Sevdiğinde gözü önünü göremeyenlerdendim. Bundandır ki aldatıldığımı isteme merasimimde öğrenmiştim. Daha doğrusu kabul edebilmiştim. Sevdiğim adam beni en yakın arkadaşımla aldatmıştı. Yıkıntılarımı onardığım bir buçuk yılın ardından tekrar karşı karşıya geldiğimizde umulmaz bir işe kalkıştım. Bir yalan söyledim. Yalanıma ise en olmayacak kişiyi ortak ettim. Devrim Karasu'yu. ... "Beni ne sanıyorsun sen?" Sesinde hafif alaylı bir tını vardı.Kaşları çatık değildi, yüzünde herhangi bir şaşkınlık yoktu. Öfkeli olup olmadığını kestiremiyordum. Ağzımı açmama izin vermeden konuşmasına devam etti. "Oradan bakınca nasıl görünüyorum? Dur ben söyleyeyim." Merakla ağzından dökülecek sözleri bekliyordum. "Eski sevgilini kıskandırmak için kullanabileceği bir oyuncak." söyledikleriyle afalladım. Geri çekildim bir parça. Sözlerini aklımda irdelemeye başladım. Onu kullandığımı düşünüyordu, hem de Yavuz için. Ama benim o yalanı söylerken öyle bir amacım yoktu. Ağzımı açtığım an konuşmaya başladı. "Bıkmadın mı o itin peşinden koşmaktan?"

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

- TAMAMLANDI - Abimin arkadaşı kurgusudur. - ✽ - Yıllarca abisinin arkadaşına âşık olan Lidya, bir gün ani bir kararla abisinin arkadaşı Oğuz'a yazmaya karar verir. Bu süre zarfında yaşanan bazı olaylar ve hayal kırıklıkları, ikili arasında geri dönülmeyecek şeylerin yaşanmasına neden olur. - ✽ - - Lidya Aral ✽ Oğuz Dalkıran - - 12 Temmuz 2024 Tarihinde Yazıldı. - 7 Ekim 2025 Tarihinde Bitti. - TÜM HAKLARI BANA AİTTİR!!!ALINMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.!!! # 1- Aşkı ... # 1 - Yazar... # 1 - Tutku... # 1 - Kitap... # 1 - Abimin arkadaşı... # 1 - Klişe ... # 1 - Tex ... # 4 - Mesaj... # 7 - Texting... # 9 - Sevgilim ...

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

📍Abimin arkadaşı ve mahalle kurgusudur❗ ❗ UYARI❗ Kitapta argo,yetişkin içerik olacaktır. ©️TÜM HAKLAR SAKLIDIR❗ N-ne yapıyorsun" sesim istemsizce titremişti öyle sinirliydi ki gözünden ateş çıkırıyordu resmen. "Bunu benim sormam lazım küçük hanım" "Kimdi o, yanındaki lavuk" Kimden bahsettiğini anladım ama salağa yatmakla bir şey olmazdı "Lavuk mu? o kim ya " siniri yatışsın diye dudaklarımı büzdüm bakışları dudaklarıma kaydı ama anında tekrar gözlerime çıktı ve konuşmaya başladı; "Az önce arabasından indiğin lavuktan bahsediyorum " dedi. Ayy çen beni mi kıskandın. "Sen Alp 'ten mi bahsediyorsun?" Birden kolumdan tutup beni duvara yapıştırdı "O şerefsizin adını ağzına alma "dedi. Sinirlenmiştim neden tanımadığı birine hakaret eder ki bir insan."tanımadığın birine neden hakaret ediyorsun ki ,kim olduğu da seni ilgilendirmiyor" bunu söylerken o kadar birbirimize yaklaşmıştık ki nefesi yüzüme vuruyordu ve kokusu çok güzeldi . Ben bunları söylerken o, daha da yaklaşmıştı bana kokusu daha fazla gelmeye başladı eğilip burnunu yanağımda gezdirdi sanki kokumu içine çekiyordu . "Ne demek beni ilgilendirmiyor sen benim arkadaşlarımın kardeşisin tanımadığımız birinin arabasından iniyorsun ve bu beni ilgilendirmiyor öyle mi?" Yaklaşıp anlını anlıma dayadı kalbimin davul gibi atan sesini duyacak diye ödüm kopuyordu... hikaye bana aittir .yazım yanlışı ve noktalama hataları kitap final yapınca düzenlenecektir.!!! kitabımın (ç)alınması, kopyalanması dahilinde yasal işlem başlatılacaktır.

Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır. "Senin seviyorum deyişlerin," dediğimde Mirza'nın kalbimin içine soktuğu bıçak daha çok batmaya başladı. "Senin kurban oluşların..." Bıçak bir kez daha çevrildi. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımda durdu. "Senin uğruma ölüşlerin..." Ona baktım. Gözlerinin içine baktım. "Senin sevdan yalan olabilir." Bıçak durdu. Kalbim durdu. "Ama benim sevdam gerçekti." * 16.01.2021

|TAMAMLANDI| Yarası kendinden güzel adam ve onun güzel Ay'ı. 02.09.2019

Bir mahalle hikayesidir.🕊 {Yayınlanma tarihi 26 Şubat 2022} "Wattpad" de #1 ❤️ "Hikaye" kategorisinde #1 "Eski" kategorisinde #1

Ailesini sadece bir gün gördükten sonra bir trafik kazasında kaybeden olanların öncesinde aile tarafından beş yaşında yetimhane verilen küçük kız Dilrüba. Kimsesiz olarak büyümek zorunda kalır. Peki ya herşey birer yalansa? Ufak bir sarsıntı bütün hayatını elinden almış olabilir mi? ✓ Unutulmuş Bağlar Başlama tarihi : 01/05/25

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***