Ailəsinin etdiklərindən sonra nənəsi ilə qalan Miray..və ona dəstək olan,kim olduğu bilmədiyi, əvvəl tanıdığı amma indi sadəcə yuxularında görüşdüyü o insan -Arin... Sandıqdan tapdığı köhnə bir kitab. Ən çox nə ola bilərki? Mirayın macəra dolu həyatı...

Ürəyimdə o qədər nifrət var idi ki, evlərini başlarına yıxacaqdım. Nəinki evlərini, hətta qurduqları hər tikilini, yaratdıqları hər möhtəşəmliyi bir-bir yandıracaqdım. Səbəb olduqları hər bir iyrəncliyin, çarəsizliyin hesabını verəcəkdilər. Yaratdıqları yeni dünyanı başlarına yıxacaqdım, özüm onlarla birlikdə yansam da yanmasam da. Əfəndiyevi öldürməli olsam belə. Çünki mən Fəridə Əzizova idim və anamın yarımçıq qoyduğu işi bitirməli idim.

Bir qızın həyatı "Onları sən öldürmüsən?" Cavab vermədikdə polis əsəbləşirdi oda bunu çox gözəl bilirdi. Polis diqqətlə ona baxırdı. Sualını yenə təkrarladı amma bu səfər birazda qışqırdı. "Onları sən öldürdün?" Bu qatilin gülməyinə səbəb oldu. Qanlı dişlərini ortaya çıxardı. " Bu sikdiyimin həyatında heçnə normal deyil bir məni gözünüz gördü??" Gülməyi polisi birazda əsəbləşdirdi üzünə bir yumruğ daha vurdu. Amma bilmirdiki qatil burdan cixacag və çıxanda polis yaşamayacaq. Qatil yenə güldü o qədər döyülmüşdüki ürəyinin gedəcəyini hiss elədi. Polis yavaşca onun stuluna yaxınlaşdı. İki əlini stulun kənarlarına qoydu. "Həqiqətləri desen hər şey sənin üçün daha yaxşı ola bilər " Qatil güldü və uje bədəninin dözə bilməyəcəyini anladığında polisin üzünə qanını tüpürdü və "Sikdir birinci ailəni qoru qızına təcavüz edənləri tap" Bu polisi üçün son olmuşdu dayanmadan üzünə vurmağa başladı uje iki yumrugdan sonrası xatırlamadı stuldan düşdü və elə ordaca da ürəyi getdi.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Nurayın həyatı sadə və səssiz idi. Ta ki, bir gecə dəniz kənarında bir qrup oğlanın dənizə meyit atdığını görənə qədər. Bu, adi bir eşq hekayəsi kimi başlayıb, təhlükə, gerilim və gizli düşmənlərlə dolu bir kabusa çevrildi. Susqunluq bəzən ən böyük səsdir...

Mən on beş yaşımdan bəri öldürməyə başlamışam. Mən sənin təsəvvür edə bilməyəcəyin qədər adam öldürmüşəm, Günel. Çünki müharibə belə bir şeydir. Bu, sənin kabuslarından daha da qorxuludur. Sən kabusu ancaq gecələr görürsən, mənim kabuslarımsa məni heç vaxt tərk etmir.

Həyat bəzən insanları istəmədikləri yerə aparır. Gül isə sadəcə anasının getdiyi yerə getmək istəyirdi. Eren atasının getdiyi yolu davam etdirirdi ta ki Gülün onu tutduğunu görənə qədər. Polis və Mafya imkansız səslənir. Amma onlar bütün imkanları və imkansızlıqkarı ilə bir-birlərinə yaxınlaşmağa başlayırdılar. Amma onların hələ ki bundan xəbəri yox idi. Çünki eşq qəfildən döyülən bir qapı kimidir. Onun nə zaman gələcəyini heç kəs bilməz...

Gördüyün hər şey doğru olmaya bilər. Bəs sən bu oyunun içində olduğunu nə vaxt anlayacaqsan?" Şəhərin sükutunda bir səs var - görünməyən qatildən gələn bir pıçıltı. Cinayətlər ard-arda baş verir, amma heç bir iz buraxılmır. Hər cəsədin yanında isə eyni mesaj: "Oyun başlasın." Təcrübəli müstəntiq Nəriman Abbasov bu işin arxasında sadəcə bir manyağın olmadığını çox yaxşı bilir. Bu, ağlını və qaranlıq keçmişini sınağa çəkəcək bir oyundur. Və indi sual sənədir: Bu oyunda iştirak etməyə hazırsanmı? Yoxsa sən də növbəti qurbanlardan birisən?

Fərqli dünyaların bir yuxuda kəsişməsindən...

Kesilen daldan yeşerir yeni çiçekler, umudu kalbinize çiçek gibi iliştirin diye... 🌿🌸