genç kız yıllar sonra kendini Adanalı bir aşiretin kızı olarak bulur. deli dolu olan genç kız aşirete alışacak mıydı... REKLAM YASAK!

'Çerezlik' Siz: Hangi piç bekarlık sultanlıktir lafını çıkardı gelsin beni bulsun! Benim gibi bir çıtır kadın sevilmek ister. (02:03) Siz: Neyse insan beycigim, hanimcigim nasılsın ben iyiyim Siz: Sana bir bilgi vereyim mi? Vereyim vereyim. Siz: Karıncalar hayatı boyunca asla ama asla uyumuyormus 😔 Siz: ee birde Sudi Arabistan'da bir kadın kocasına kahve yapmazsa boşanma nedeniymis. Sikerim öyle kocayı o bana yapacak ben değil o kim köpek be Siz: Neyse onu bunu bırak Sallanan sandalyede hiç durmadan sallanma rekoru 440 saattir ben o rekoru kırarım bu arada Siz: Sonuncuya hazır mısın? Bir aslan bir günde ortalama 50 kez sevisebilirmis oha la şağa mı (Görüldü) "Salladımumarımaskerdir" Yazıyor... !Yazım yanlışları olabilir!

Dikkat: +18 sahneler barındırır. • Mafya • Anlaşmalı Evlilik • "Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen'di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir'le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.07.2025

beyaz leke'nin devam serisi!

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.