"Ruhunun rengârenk olduğunu rüyalarında anlayacaksın." İlkim Aksoy... 26 yaşında. Başarısız bir evliliğin sancılarıyla kıvranırken yıllar önce karşılaştığı bir adamın apansız telefonu üzerine izini kaybettirmek için yola çıkıyor. Yıllardır tuttuğu günlüklerinde çok büyük bir gizem saklı... Samuel Paul Reynolds... 22 yaşında. Londra'nın en gözde bekarı, konservatuvardan mezun olmasına aylar kala şöhretin basamaklarını tırmanıyor. Altında ter döktüğü parlak sahne ışıklarının aksine gözlerini kapattığında kâbuslarındaki koyu karanlığa teslim ediyor ruhunu. Giovanni Del Nico... 33 yaşında. Babasının antika dükkânında bulduğu bir kitabın satırları değiştiriyor tüm hayatını. Bir yabancının, ona içki ısmarladığı gece mahvediyor tüm düzeni. Serkan Demir... 47 yaşında. Marmara Depreminde ailesiyle beraber tüm umutlarını da göçük altında kaybeden bir psikiyatr... Azrail kanatlarında onu ailesine taşımadan önce çok önemli bir görevi var. Matthias Wegner... 30 yaşında. Babasının, şirketteki koltuğunu öz oğlundan daha çok sevmesinin bedellerini ödüyor, veliaht olduğu için sıkı bir disiplinle öğretildiği onca görgü kuralına uymaya kapatıldığı akıl hastanesinde dikkat ediyor artık. Aurora Bakker... 24 yaşında. Ailesini kaybetmenin sebep olduğu acıyı hazmedemen ihanet yakıyor canını bir de. Umut vaat eden bir teklifi masumca kabul ettiğinde başlıyor her şey... Jonathan Cooper... 59 yaşında. Renk körlüğünün intikamını almak istiyor. Aleksei Olegovich... Kimse yaşını bilmiyor. O sadece "Maestro". Hepsinin ortak bir sırrı var.

Kerem genç kızın boynunu koklayıp usulca fısıldadı "Bana öyle sıkı sarıl ki..." Gizem genç adama sıkıca sarılıp, yarım kalan cümleyi tamamladı "Kokun üstümde kalsın." İki gencin gözleri buluştuğunda tüm dünyanın sesleri susmuştu ve sadece bakışları söylüyordu aşkın şarkısını. Ne dudakları birleşti, ne bakışları birbirini terk etti. Öylece izlemek yetiyordu hissetmelerine. Ve sarılmak, en güzel sahiplenme jestiydi onların dilinde. Aşkı nasıl yaşayacaklarını öğrenirken rastladıkları yedi kelimeydi dillerine dolanan. Biri başlayınca diğerinin bitirdiği cümle ikisinin bir olma yolunu keşfedişlerinde ki yol haritalarıydı. Söylüyorlardı çünkü biri sarılmayı unutursa diğeri hatırlatmalıydı. Çünkü sarılmadan bir olunmazdı. Yorgun bedenleri sarılırken sendelediğinde, gülümsediler. Dile getirmeseler de bakışmak için çok geç bir saat olduğunu idrak edip merdivenlere yöneldiler. Yan yana yatağa uzandıklarında masum bir iyi geceler öpücüğü birleştirdi dudaklarını. Anlık mutlulukları kalplerine siper edip, sarılarak uyudular. Yarının neler getireceğini düşünmenin kimseye faydası yoktu, gün bu gündü ve hak ettiği gibi yaşanmalıydı.

© Tüm Hakları Saklıdır. Hayat, herkese eşit davranmaz. Tıpkı kaderin şansı dağıtırken adil olmaması gibi... * Aile sıcaklığını, soğuk duvarlar arasında aramak zorunda kalan 5 yetim: Mert, Efsal, Hayal, Eren ve Doğu. Hayatlarının çıkmaz sokağında, "Yolun açık olsun" diyenlere inat, birbirine kenetlenen bu 5 arkadaşın, kardeşliğe dönüşen hikayesi üniversite yollarında devam etmektedir. Peki ya tek bir sırrı, tüm bu dengelerin değişmesine neden olursa... Kardeşliğin, arkadaşlığın, aşkın ve şansın kendi kendini yönlendirdiği bu kitapta bildiklerinizi unutmaya hazır mısınız? * * Bu kitap serinin tüm kitaplarını içinde barındırmaktadır. Keyifle okuyun...

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."