Gizli saklı oyunlar, düşmanlar ve savaşlar. Söylesene Nilüfer, Üç Vadi'de hiç saklanır mı sırlar? Kayla Ahu Tuna ailesini acı bir şekilde kaybettikten sonra Wattpad platformunda kendi hikayesini yazmaya başlar. İşler yolundadır ta ki yeni sıra arkadaşıyla tanışıp, kendini bir katilin hedefinde bulana kadar.

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Tanya sıradan bir yaşam sürmeye çalışırken, geçmişin gölgesi ve karanlık sırlar peşini bırakmaz. Kuzeni Meysa'nın neşeli ve umursamaz tavırlarıyla sarmalanmış hayatı, bir gece ansızın çıkan haberle altüst olur. Gizemli Rus iş adamı Alexander Andres'in adı, Tanya'nın önüne sürpriz bir şekilde düşer. Ama bu sadece bir başlangıçtır. Alexander sadece bir iş adamı değildir; o, Tanya'nın kaderine zorla yazılmak istenen bir adamdır. Sevgiyle saplantı arasındaki o ince çizgide, Tanya kendi sınırlarını, direncini ve gücünü test etmek zorunda kalır. Çünkü bazı duygular sevilmekten çok sahip olmak ister... Dostluk, delilik, kahkaha ve karanlık bir aşk... Bu hikâye, neyin gerçek, neyin oyun olduğunu sorgularken sizi hem güldürecek, hem de diken üstünde bırakacak. Bazı adamlar sevmeyi bilmez, bazı kadınlarsa teslim olmayı.... _________ Yayınlanma tarihi :31.01.2024 Gece sonsuzluğu adında wattpade yayınlanan ilk kitaptır Çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır Edebiyat seviyorsanız eminim çok seveceksiniz Ve bu kitabı ergen bir kişinin yazdığını bilip okuyun lütfen Şimdiden teşekkürler

"Fırtına ve Memleket gözlü kadın" Yedi yıl... Yedi sene boyunca bir kere bile adını anmadım, bir kere bile görüşmedik Ama her gece sesini duydum içimde. Şimdi karşımdaydı. Rüzgar aynıydı, dağlar aynıydı Ama biz başka bir şey olmuştuk. "Elinde ne varsa sık," dedim. "Sessizliğinden daha az yakar." Aşk, intikam, vatan ve Karadeniz öyküsüdür. ******* Dağhan İdris Tüfekçi & Zülal Arga (Yetişkin içerik)

Solita 17 yılını bir evde tutsak olarak geçirmiştir. Yeni yıla girerken telefonda konuştuğu rastgele bir adam bütün hayatını değiştirecektir. 17 yıl sonra esir olduğu evden çıkıp gerçek ailesinin yanına döndüğünde her şeyin geride kaldığını düşünür ancak asıl hayatı yeni başlıyordur. Geçmişin kirli oyunları ve kilitli kutularda saklanan sırlar bir bir ortaya çıkacaktır.

Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. ... Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. ...

Özgür olmak isteyen bir kadın ve onun özgürlüğü olmak isteyen bir adamın hikayesidir. ~ Alıntı: "Sen bana ne yaptın?" dedi Arhan ağa kalbini tutarak. "Saçının teli incinse burayı yakacak gücü buluyorum ama o teli gördüğümde ayağa kalkacak gücü bulamıyorum. Sen bana ne yaptın?" dediğinde yutkundum. Zaten ağır bir günden sonra bu olanlar hiç kaldırabilecegim şeyler değildi. "Tamam yeterli." dedim elimle onu durdurarak. "Bak ben senin sevebileceğin biri değilim. Ben özgür olmayı seven biriyim sense tamamen bir kapansın. Özgürlüğüme kapan olan birini istemiyorum." dediğimde o dik duruşunu geri kazandı. "O zaman bende özgürlük kapanı olurum. Benim içimde olursan özgür olursun." dediğinde yutkundum. Onun içinde özgür olmayı düşüncesi irkilmeme neden oldu. ••• İçinde küfür gibi rahatsız edici kelimeler içermektedir. Öylesine yazılmış özensiz bir kurgu değildir. Başka kitap-yazar ve karakterlerinden bahsedilmesi durumunda bunu yapan hesaplar engellenecektir. Yazar şahsına veya diğer okurları kitap'a ve yazara karşı kışkırtarak ithamlarda bulunan tüm kullanıcılar engellenecek ileri gidilmesi durumunda gerekli yerlere bildirilecektir. Daha önce böyle şeyler yaşamadım ama uyarı yapmakta fayda var. Kurgunun ismi dahil konusu da wattpad veya diğer platformlarda bulunmamaktadır. Benzeri büyük bir ihtimalle kopyadır. Çalmayın. 07.02.2025 Tarihinde yayınlanmıştır.

(Bxbxbxbxg kurgusudur.) Ben bir evde, bir oda da zindan olmak için doğumuştum. İnsan parçalanacağını bilse dahi o odadan çıkmazdı. Bende parçalanacağımı bildiğim halde o odadan defalarca kez kaçandım. Bedenim o odada olsa bile ruhum çoktan kaçıp gitmişti. Para insanı değiştiren tek şeydi belki de. Para kazanmak için satılmak, kalbinize bilmediğiniz, daha önceden hissetmediğiniz ağrılar sokardı. Bende her ne kadar sevilmediğimi bilsem bile, bir pavyoncu'ya satılıcak kadar değersiz bir eşyaydım. Eskimiş eşyalar her zaman çöpe konurdu. Bende o eskimiş eşyay'dım. Ben çöpe konmak yerine, para için satılan ve yenisi alınandım. Satıp parayı alan kişi Halam Canan. Para karşılığında verilense bendim. Bir pavyon odasında saatlerimi geçirmek, evde uyuduğum saatten daha fazlaydı. Şuan evde olsaydım. O daracık odada, kulağımda kulaklığım, elinde kitabım ve üzerimde yorganım olmak için paralar verebilir belkide yüzme şampiyonluğumu bile feda ederdim. Annem ile Babam yaşıyor olsaydı, yeşil gözlerimi halamla dahi buluşturmazdı ancak beni bir arabanın içinde yanlız bırakmışlardı. Keşke onların yok oluşunu görmeseydim. Keşke bu hayata sahip olmasaydım. Keşke ölen Annem ve Babam değil ben olsaydım. Şuan daracık bir oda da tanımadığım dört adamla bakışıyordum. Biri sert, biri sert ancak bana karşı güler yüzlü, ikisi ise durmadan kahkalarla gülendi. Bana zarar vermedikleri için onlara elimde olan herşeyi verebilirdim. Onlara yalvarmamıştım, ancak bekışlarımla herşeyi anlamışları. Geceleri yatmadan önce herzaman Babama birşeyler anlatırdım. O öldükten sonra ise sadece, "Lütfen beni biri kurtarsın Baba. Yalvarırım birilerini gönder. Çok korkuyorum, sen kızının korkusunu görmekten korkarsın baba." Derdim. Bazen senelerce yalvardığınız insanlar zamanı gelince dileğinizi yerine getirirdi. Babamsa bana bu dört adamı göndermiş. Bu dör