Şafak aydınlığa çok yakın! Şafak gökyüzünü sarıyor. Şafağın sardığı gökyüzüne kimse engel olamazdı. Babamdan, bana kalan bu kutsal aşkı tek bildim, namusum bildim. Ben Şafak Bozkır. Emekli Yarbay Tufan Bozkır'ın oğlu... Düşmanın ininde. Düşmanla baş başa... Kimse önümde duramaz ve beni engelleyemez. Sadece engellediklerini sanıp, umutsuz yargıya düşerler. İzin yok! Bu topraklara Türk soyundan başkasının girmesine. İzin yok bu topraklarda pis kanların akıtılmasına... Ant içtim bayrak için. Yeminler ettim bu toprak için. Kimsenin yıkmaya engel olamadığı ve olamayacağı bu topraklarda Türk Askeriyim ve beni Allah'tan başka hiçbir güç durduramaz!

Siz:Bir insan kızının numarasını neden ezberlemez? Siz:Bunun için sana trip atacağım Siz:Ama şu an olmaz çünkü paraya ihtiyacım var Siz:Artık başka güne kaldı Siz:Canım babam<3 05**:Baba? 05**:O tür fantezilerim yok. #1 Romantik #1 Texting #1 Gençkurgu #1 Asker #1 Komutan #1 Mizah #1 Komedi #1 Rusya #1 Rus #1 Türk #1 Gençkızedebiyatı #1 Romantizm #1 Sevgi #1 Kısahikaye #1YanlışNumara #1 Eğlence

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Hayat bana bir şans sunsaydı ailemin yaşayabilmesi için elimden gelen her şeyi yapardım. Bilinmezliğin bende açtığı yaralar, çocukluğumun benden esirgediği hayaller, belki de gençliğim benden soyutladığı o tüm gerçekler. Ben aile nasıl olur bilmeden büyüdüm. Yengemin beni ite kaka zorla yaptırdığı şeyler, amcamın ise aç gözlülüğü yüzünden sokakta bırakmasına kadar... Hayat zor, şimdi ise daha zor. Ben vicdanıma yenik düştüm. Bunca yıl bana baktılar diyerek hep onları da bir elimde tuttum. Artık gerçekler yüzüme tokat gibi çarpıyor. Bir yalanla yollarımı Mardin'e döktüm...

İnsanlar; bu kadar da mı olur? Bu nasıl saçmalık, yalan artık böyle olaylar mı kaldı diyor. Çünkü insanlar kendi yaşadıkları dünyadan dışarısını bilmiyorlar araştırmıyorlar. Şuan çocuk gelin kaç bin kişi var. Hiç merak ettiniz mi? Pencerenizi açın ve çevrenize şöyle bir göz gezdirin ve insanlığınızı bir kere daha sorgulayın.

❦ Etraf kan gölüydü. Kimisi ölüyor, kimisi can havliyle bağırıyordu. Acı feryatlar etrafta yankılanıyordu. Kurşunlar havada uçuşuyordu. Çaresizce söylenilen sözler, korku dolu kalplere umuttu. O gün tüm sağlık çalışanları, korkularını göğüs kafesinin bir köşesine saklayarak, canlarını hiçe saydılar. Hiç dinmeyecek gibi olan kurşun seslerine, bomba sesleri karıştı. Kor gibi alevlenen duman, dört bir yanlarını sarmaya devam etti. Genç kadın yerde korkudan titreyen erkek çocuğunu gördü. Kurşunların arasında kalmış, çaresizce ağlıyordu. O an her şeyi unutdu. Canını hiçe saydı. Koşarak çocuğa doğru ilerledi. Gözyaşları içinde ağlayan çocuk, ona doğru koşarak gelen umuduna tutundu. Çocuğu kucaklayan genç kadın, kulağına sakin olması gerektiğini fısıldamaya başladı. Çocukla beraber oradan uzaklaşırken damı dağılmış bir eve doğru koşmaya başladı. Tâ ki, sırtından vurulana kadar. Zaman durdu, genç kadın acıyı damarlarında akan kanın pıhtısında bile hissetmeye başladı.. Karanlığın içine çekilen düşler, gittikçe gerçekliğini yitirmeye başladı... Artık her şey için çok geçti. Belkide değildi. Aniden alnından vurulan terörist yan bir şekilde zemine çakıldı. Acıyla titreyen kadın, ona doğru atılan adım seslerini işitmeye başladı. Zihni uyuşmuş, gerçeklik algısını kaybetmişti. Yoğun acı, onu geçmişine götürmüştü. En son gördüğü ise ona bakan üzeri üniformalı olan, bir çift gün batımı rengi gözlerdi... ❦ İki ülke arasında aranan terörist yüzünden Azerbaycanlı özel kuvvetler askerlerinin ve hayallerinin peşinden koşan genç doktorumuzun görev için köye gelmesiyle başlar kurgumuz.. YAZILDI: 27 KASIM 2022 YAYIMLANDI: 17 TEMMUZ 2023

Herhangi bir yerde doğup büyüyen bir insanım bende, herkes gibiyim. Dışarda gördüğünüz onca yüzden biriyim, acılarını, hayatını bilmeden yargıladığınız insanın ta kendisiyim. Hayata karşı başını eğmemiş, savaşan ve inancını kaybetmek yerine daha sıkı sarılan toprak aşığı bir insanım. Çoğu yol arkadaşını bu uğurda kaybeden vatan için canını ortaya koyan onca yiğitten sadece biriyim ben. ... Buna benzer kurgu var mıdır bilemem fakat hiç bir şekilde böyle bir hikayeyi başka yerde okumadım, yani kafamda kurguladım bütün olayları. Kitapta geçen kişi ve kurumların gerçeklikle hiçbir alakası yoktur, tamamen kurgudur! Bir şans vermenizi tavsiye ederim :) İyi okumalar, öyleyse &lt;3 Tüm hakları bana aittir herhangi bir (ç)alıntıda hukuki işlem başlatılacaktır. Başlangıç tarihi 11.01.2023 Yayınlanma tarihi 22.03.2023

Altı üstü babamın beni sattığı adamla evlenmemek için düğünden kaçıp yıllardır görmediğim asker abimin yanına gidecem en fazla ne olabilir ki? Binbaşı Yusuf ve Sundus, asker ve kaçak kız, Birlikte yola çıktılar, hayatın zorluklarına meydan okudular. Görevlerini yerine getirirken aşklarıyla güçlendiler, Savaşın ortasında bile birbirlerine destek oldular. Binbaşı Yusuf, liderlikte örnek bir asker, Sundus ise cesaretiyle tüm zorlukları aşan bir kız. Birlikte mücadele ettiler, hayallerine doğru ilerlediler, Ve her adımda birbirlerine olan sevgileri büyüdü, güçlendi. Savaşın gölgesinde bir aşk hikayesi, Umudu, cesareti ve sadakati simgeliyorlar. Binbaşı Yusuf ve Sundus, kahramanlarımız, Onların hikayesi bizi ilhamla dolduruyor, gururla anıyoruz...

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

🕯️ Bazı insanlar yaralarını sarmayı değil, onlarla yaşamayı öğrenir. Şilan da öyleydi. Hayat, ona daha çocukken ağır geldi. Ama bir gün, hiç beklemediği bir anda yüreğine dokunan biri çıktı karşısına, Merdan Asaf. Aşk, tutku, sevda... Hepsi o anda başladı. Wattpade babasına berdel olan kadının hikayesini anlatan ilk ve tek kitaptır. Yazılma tarihi.10.06.2023 Karakter tarihi.14.06.2023 Wattpad platformunda yazılan ilk 𝐻𝐴𝑌𝐾𝐼𝑅𝐴𝑁 𝑌Ü𝑅𝐸𝐾 adlı kitaptır!! İlk olarakda kalacaktır. Yazdığım soy isimleri kendi zihnimin eseridir. Kitap ismimin ve soy isimlerin kullanılmasına asla iznim yoktur. "Şayet kullanıldığında gerekli işlemler yapılacaktır..."