Huncwotów kojarzył każdy, ale nie każdy wiedział, że James Potter skrycie kochał rysować, a Remus obłąkańczo tańczył do utworów Chopina, gdy nikt nie patrzył. Mało kto miał świadomość, że pierwszą miłością Syriusza był Freddie Mercury i zdecydowanie nikt się nie spodziewał, że to Peter był największym ryzykantem w grupie. Kiedy zaś w ich pełnej przygód historii pojawi się obsesyjna hipiska w pakiecie z aspołeczną racjonalistką oraz dziewczyną, która za cel obrała sobie złamanie każdego punktu regulaminu, może zrobić się naprawdę ciekawie.

𝐒𝐇𝐈𝐑𝐋𝐄𝐘 𝐁𝐑𝐎𝐖𝐍𝐄 poważnie traktuje swoją pracę w Banku Gringotta. Nie zamierza jej narażać, pożyczając pieniądze komuś tak skrajnie nieodpowiedzialnemu jak Garreth Weasley, niezależnie od tego, jak ładnie się do niej uśmiechnie. 𝐆𝐀𝐑𝐑𝐄𝐓𝐇 𝐖𝐄𝐀𝐒𝐋𝐄𝐘 potrzebuje pożyczki. Szybko. Jego apteka na Pokątnej upada, nie stać go dłużej na własne mieszkanie, a nie może się zwrócić o pomoc do rodziny, bo jeśli jeszcze raz usłyszy od kogoś "a nie mówiłem" to nie ręczy za siebie. Ich przypadkowe spotkanie rozbudza dawno zapomniane uczucia, które żywili do siebie w czasach szkolnych. ˋ°•*⁀➷ ❝ Wywiązała się między nimi zacięta walka na spojrzenia. Być może staliby tak, patrząc sobie głęboko w oczy do samego rana (z nienawiścią, oczywiście), gdyż ani on ani ona nie mieli w zwyczaju tak łatwo się poddawać, gdyby nie jeden, drobny szczegół. Garreth wcale nie patrzył na Shirley z nienawiścią, patrzył na nią z sympatią. Był w niej zakochany tak szaleńczo i po uszy, że ten intensywny kontakt wzrokowy przepalił mu w głowie wszystkie styki. Z każdą sekundą coraz mocniej miał ochotę przerwać tę farsę i przyciągnąć dziewczynę do pocałunku. Widział jednak, że nie była na to jeszcze gotowa, dlatego zamiast tego opuścił dłoń i oddał jej klucze. Shirley złapała je w locie. ─ Oddajesz mi je? ─ zdziwiła się, wgapiając w niego z niedowierzaniem. ─ To jakiś podstęp? Garreth wzruszył ramionami. ─ Znudziła mi się ta zabawa ─ skłamał. Usiłując zgrywać niewzruszonego, przeciągnął się, eksponując niby przypadkiem swoje umięśnione ramiona, a potem jeszcze udawał, że ziewa. ─ Wracam do dormitorium, jestem już zmęczony. ❞

Jedna noc. Jedna decyzja. Jedno życie, które zmieniło wszystko. W czasie wojny Hermiona Granger i Draco Malfoy zostali zmuszeni do współpracy, bez świadków, bez zaufania, bez przyszłości. Po dramatycznym finale ich ścieżki się rozeszły. On wrócił do nazwiska, którego nienawidził. Ona zniknęła, niosąc ze sobą sekret większy niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Jedenaście lat później młody chłopiec przekracza próg Hogwartu. Jest inteligentny. Szybki. I zadziwiająco spokojny. Ma burzę jasnych włosów i spojrzenie, które Draco zna aż za dobrze. A Tiara Przydziału... uparcie milczy.

"Śmierć będzie ostatnim wrogiem, który zostanie zniszczony". Zwykły cytat. Zwykłe słowa. Ale gdyby tak naprawdę zniszczyć Śmierć? Nie było dnia, by Harry Potter, Wybraniec, Chłopiec, Który Przeżył, nie myślał o tych, których utracił w czasie trwającej wojny. Rodziców. Przyjaciół. Znajomych. Nie było dnia, by w jakimś stopniu nie obwiniał się za to, co ich spotkało. Jednak gdy znajduje pewną książkę w gabinecie swojego dawnego mentora, Albusa Dumbledore'a, w końcu dostrzega maleńkie światełko w tunelu. Światełko zwiastujące powrót wszystkich tych, za którymi tak tęsknił. Jeden eliksir. Jedno zaklęcie. Tak wiele nadziei. Choć mogłoby to wydawać się kompletnie niemożliwe, wszystko idzie tak, jak powinno. Umarli powracają do życia, a do pierwszych szczęśliwców zaliczyć można rodziców Harry'ego i jego ojca chrzestnego. Każdy z nich stara się oswoić z nową rzeczywistością, a choć mogłoby się wydawać, że jest tak, jak być powinno, nie wszystko na to wskazuje, a czarne chmury ponownie zbierają się nad Doliną Godryka. Czy oszukanie Śmierci jest aby na pewno możliwe? Czy nie istnieją żadne konsekwencje zadzierania z siłami, których się nie rozumie? Czy aby na pewno można zbudować szczęście w świecie, który tak bardzo się zmienił? Czy można tak po prostu zapomnieć o tym, co stało się przed laty? Czy to wszystko nie było zbyt proste? Jedno jest pewne - to nie jest koniec.

Elizabeth Havens rozpoczyna pracę jako nauczycielka numerologii w Hogwarcie. Już od pierwszego dnia w szkole zmuszona jest do współpracy ze znienawidzonym przez uczniów profesorem Snape'm. Między nauczycielami tworzy się dziwna relacja. Co z niej wyniknie? Czy Severus pozna ukryty za pięknym obliczem, mroczny sekret?

Pamiętała, gdy pierwszy raz ujrzała jego szczery uśmiech, tak wyjątkowy, niespotykany. Pamiętała, gdy pierwszy raz zobaczyła znak na jego przedramieniu, stworzony bólem i męką. Pamiętała, gdy pierwszy raz otworzył przed nią serce, nie uprzedzając, że kolejnego nie będzie. Draco Malfoy czuł, jakby stracił całe swoje życie w dniu, gdy zmuszony został pokłonić się przed Czarnym Panem. Był zagubiony, przytłoczony ciężarem, którego nie potrafił udźwignąć. Najsłabsze ogniwa wygasają najszybciej, a chłopak był tego idealnym przykładem, choć pewna dziewczyna robiła wszystko, by ten płomień podtrzymać. #1 draco - 15.05.2020 #1 ff - 30.09.2020 #1 dracomalfoy - 1.10.2020 #1 draco - 4.11.2021

„Powiedz mi jeszcze raz, żebym cię uwolnił, Granger. Powiedz mi jeszcze raz, że chcesz być tylko przyjacielem". Minęło pięć lat, odkąd Draco ostatni raz rozmawiał z Granger. Teraz wszystko wygląda inaczej i choć zdobycie jej zaufania będzie trudnym wyzwaniem, nie jest w stanie się trzymać z daleka. Hermiona była zajętą walką o prawa skrzatów domowych na całym świecie, ale kiedy rozstanie z Ronem wywraca jej życie do góry nogami, wie, że tylko jedna osoba może jej pomóc. Autor oryginału: sinflower81 Tytuł oryginału: The Silver Envelope Ilość rozdziałów: 69

Magia nie umarła. Tylko zmieniła się na gorsze. Po Bitwie o Hogwart świat, który znałam, zaczął się sypać. Czarodzieje znikają bez śladu, zaklęcia nie robią tego, co powinny, a z ruin mojego dawnego domu dobiega coś, co przyprawia o dreszcze - szepty, których nie potrafię wyjaśnić. Zlecono mi to wszystko zbadać. Sama, bym sobie poradziła, ale... nie jestem sama. Do tego dosłano mi Dracona Malfoya - i nie mam pojęcia, czy to zbawienie, czy kolejny problem. Coś czai się między czasem a przestrzenią. Coś, co pamięta nas wszystkich. I wiem, że to coś nie ma zamiaru nas oszczędzać.