"მინდა ისევ შენთან ვიყო, ისევ შენი ღიმილი მკლავს, უშენობა არ მასვენებს ვიცი უნდა ვუშველო თავსს..."

"Once you meet someone, you never really forget them."

დასრულებული

1038 წელს სამეფო ტახტზე ხდება გადატრიალება!სამეფოში იწყება მტრის შემოტევები,ყველაფერ ამას ისიც ემატება,რომ ამ ყველაფრის უკან მაღალჩინოსნები დგანან .მეფე ვალდებულია სამეფოში წესრიგი აღადგინოს,მაგრამ ამაში ხელს მისი ავადმყოფობა და ასაკი უშლის.ამ ფაქტს ზემოდან ემატება,ტახტისთვის მებრძოლი შვილები და მათი ძლიერი საგვარეულოები.ვინ გახდება მომავალი მეფე?ვინ დაიკავებს სისხლიან ტახტს,რომელმაც უკვე უამრავი სამეფო სისხლი შეიწირა?განა კიდევ შეემატება მას,ახალგაზრდა უფლისწულების სისხლი? --------------- ისტორია არ შეესაბამება,რეალურ ფაქტებს!პერსონაჟებიც და ეპოქის მიმდიანარეობებიც მოგონილია! -------------- განა შეძლებს, ოცდამეერთე საუკუნეში დაბადებული გოგონა, ქვეყნის ისტორიის შეცვლას?!

"ალექსანდრემ გამიღიმა. უბრალოდ ერთი მზერით მომწამლა. და ეს საკმარისი იყო რომ უსასრულობა შემეგრძნო".

-მოგწონს?- სერიოზული ტონით მკითხა. -უკაცრავად?- გულის ცემა კვლავ აჩქარდა. -გიყვარს როცა კითხვას ორჯერ გიმეორებენ თუ მართლა არ გესმის? ჩამეცინა, -რატო მეკითხები? მეგონა საქმე გქონდა. -მოგწონს თუ იწონებ?- წინ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა, მე ერთი ნაბიჯით უკან წავედი და ჩემდა უნებურად ეზოს გალავანს ზურგით მივეყრდენი. -მიპასუხე- სახე კიდევ უფრო ახლოს მოიტანა ჩემთან, გაბედული რომ ვყოფილიყავი აუცილებლად ვაკოცებდი, თითქოს მთელი ორგანიზმი მთხოვდა ამის გაკეთებას. -კი. -კი რა? -კი მომწონს. ეს ვუთხარი და ერთი ხელით, ჩემი სახის გვერდით, კედელს მიეყრდნო. -საერთოდ რატომ მეკითხები ამას? -ჩემი რომ ყოფილიყავი,- სახე კიდევ უფრო ახლოს მოწია - მარტო არ გაგიშვებდი,არავისთან ერთად და არ აქვს მნიშვნელობა რა საქმეზე დასალაპარაკებლად.

-როგორც ჩანს, ჩემი უარის მიუხედავად შენსას აგრძელებ-ზურგს უკან, ბოხი და უკვე ნაცნობი ხმა მომესმა. -გამარჯობა ბატონო ანდრია. -გაგიმარჯოს ქალბატონო ტაისია. -ვფიქრობ სრული უფლება მაქვს, რომ როგორც გვამის აღმომჩენელმა ვიკითხო რა ხდება. -ვფიქრობ სრული უფლება მაქვს, როგორც გამომძიებელმა წინა სიტყვები გაგიმეოროთ. რამეში თუ დაგვჭირდა თქვენი დახმარება აუცილებლად შეგატყობინებთ. -იდიოტი-ჩემთვის ჩუმად ჩავილაპარაკე და გზა ატელიესაკენ გავაგრძელე.

- ვანილის გემო გაქვს. - დამჩურჩულებს ბაგეებზე, ხელს მიშვებს და გასახდელიდან გადის. ______________________ studentXchef romance მოთხრობა აღებულია 4love.ge-დან. ავტორი: მარიამ ნატროშვილი (lullaby0111)

ემი მარტოსული და ანტისოციალური მოზარდი იყო.გოგონას მშობლები გადაწყვიტავენ რომ ის ახალ სახლში გადაყვანონ მის დასთან ერთად.ერთხელაც ახალ სახლში კარადას შენიშნავს რომელიც ძველმა მეპატონებმა დატოვეს.ეს კარადა საიდმუმლოებით არის სავსე და ემი აღმოჩენს რომ მასში გარდაცვლილი პატარა გოგონას სული ცხოვრობს...... P.S.ეს ამბავი დაფუძნებულია სიზმარზე რომელიც კარგა ხნის წინ მქონდა და იმის შემდეგ ამაზე ფიქრს ვერ ვწყვეტ ამიტომ გადავწყვიტე რომ თქვენთვისაც გამეზიარებინა