အချစ်ခံပြီးကြီးပြင်းလာရတဲ့ လူယဉ်ကျေးတစ်‌ယောက် မဟုတ်တော့ ရုပ်ရှင်ထဲကဇာတ်လိုက်လို ကျွန်တော်လည်းအမြဲတမ်းစည်းစောင့်ပြီး သူတော်ကောင်းမလုပ်နိုင်ဘူးပေါ့ ရွှေလရာ ...

အချစ်ဆိုတာကြီးက ခက်သားကွယ် မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာ သိသိရက်နဲ့ အကျိုးနဲ့အကြောင်းကိုလည်း ဆက်စပ်နိုင်ခဲ့သားနဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးရင်မှားမယ်မှန်း ကြိုမြင်နေခဲ့သားနဲ့ ချစ်ရသူရဲ့ဖျားယောင်းမှုကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်ပဲ မိုက်မဲမိခဲ့တဲ့ မိန်းမသားတစ်ယောက်ဟာ ကျွန်မပါ ...... ဒီဝတ္ထုလေးကို ချစ်သူကို အသေအလဲ၊ မဟားတရား ချစ်ပေမယ့် သူ့မိသားစုနဲ့ တစ်စက်မှရေစက်မနီးသောသူများ ဖတ်ကြပါကုန် ���

နေကြာတွေက သစ္စာရှိတယ်။ နေမင်းကြီးရှိရာအရပ်ကိုပဲ အမြဲမျက်နှာမူတယ်လေ။ အဲ့လိုပဲ နေကြာတွေလိုပဲ ညီမကလည်း အကိုကြီးရှိရာအရပ်ကိုပဲ အမြဲမျက်နှာမူမှာ။ ဘယ်တော့မှ ကျောခိုင်းမသွားဘူး။ အကိုကြီိးအတွက် စုစုက အဝါရောင်နေကြာတွေလို တည်ရှိမှုမျိုးနဲ့ ရှင်သန်နေမှာလေ။

လူတိုင်းရဲ့ဘဝမှာ စိတ်ဓာတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထောက်ပံ့အဖြစ် ဆွဲကိုင်ထားတဲ့ ဆောင်ပုဒ်တစ်ခုဆီတော့ရှိကြတာပဲ။ ငါ့မှာလည်း အဲ့လိုမျိုးဆောင်ပုဒ်တစ်ခု ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ 'ငါ့အတွက် အချစ်မှာအောင်မြင်ခြင်းက ဘဝကိုအောင်နိုင်ခြင်း,' လို့ ခေါင်းမာစွာနဲ့မှတ်ယူခဲ့ဖူးတယ်။