksüzler... Fakat yarattıkları dünya onları daha da büyük bir felakete sürükleyecekti. Çünkü duygular yok edilemezdi: Güç, Savaş, Tutku, Aşk, İhanet, İntikam, Fedakarlık ve Kader... Kaderle savaşmak mümkündü ama kazanmak asla. Çünkü kader çoktan kararını vermişti.

"O gün kapıya bırakılan şey sadece bir sipariş değil, küçük bir mucizeydi." Bir hastalık, bir pastil ve başlayan bir aşk. Sizce tesadüf kimin oyunudur? Aşk bu oyunu bozar mı? Hayatımızdan bir sürü insan geçer, birileri geçer gider birileri ile bir bakışında kendine derin kuyular kazar. Vera'da bir bakışıyla o derin kuyuyu kazdı. Tahmin ettiğiniz gibi, kalbime. Bense ona giden yolu yürüdüğümü takılıp düştüğümde fark ettim. Hadi ama, aşık olan kim yerlerde yuvarlanmaz ki? "Eğer hemen buraya gelmezsen kaskına kaşındırıcı toz atarım Eymen! Beni delirtme! O elbisemi geri getir!" Şey, işte o ses. Benim hayatım. Sadece içinde harika göründüğü elbisesini alıp motor yağımın kapağını sıktım. Bana kıyamazdı değil mi? Eğer kıyarsa helvam fıstıklı olsun, teşekkürler.

DÜZENLENEN BÖLÜMLERİN YANINA "d" KOYUYORUM. ❝Her iz bir kalıntı bırakır; kimi fiziksel, kimi zihinsel.❞

❛❛Kendi dilimde seni seveceğime yemin ediyorum.❞ Arya küçüklüğünden beri oyuncu olmak ister ama ailesi, aile mesleği olan doktorluğu sürdürmesini istiyordur ve Arya en büyük hayalinden vazgeçip ailesini dinleyerek doktor olur. Savaş ise ekranların aranan yüzü ve kızların ilgi odağında olan, popüler bir oyuncudur. İkilinin yolları denk geldiğinde ilk başlayan şey saçma sapan aşk haberleriydi. 🩺 Karşımda tekrar onu görmek beni deliye döndürmüştü, yaptığım son konuşmadan sonra benden uzaklaşır diye düşünmüştüm lakin daha da dibimden ayrılmaz olmuştu. "Dünyanın senin etrafında döndüğünü falan mı sanıyorsun?" Dedim bağırarak, içimdeki onu tekme tokat dövmek isteyen tarafı ancak bağırarak susturabiliyordum. Bu dediklerime karşılık gülümseyip beni belimden tuttu ve döndürmeye başladı. "Dünya etrafımda dönüyor mu bilmiyorum ama dünyam olmasını istediğim kadın etrafımda dönüyor. " Söyledikleri ile şaşırıp kaldım. Bir müddet sonra beni yere indirdiğinde başımın döndüğünü hissediyordum ama bu beni etrafında döndürdüğü için mi yoksa kelimeleri yüzünde mi bilmiyordum, tek bildiğim şey başımın döndüğüydü. Başım döndüğü için hafif sendeledim bu yüzden hızla beni tutup gözlerime baktı benden bir cevap beklercesine. Kendime geldikten sonra ondan ayrıldım ve kaldırım köşesinde duran o orta büyüklükteki taşı alıp kafasına attım. "Bana tekrar dokunursan kafanı kırarım demiştim." 12.03.24 Fikir tamamen şahsıma aittir lütfen izinsiz almayın,kurgu ve bölümlerdeki her sahne şahsıma aittir. Wattpad'e bu isimde olan ilk kitap adıdır, bu kurgu ile işlenen ilk kurgudur çalmayın.

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

KOD ADI: GİZLİ EVLİLİK "Bu bir görevdi... ama kalp buna hazırlıklı değildi." Cumhuriyet Savcısı Okyanus Kadıoğlu ve Bordo Bereli Yüzbaşı Yusuf Ali Karahan, devletin derin sırlarını açığa çıkaracak bir operasyon için seçildiler. Rol yapmaları gerekiyordu. Evli gibi görünmeleri gerekiyordu. Birlikte aynı evde yaşamaları gerekiyordu. Ama hiçbir şey plana uygun gitmedi. Okyanus, zekâsı ve soğukkanlılığıyla duvarlar örmüş bir kadındı. Yusuf Ali ise kural tanımaz, asla kimseye güvenmeyen bir savaşçı. Aynı çatının altında, her gün birbirine çarpan iki güçlü irade... Ve sızmaya çalıştıkları örgütün içinde, onlara en yakın biri ihaneti gizliyordu. Görev sadece dışarıdaki düşmanla değil, kalplerindeki karmaşayla da mücadele etmekti. Çünkü bazen, en tehlikeli savaş... birbirine âşık olmakla başlar.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.