Park Chanyeol żyje swoim monotonnym życiem studenta, żywiąc się wszystkim co niezdrowe i paląc zdecydowanie za dużo w ciągu dnia. Kiedy wydaje mu się, że utknął w pętli nudy przerywanej wyłącznie pracą i nauką, niespodziewanie pod jego blokiem pojawia się pewien rozpieszczony nastolatek, szukający schronienia na jedną noc. Jego "niewinne" pytanie o papierosa i oczy pełne nadziei sprawiają, że szara codzienność Chanyeola nagle zaczyna nabierać barw. au / fluff / angst / soft smut UWAGA! Zmieniony wiek bohaterów! Opowiadanie zawiera wulgaryzmy oraz używki. TW: przemoc, bullying, homofobia

"i know it was getting rough all the times we spend when we try to make this love something better than just making love again" gatunek: fluff, trochę angsta

Ile to jest wspaniałych wyobrażeń o tym, co by było, gdyby GOT7 przyjechało do właśnie TWOJEJ szkoły. Oczywiście, nie ma co się oszukiwać, ale... Co by było, gdybyś gdzieś w alternatywnej rzeczywistości znała chłopaków, którzy są zwykłymi uczniami? Dalej byliby tacy niesamowici? A co jeśli nasz Fanservice King Bambam był wkurzającym gnojkiem, który nigdy nie ma zadania? Jackson klasowym klaunem? Mark szkolnym fuckboy'em? Te i inne wyobrażenia możecie znaleźć właśnie tu, a całość dopełni niezbyt grzeczna i nielubiąca facetów bohaterka. Polecam, Ewa Wachowicz. |nieładne słowa|podteksty seksualne|specyficzne poczucie humoru, jeśli to w ogóle humor|

i see the world/it makes me puke/but then i look at you and know/that somewhere there's a someone who can soothe me

mute adjective 1. refraining from speech or temporarily speechless.

jungkook ma problemy z zasypianiem, a taehyung jest zdeterminowany, by mu pomóc inspirowane historią usłyszaną na wykładach z psychologii

to jest ten fik, o którym istnieniu wolałabym zapomnieć młoda xiumeh, co ty miałaś w głowie?

Zauważył go, gdy przechodził obok. Poszarpane ubrania, brudny, oczy bez iskry. Przygnębiony siedział pod budynkiem, rzucając tylko wzrokiem od czasu do czasu w stronę prawie pustej puszki, która zapełniała się minimalnie tylko kilka razy na dobę. Taehyung nie mógł go tak zostawić, to nie leżało w jego naturze... (Korekta, jednak da się czytać, gdyż robię ją regularnie. Do końca grudnia powinna być skończona!)

taehyung każde popołudnie spędza na tej samej ławce, przyglądając się swoim nigdy niezrealizowanym marzeniom

; yoonmin ; notatnik ; kawiarnia ; brak fabuły ; ; ZAKOŃCZONY ;