𖧷Εκείνη μεγάλωσε με το βάρος του καθήκοντος. Εκείνος έμαθε να ζει μόνο με το πάθος. Η Isadora επιστρέφει από το Λονδίνο στο Λος Άντζελες για να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη Νομική. Πειθαρχημένη, χαμηλών τόνων και εγκλωβισμένη στις απαιτήσεις της οικογένειάς της, ξέρει καλά πως δεν υπάρχει χώρος για αποπλανήσεις ή παρεκκλίσεις από τον δρόμο που της χάραξαν. Ο Octavio, ανερχόμενος αστέρας του μποξ, ζει σε έναν κόσμο που φλέγεται από πάθος, ιδρώτα και ένταση. Ανάμεσα σε αδιάκοπες προπονήσεις και νύχτες που σφύζουν από φήμη και πειρασμούς. Εκείνος δεν μπορεί να συμβιβαστεί, εκείνη δεν επιτρέπεται να παρασυρθεί. Εκείνη τον θεωρεί αλαζόνα, εκείνος βλέπει σε αυτήν την ψυχρή «καλή μαθήτρια» που δεν μπορούσε να καταλάβει τον κόσμο του. Δύο κόσμοι αντίθετοι, δύο ψυχές που δεν θα έπρεπε ποτέ να ενωθούν. Ανάμεσα στο καθήκον και στην ελευθερία, θα βρεθούν μπροστά σε μια επιλογή που μπορεί να τους αλλάξει για πάντα. Μια ιστορία όπου το καθήκον συγκρούεται με την καρδιά. Και εκεί όπου όλα δείχνουν αδύνατα, το πάθος ίσως αποδειχθεί η πιο επικίνδυνη επιλογή. 𖧷

Μια παράλληλη αφήγηση που ακολουθεί τη Θεοφανώ και τον Αντρέι, καθώς μεγαλώνουν μαζί και έρχονται αντιμέτωποι με τα περίπλοκα συναισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλον. Η αλλιώς Το childhood best friends to lovers fic we deserve μετά το φινάλε🫶🏻

Η Βαλερία Κωνσταντίνου είχε όλα όσα μια γυναίκα θα ζητούσε: έναν άντρα που αγαπούσε, δύο δίδυμα παιδιά που ήταν η καρδιά της και μια ζωή γεμάτη ηρεμία στη Θεσσαλονίκη. Όμως μια πρόσκληση για τον γάμο της παιδικής της φίλης θα την στείλει πίσω στην Αμοργό - στο νησί στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε, εκει που γνώρισε την αγάπη, τον πόνο και τα πρώτα της όνειρα. Κι εκεί ξαφνικά μπροστά της θα σταθεί ξανά ο Αχιλλέας Διονυσίου, ο παιδικός της έρωτας που κάποτε την είχε αφήσει πίσω για τα όνειρα και την καριέρα του στο εξωτερικό. Το βλέμμα του ξυπνά αναμνήσεις που πίστευε πως είχε θάψει η καρδιά της χτυπάει ξανά για έναν έρωτα που νόμιζε ότι είχε χαθεί για πάντα. Ένας έρωτας που κάποτε έσπασε τις καρδιές τους, τώρα απειλεί να γκρεμίσει τη ζωή που η Βαλερία θεωρούσε τέλεια. Μπορεί η αγάπη τους να νικήσει τον χρόνο και τις επιλογές που τους χώρισαν ή θα τους καταστρέψει για άλλη μια φορά; Αχιλλέας - Βαλερία.

(2025 ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) "Σε ελκύει το χάος; Ή το ελκύεις;", χάνονταν στο ατόφιο μαύρο των ματιών του. Το χάος σε μαγνητίζει, αλλά δεν είναι απλώς μια παθητική έλξη. Είναι μια φωτιά που καίει από μέσα, μια αδηφάγα ανάγκη να κατανοήσεις ό,τι είναι ακατανόητο, μόνο για να το μισήσεις όταν αναγνωρίσεις την αδυναμία σου να το τιθασεύσεις. «Οι άνθρωποι μισούν μονάχα όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι ή όταν καταλαβαίνουν απολύτως κάτι.» Ο Κριστιαν και η Βικτώρια είναι καταδικασμένοι να ζουν σε έναν αέναο χορό, που πάντα καταλήγει σε καταστροφή και αναγέννηση. Δεν μπορούν να ηγηθούν μαζί, μα και δεν αντέχουν την απουσία του άλλου. Έτσι είναι εξάλλου η φύση φτιαγμένη. Το φεγγάρι λάμπει μονάχα στο σκοτάδι, ο διάολος ζει στην κόλαση. "Άργησες...σχεδόν πάγωσε η Κόλαση.", ο Διάολος λύγισε, έπεσε στα γόνατα δίπλα στον Κέρβερο που ούρλιαζε, οι δαίμονες αφηνιασμένοι έσκιζαν τον αέρα με τις κραυγές τους. Η μοίρα τους είναι απλή: θα επιλέγουν πάντοτε να πετούν ο ένας δίπλα στον ήλιο, ο άλλος κοντά στην θάλασσα. Ώσπου ένας να πέσει πρώτος. Και τότε ; Τότε...το χάος. "Να θυμάσαι, πιο πολύ και από τη ζωή την ίδια." 2022-2024

Εγώ, εσύ και ένα καλοκαίρι. ⭑･ﾟﾟ･*:༅｡.｡༅:*ﾟ:*:✼✿　　✿✼:*ﾟ:༅｡.｡༅:*･ﾟﾟ･⭑ Η Αμάρυλλις, μια ζωγράφος που άλλοτε έβλεπε τον κόσμο μέσα από τις πιο φωτεινές αποχρώσεις του, επιστρέφει στη Γαύδο αναζητώντας γαλήνη· μια γαλήνη που η ζωή της στέρησε με τρόπο κατακλυσμιαίο. Ο Μιχάλης, ένας άνδρας που είχε μάθει να θριαμβεύει, βλέπει τον κόσμο του να διαλύεται, μόνο και μόνο για να καταλάβει πως δεν του ανήκε ποτέ. Στρέφεται ξανά στη δουλειά του, στο επόμενο μεγάλο έργο του -κι αυτό το έργο τον φέρνει στη Γαύδο. Εκείνη είναι το λευκό, εκείνος το μαύρο. Και το μαύρο, πάντοτε, μοιάζει ικανό να καλύψει το λευκό. Εκτός κι αν το λευκό προλάβει να λάμψει, να το διαπεράσει, να το μεταμορφώσει. Και τότε... γεννιέται το γκρίζο. Shoutout στην @kastadiaverse για το εξώφυλλο.

«Ήξερες πως οι κύκνοι έχουν ένα μόνο ταίρι σε όλη τους τη ζωή και αν αυτό πεθάνει, πετάνε όσο πιο ψηλά μπορούν και βουτούν στο θάνατό τους;» Τα σκούρα καστανά του μάτια την κοίταξαν με περιέργεια κάνοντας τη να συνειδητοποιήσει κάτι για πρώτη φορά από τότε που τον γνώρισε· η βουτιά στο θάνατο είναι αναπόφευκτη όταν βρεθεί κανείς στη δυσάρεστη θέση να ερωτευτεί. Βάλερι και Ιβάν.

"Αναθεματισμενη γυναίκα" ψιθύρισε ξέπνοος πέφτοντας στα γόνατα μπροστά της. Μερος πρώτο "-Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?" Σταματησε να κινείται και σταθηκε μπροστα της. Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του. Υστερα χαμογελασε πονηρα "-Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω" Μερος δεύτερο Και τότε το κάρμα είπε: "Θα ερωτευτείς κάποιον, αυτός όμως δε θα σε αγαπήσει πραγματικά, γιατί δεν ήθελες να αγαπήσεις εκείνον που ήταν ερωτευμένος μαζί σου." Μέρος τρίτο "Παρατα επιτέλους ! Δεν ωφελεί πουθενά όλο αυτό!Απλως κανε κατι αλλο " "Δεν ξερω αν εχουμε συστηθει.Ειμαι ο Jason Hunter ,ο βασιλιας της μαφιας,δεν παραταω ποτε την πρωτη μου επιλογη malyshka" Don't copy ola-kai-tipota © 2017-2020 Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Η Ήβη είναι στο τελευταίο έτος της σχολής της, Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση, μια σχολή που δεν της κέντρισε ποτέ το ενδιαφέρον. Είναι εσωστρεφής, απαισιόδοξη, έχει χίλια δύο προβλήματα και φοράει διαφορετικά παπούτσια στο κάθε πόδι. Ο Αχιλλέας, ένα παλληκάρι σαν τα κρύα τα νερά που δεν ξέρει πού του πάνε τα τέσσερα, έχει έναν στόχο στη ζωή του, μα δεν ξέρει πώς να τον πιάσει. Ψάχνει για μια περιπέτεια που θα τον οδηγήσει εκεί ακριβώς. Την βρίσκει στα όμορφα μάτια της Ήβης και στο περίεργο μυαλό της. «Ένα αριστούργημα.» -Είπε κάποτε κάποιος. Προσοχή: περιέχονται αναφορές σε έντονα ψυχολογικά συμβάντα και ενδέχεται να υπάρχουν λίγες σεξουαλικές σκηνές. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. All Rights Reserved ® Copyright © 2020 the damn year Despw, DL

Το μακρινό πια 2010, ο Φίλιππος, ένας εικοσιτετράχρονος άνεργος γραφίστας, παραλαμβάνει ένα λάθος δέμα που αντί για τα εργαλεία της δουλειάς περιέχει τα παλιά, σκονισμένα σημειωματάρια μιας άγνωστης που, σύμφωνα με την διεύθυνση, μένει στην άλλη άκρη της χώρας και πολύ πιθανόν τα δικά του πράγματα να βρίσκονται στα χέρια της. Οι ταχυδρομικές έχουν ήδη κλείσει λόγω καλοκαιρινής άδειας, κι ένα τηλεφώνημα από την μητέρα του τον κάνει να θέλει να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Γι'αυτό αποφασίζει να πάρει το επόμενο λεωφορείο προκειμένου να λύσει ο ίδιος το μπέρδεμα. Με το ταξίδι να διαρκεί μια ολόκληρη μέρα, η περιέργεια και η βαρεμάρα τον οδηγούν στην ανάγνωση των δύο ημερολογίων από το ακόμη πιο μακρινό 1997, της Λυδίας Βυρώνη. Έτσι γίνεται μάρτυρας σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα κι όσων δεν έμαθε ποτέ κανείς για αυτόν, καθώς ανακαλύπτει πράγματα για το παρελθόν του που δεν γνώριζε. « Μέχρι να πάψουν να υπάρχουν καλοκαίρια...» - Ένα πάντρεμα Βόρειου και Νότιου Αιγαίου, δύο κόσμων τόσο ίδιων μα συνάμα τόσο διαφορετικών.

Σε μια παλιά πόλη της Ιταλίας,εκεί που οι τοίχοι κρύβουν μυστικά κι οι δρόμοι μυρίζουν βροχή και κρασί, η μοίρα φέρνει κοντά δύο ψυχές φτιαγμένες από αντίθετα υλικά. Η Μικαελα,φοιτήτρια ψυχολογίας,κυνηγά τη λογική για να ξεφύγει απ το χάος μέσα της. Ο Ματέο, ταλαντούχος αλλά βασανισμένος καλλιτέχνης, ζωγραφίζει τους δαίμονές του με χρώματα που δεν ξεθωριάζουν. Το πάθος τους είναι ανεξέλεγκτο. Η ένωση τους δεν μοιάζει με έρωτα μοιάζει με πόλεμο. Ένα παιχνίδι εξουσίας και συναισθημάτων, γεμάτο πληγές,φωτιές, και βλέμματα που πονάνε. Γιατί εκείνος είναι το δηλητήριό της. Κι εκείνη,η μόνη του σωτηρία. Ή μήπως όχι; Όταν το πάθος γίνεται δηλητήριο,πώς ξεχωρίζεις την αγάπη απ την καταστροφή; εξώφυλλο by : @deanoctisss