Yeni ve en komik espriler burdaa :)) kutuphaneye eklemeyi unutmayinn

Sevgiliye; "Sen kalbimde yenilendikçe,gözümde her şey eskiyor" Yazardan; Kaç kez kaldın karanlıkta, Kaç kez güneşin karardı ufkunda. Ve insan tamamlanacaktı eksiğini bulunca. Aşk bazen Leyla oldu bazen Züleyha. Yusuf'u sultan Kays'ı kurban etti bu uğurda. Yolu aşktan geçmeden insan olunmazdı,çünkü aşk eksiğini tamamlamaktı. Yolu aşk 'a düşmüş herkesin, kendisini bulacağı bir kitap olacaktır İSRA. Yenilgi yenilgi büyüyen bir zaferin dili olacaktır İSRA. Kapanan kapılara kilit,kırık gönüllere umut olacaktır İSRA. Çünkü İsra geceden geçmek,karanlıktan aydınlığa çıkmaktı, Aşk'a yürümekti İSRA. Kitap Hakkında ; Saki zamanın bütün sahteliğine karşı kalbindeki aşkı diri tutmaya çalışan on yedi yaşındaki bir gençtir. Yıllardır kalbinde büyüttüğü sevgiliyi, kader ummadığı bir anda çıkarır karşısına. Yeniden var olmayı beklerken yok olmaya çoktan başlamıştır bile. Bütün hayallerini, ideallerini tüketmiştir.Buldum dedikçe kaybetmiş, kaybettim dedikçe bulmuş gibidir. Herkes aynı şeyi ararken neden kimsenin bulamadığını, bir dergahın eşiğine düştüğü zaman anlamaya başlar. Bana eksiltme öyle gözlerini, Gülüşlerin solmasın ufkumda, Sana yeni mevsimler getirdim, Güneşim avuçlarında... HASAN ÜYE Not: Yolculuğa beraber devam etmek isteyenler tavsiye ve eleştirilerini yapsınlar. Takipte kalmanız kendinize ve kalbinize dikkat etmeniz dileği ile... İçindekiler kısmından bölümlere bakabilirsiniz...

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.