Karanlıkta hiçbir yeri göremiyordum ve ilerlerken ayağım yerde ki bir ipe takıldı. Tam düşücekken belimden güçlü kollarla tutuldum ve arkamda ki bedene bastırıldım. Arkamda ki kim ise göğsünü sırtımda hissediyordum. "Yavaş ol küçük,bir yerini incitmeni istemem." dedi arkamda ki ses.Bu Doğan Abi'ydi. Kurgu bana aittir. homofobikler şöyle geri çekilsinler,uğraşamam.