"Seni kimse tanımayacak. Eğer yakalanırsan, var olmamış olacaksın." diye hatırlattı Albay Arif, Efsun'a. O da gülümsedi. "Zaten gölge gibiyim, Albay. Zaten yokum." Ve helikoptere bindiğinde, artık geri dönüş ihtimali kalmamıştı.