Mert Ramazan , Deniz Can , Burak Berkay , Kaan Miraç kendı halinde yaşayan üniversite öğrencileridirler . Bir gün densizin kapıda bir bebek bülürlar. Acaba bebek kimin ?

Bu hikayede bir adamın kapısına bırakılan bebeğiyle yaşadıkları komik tatlı mutlu hüzünlü hikayesi var. DİKKAT! ! Şeker hastası olanlar okumasın aşırı tatlılık içerir.

Asrın " Beni bekleme Deniz " Bu bana ve sevdama yazılmış bir sondu. Sonumuzu yazan ise aşık olduğum, sevdiğim adamdı. Vatanım ve sen diyen Asrın Karlıdağ, beni ardında bırakıp gitmişti. Sadece benden değil, herkesden gitmişti. O gideli tam tamına iki yıl , 3 ay ,on gün oldu. Ne ailesini bir kere aramış . Ne de sevdiği kadını.. Ve ben Deniz Bozbey artık sadece Deniz Bozbey değilim. Ben artık Dr. Deniz Bozbey 'im. Kendi ayakları üzerinde duran ve yeğenine anne olan bir kadınım. Ve artık yeni bir şehire , yeni arkadaşlara ve hayata adım atıyorum. Başlıyoruz ♥️

Hıza düşman olan bir kadın ve hız tutkunu olan bir adam... Ne kadar yakınlaşabilirdi? Peki ya onların aşkları birbirlerine bu kadar zıtken ne kadar ileriye gidebilirdi? Kenan ve Eylül... Kenan ünlü bir rally pilotu. Tek hedefi şampiyonlukken, çok yakın arkadaşının rally test sürüşü sonunda hayatını kaybetmesiyle hayatı alt üst olur. Eylülse bir polis. Annesini yakın zamanda aşırı hız yapan biri yüzünden kaybetmiş. Peki bu ikisini buluşturan sadece acılarının benzerliği mi? Hız, ikisinin hayatından da birşeyler aldı ancak Kenan hıza daha da çok sarıldı Eylülse hıza tamamen düşman oldu. Eylül mü aşkı için hıza alışacak yoksa Kenan mı hızdan ayrılacak? Bu ikisinin hikayesini okumaya hazır mısınız?

"Bazen en derin yarayı, en sessiz kişi taşır." Gökçe Akçay, psikoloji son sınıf öğrencisidir. Mezun olabilmek için bir danışanla terapi süreci yürütmesi gerekir. Ancak karşısına çıkan sıradan biri değildir: Sessiz, yaralı ve geçmişiyle savaşan bir asker. Kendi içindeki karanlıkla ve ailesinin baskısıyla mücadele eden Gökçe, henüz kendini iyileştirememişken başkasına umut olmaya çalışır. Bu terapi, sadece bir akademik görev değil; kalpleri birbirine dokunan iki ruhun zorlu ve içten bir yolculuğuna dönüşecektir. ❗Kitabın tüm hakları yazara aittir. Kesinlikle kopyalanamaz

"Soyun," dedi soğuk bir sesle. Gözleri... aynı ses tonu gibi buz gibiydi. Kalbimi donduran, ruhumu susturan o bakışlarla üzerime dikmişti gözlerini. Ben Yaprak. Yirmi bir yaşındaydım. Bir berdele kurban edilmiş, abimin canı karşılığında sus payı olarak verilmiştim bu adama. Başımı hızla iki yana salladım. Korkuyordum. Onun adı bile Mardin'de fısıltıyla anılırdı. Gaddarlığıyla, acımasızlığıyla nam salmıştı. Yaşı benden büyüktü. Fazlasıyla. Güçlüydü. Heybetli. Kaslı kolları dövmelerle kaplıydı. Onun gibi bir adam, birçok genç kızın hayali olabilirdi belki ama benim için... o bir kâbustu. Çünkü benim kalbim bir başkasına aitti. Ölmüş olsa da, ona ihanet edemezdim. Etmezdim. Birden kolumdan tuttu. Sertçe yatağa savurdu beni. Varlığı üstümdeydi artık. Kaçamıyordum. Nefesim daraldı. Yüzüme eğildi, sesini alçaltarak ama daha da baskın bir tonla fısıldadı: "Sana dedim ki, soyun." Yutkundum. Gözlerim doldu. Ölüm, yanı başımda nefes alıyordu. Ama ben hâlâ direniyordum. Hâlâ onu savunuyordum... kalbimde taşıdığım adamı. "Ağam... yapma. Kurbanın olayım, dokunma bana." Sesi titreyen bir duaydı bu. "Benim gönlüm... bir başkasına ait. Ölmüş bile olsa, ben hâlâ ondayım. Ne olur dokunma." Bileceğim tek kurtuluş, belki de ölümdü. Ama olur da kavuşursam ona, buna değerdi. O ise geri çekilmedi. Aksine, daha da bastırdı bedenini bana. Gözlerimi aradı. Benim yeşil gözlerimle onun karanlık, dipsiz siyah bakışları çarpıştı o anda. Dudaklarını aralamadı... ama bakışıyla bağırdı sanki. İçimdeki tüm inancı kırmaya çalışıyordu.

Kitaplar birbiri ile bağlantılı değildir. Bütün aşk hikayeleri şehre bir yabancı gelir ve öyle başlar... "Cihangir," ilk defa adını söylemiştim ve ela gözleri büyüdü. Bu manzaraya hep bakmak istediğimi artık biliyordum. Yeni yeşeren sakallarına dokunmak istedim ama yapamadım. Mahallenin ortasında ona yakın olmak ikimiz içinde sorun olacaktı. "Söyle serçe'm," yine serçe demişti. Neden dediğini hala söylemiyordu. "İyi ki varsın Cihangir." Gözleri ışıldadı. "Sayende Serçe'm," kalbim kendini belli edercesine çırpınmaya başladı. Bakışlarımı ondan çekmedim, görsün istedim. Kalbimi gözlerimde görsün istedim. Gördü. Anladı. Gülümsedi. Elimi kalbine uzattı. "Aynı atmaz mı sanıyorsun, bak küçük bir serçe için nasıl atıyor." Not: argo kelimeler, cinselik içeren durumlar mevcuttur.

Birce 3 yaşında yetimhaneye bırakılmıştır. Kendi engelinden dolayı ailesinin onu yetimhaneye bıraktıklarını düşünüyordur. Aslında olanlar çok farklıdır. Öztürk ailesi çocuklarının öldüğünü düşünerek acılarını kalplerine gömmüştür.

Beyza, bir gün bilinmeyen bir numaradan gelen mesajlar yüzünden yine birileri tarafından kandırıldığını düşünüp yazan kişiyi ciddiye almaz. Beyza'yı görür görmez ona aşık olan Melih'se yazdıklarında son derecede ciddidir. Tek istediği Beyza'nın sandığı gibi biri olmadığına inanıp kendisine "Küçük Bir Şans" vermesidir. ... Kitaptaki ana karakter sayısı fazladır ve her birinden okuyacağımız bölümler de mevcuttur. ... Bu kitap, eğlenceli karakterleriyle zorlu hayatın ortasında yüzünüzde küçük bir tebessüm oluşturmak amacıyla, tarafımca tamamen EĞLENCESİNE yazılmıştır. Ona göre yorum yapmanız önemle rica olunur. ... Wattpad başlangıç: 26.06.2025 ...

Asker & Eski Asker Bir hata, her iki hayatın da sonu olmuştu. Biri bir diğerinin hayatını mahvettiğini bilmeden girmişti o kişinin hayatına. Diğeri ise hayat bulduğu kişinin hayatını kaybettiğini bilmeden... Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki. Okumadan bırakmayın