Açıklama yapmayı beceremem diye başlamayacağım tabiki. Elimden geldiğince diğerlerinden farklı bir hikaye ortaya çıkarmaya çalıştım. Üniversiteye giden bir kızın hayatından bahsediyor hikâyemizde. Bu kitapta en çok duyacağınız kelimelerden biri ise "Şımarık" olacak.

-29.BÖLÜMDEN BIR KESÌT- Önümü göremediğimden el yordamıyla kanepeyi buldum. -Patch? dedim çekingen bir sesle Uykulu bir sesle homurdandığında "Uyuyamıyorum" dedim.Kıpırdandığında kanepede yana kaydığını anlamıştım.Beni kendine çekerken "Gel buraya "diye mırıldandı.Üstünden geçip yanına yattığımda kanepeyle Patch'in arasında kalmıştım. Içimdeki korkunun ve tedirginliğin benden uzaklaştığını hissettim.Karanlıkta yüzünü tam olarak göremesemde seçebiliyordum.Kalp atışlarım ve nefes alış verişlerim sıklaşırken "Kalbin." Dedi gözlerini açmadan "Çok hızlı atıyor." Kalp atışlarım vücudumdaki her bir hücrede daha fazla hissedilirken yanaklarımın kızardığına emindim.Hızla çekilmeye yeltendiğimde kollarını bedenime sıkıca sarıp çekilmemi engelledi -uzaklaşma cevap vermediğimde yaklaştı.Burnunun ucu burnuma değiyordu.Iki kesik nefes aldım. -Hâlâ korkuyor musun? "Artık değil"diye fısıldadım uykuya dalmak üzere olan sesimle.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

Beklenmedik şeyler ve beklenmedik bir ödül ....

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...